တိတ္ဆိတ္စြာ…
တလြင့္လြင့္ လႈပ္ခတ္ေနတဲ့
ဇာပ၀ါ ခန္းစည္းေလးရယ္…
အေမွာင္မလာခင္ အေဆာင္ျပတင္း၀က
ျပာလဲ့လဲ့ရီေ၀…
ညေနေတြ အိပ္မက္ဆန္လြန္း…
အေပ်ာ္ရႊင္ရဆံုး ဇာတ္၀င္သီခ်င္းေလးရယ္
မွန္ကြဲစေတြ လိုက္ေကာက္မိေတာ့မွ
ညဟာ ေခ်ာက္ျခားစရာ အနီေရာင္တဲ့
သူ႕မ်က္ေတာင္ေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ရွည္ရွည္
သူ႕မ်က္ရည္ကို ကြယ္ထားလို႕မွမရတာ
ရင္ထဲ…
တေျမ႕ေျမ႕စိုက္၀င္လာတဲ့ ဒဏ္ရာကိုပဲ
တယုတယ ခၽြန္ျမေနရတယ္…။ ။
မင္းစိုးရာ
၂၀၀၉၊ ဖက္႐ွင္မဂၢဇင္း။
No comments:
Post a Comment