Saturday, October 24, 2009

ငွက္ကေလး….

မင္းလာနားပံုကမယံုႏိုင္စရာ
တိုးတိတ္ညင္သာလြန္းရဲ႕
ရႈခင္းမဲ့ျပတင္းေပါက္အေသထဲ
မင့္ရဲရင့္ဖ်တ္လတ္ေတာင္ပံခတ္သံနဲ႔
အမွန္ေတြဟာသက္၀င္လင္းျပက္လို႔

ငွက္ကေလး…
မင္းဟာ ကမၻာဦးဂူနံရံမွာ
ငါေရးျခစ္ခဲ့တဲ့ သိစိတ္မဲ့ပန္းခ်ီကား
အလင္းကန္းေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြရဲ႕တံခါးကို
မင္းရင္ထဲကသီခ်င္းစာသားနဲ႔ ဖြင့္ခဲ့တယ္…

အရႈံးမဟုတ္ဘူး ငွက္ကေလး…
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ
ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာရဲ႕ ထိုးျမဲလက္မွတ္ပါ
မင္းပ်ံသန္းသြားျပီးတဲ့ေနာက္မွာ
ငါဟာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာခ်စ္ခဲ့တယ္…
ငါဟာျငိမ္းခ်မ္းစြာ…
ငါဟာ…

ငွက္ကေလး…
မင္းစေတးခဲ့တဲ့ေတာင္ပံေတြရဲ႕ တံစက္ျမိတ္မွာ
ငါ့အေမွာင္စိတ္ေသြးတိတ္ခဲ့ေပါ့

မေရရာသူေတြရဲ႕ စကားမွာေတာ့
မင္း ပ်ံသန္းေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ျပီတဲ့
ရင္ထဲကိုလာနားတဲ့ ငွက္ဆိုတာ
တစ္သက္လံုးေပ်ာက္ပ်က္ဖို႔ ပ်ံသန္းမွာ မဟုတ္ဘူး
ငါ အဲဒီလို ယံုၾကည္ဖြဲ႔ဆိုခဲ့တယ္ ။ ။

မင္းစိုးရာ

၂၀၀၅၊ ႐ုပ္႐ွင္သစၥာမဂၢဇင္း။

No comments: