ေနဟာ စီးကရက္ကို တစ္ျခမ္းေလာင္လို႔
ပူေလာင္ ၊ ေျခာက္ေသြ႕ ၊ ေန႕လယ္ခင္း….
ဒုကၡေသြးတစ္စက္စက္ ယိုစီးစိမ့္က်လို႔
အေမွာင္ဟာ သံသရာမက ရွည္လ်ားလို႔
ေသြးသား ဒါမွမဟုတ္ အလိုဆႏၵဟာ
ျဖတ္သြားတဲ့ ကားေနာက္ခန္းမွာ အရယ္အေမာနဲ႕
ေခါင္းငံု႕ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေယာက္တည္းတိတ္ဆိတ္လို႕ ၊ ေျခာက္ေသြ႕လို႔
လူအျဖစ္မွာ တအားအထီးက်န္တာပဲ
ေန႕လည္ေန႕ခင္းဟာ လြင္တီးေခါင္ ၊ တစျပင္ဆန္ဆန္ပဲ
တိုက္ေနတဲ့ေလမွာ သစ္ရြက္ေတြေၾကြတယ္
ၾကယ္ေတြေၾကြတယ္
ျဖတ္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္ျပန္ေသာက္မိျပန္တယ္။ ။
ဘုန္းေနသြန္း
No comments:
Post a Comment