ဂ်ဴလိုင္(၁၂)ရက္၊(၁၃)နာရီ၊(ရ)မိနစ္တိတိ

ေသြးထဲ တဒုတ္ဒုတ္ခုတ္ေမာင္းေနတာ
တိတ္ဆိတ္မႈဟာ ေနရာအႏ႔ံံွအျပား တ႐ိွန္တိုး ... ေ႐ွ႕သို႔
တစ္ေယာက္ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈဟာ အျခားတစ္ေယာက္အေပၚ ၿပိဳက်ေနတယ္
"ခ်စ္တယ္ကြယ္"
လြယ္လြယ္ေျပာမထြက္ခ်င္ေပမယ့္ ေျပာခဲ့ေတာ့မယ္
မင္းမ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္စေတြ စိုလဲ့လို႔
မ်က္ရည္တစ္စက္ခ်င္းမွာ ငါဟာေပ်ာ္၀င္ေနတယ္
အဓိပၸါယ္မဲ့ နံရံကိုေငးေနမိတယ္
ေသြး႐ူးေသြးတန္း အေတြးေတြ လြင့္စင္ပြင့္ထြက္ေနတယ္
လြတ္လပ္မႈကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရတဲ့ စိတၱဇ
မ်က္ရည္တသြင္သြင္က်ေနတဲ့ မင္းကိုသနားမိတယ္
႐ူးေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕
တိတ္တဆိတ္ ငါတို႔ႏွစ္ဦး ... ေ႐ွ႕သို႔
တေရြ႕ေရြ႕၊တျဖည္းျဖည္း၊နစ္ကၽြံ ေပ်ာ္၀င္လို႔
မင္း မေျပာေပမယ့္ မင္းစကားသံေလးကို ငါၿမိဳခ်မိတယ္
မင္း မငိုေၾကြးေပမယ့္ မင္းမ်က္ရည္စေတြကို ငါဖယ္႐ွားသန္႔စင္ေနမိတယ္
ပတ္၀န္းက်င္ဟာ အနာတရအျပည့္ တိတ္ဆိတ္လို႔
ဘယ္ဘ၀ေရာက္ေရာက္ ဒီဘ၀ေလးဆီ ျပန္လာခဲ့ေတာ့မယ္။ ။


ေအာင္ပိုင္စိုး
3:00 PM, Tuesday