ညေန
တိမ္ေတြငိုတဲ့ သီခ်င္းမွာ
ကိုယ့္ေသြးသားကိုယ္ လင္းေအာင္ၾကားရတယ္
ေလသင့္ရာ
ပန္းရနံ႕ေတြ ပဲ့တင္တဖြားဖြား
အ၀ါေရာင္မ်ား အိပ္တန္း၀င္ခ်ိန္
ရႈခင္းေတြက အလြမ္းႏွယ္ေျခာက္ေသြ႕လြန္း
စိတ္ေရာကိုယ္ပါေ၀းခဲ့ရာ
သည္မွာ၊ သည္တစ္ပဲြျပီးရင္ ဇဲြဆုရမွာလားေမေမ
ကြ်န္ေတာ္ဟာ မိသားစုဆီလက္မွတ္မျဖတ္ရေသး
လမ္းရွိသေရြ႕ အေတြးအေခၚလည္းရွိမယ္
လူေတြ ကားေတြက ဖုန္လိုလြင့္လို႕
ရထားမ်ား ျမင့္ရာမွနိမ့္ရာသို႕စီးဆင္းဆဲ
တကယ္ဆို
မိုးတိမ္တိုင္း ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕လို႔မရဘူး
မိသားစုနဲ႕အေ၀းမွာ။ ။
ဘုန္းေနသြန္း
ရုပ္ရွင္သစၥာ ၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၀၄
No comments:
Post a Comment