ႏူးညံ့လြန္းလို႔လား
တအားနာက်င္လြန္းလို႔လား
ပိေတာက္ပြင့္ကေလးေတြ
တဖြဲဖြဲေႁကြေနတဲ့ျမင္ကြင္းထဲ
ထီးေဆာင္းၿပီး ျဖတ္သန္းေနတာ။
အာ႐ံုကိုစုစည္းလိုက္ဖို႔
ငါကိုးကြယ္တဲ့ ႀကိဳးစကိုမျမင္ႏိုင္
သူ႔အလင္းက မ်က္စိမႈန္တယ္။ ။
မိုးေ၀း
၂၀၀၀ခုႏွစ္
(သူပဲအၾကမ္း၊သူပဲအေခ်ာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)
No comments:
Post a Comment