Monday, November 16, 2009

ငဝန္ဧရာ ပမၼဝတီ ေရြးနဒီ တေၾကာ ေမ်ာလာတဲ့ ဒိုက္တစ္မွ်င္

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ပင္လယ္
ၾကယ္ မေၾကြ၊ ေတာ္ မလဲ
လက္နက္ ဝင္းလက္ မၿပိဳးျပက္
သမားရိုးက်ရက္ေတြထဲက တစ္ည
ဘုရားသခင္ စြန္႕ပစ္လိုက္တဲ့ အမိႈက္တစ္စ
င၀န္ျမစ္ညာအရပ္က က်လာတယ္။

ပန္းခက္ေတြေရးထားတဲ့
ဖ်င္ထီးေရာင္စံု
ငဝန္ျမစ္ဝမွာ ငယ္မူၾကြ လွေနတုန္း
အျပာမွာ အ၀ါဆင္
ပြင့္ဖူးတလြင္လြင္နဲ႕
ေဗဒါပင္ကို အားက်
ေရေက်ာ္၀ကေန ေခ်ာင္းထဲ၀င္
လတာျပင္ကို မိတ္ဖြဲ႕လို႕
ဂၽြမ္းအတတ္ကို ငဖ်ံဆီမွာသင္
ဒိုက္အဆင္ ဒိုက္အေသြးကိုေမ့လို႕
ခပ္ေရးေရး စိတ္ႀကီး၀င္ခဲ့ေသးတယ္။

ဘုတ္မက အီေနတုန္း
က်ဴရိုးရွင္က ပီေနတုန္း
ပမၼ၀တီရဲ႕ ေရခ်ိဳေရငန္စပ္မွာ
ေဗဒါေတြက်ပ္
ဗ်ိဳင္းျဖဴေတြ ေတာင္ပံခတ္ခ်ိန္အထိ
အစုန္ အဆန္ ဆင္းခဲ့တယ္
ေနလံုး မွိန္ျပန္ေတာ့
အိမ္.. ဆိုတာရဲ႕ ဒႆန
ခ် မျပခ်င္ေသးတဲ့အခါ
ဆည္းဆာခ်ိန္ တိမ္အေတြးထဲမွာ
သဲေသာင္ျပာျပာက တနံတလ်ားက်ယ္သြားခဲ့တယ္။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္….
ဧရာ၀တီသေဘၤာရဲ႕ အထက္တန္းအိပ္စင္က
ပစ္ခ်လုိက္တဲ့ ဘီယာဗူးခြံတစ္လံုးကို
ငွက္သမၺာန္တစ္စင္းရဲ႕ နံေဘးကေန
ေငးၾကည့္ရင္း ေတြးခဲ့ဖူးတယ္
ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမသား
အလႊာအထပ္ထပ္ေတြၾကားမွာ
ဘီယာဗူးတစ္လံုးစာ ျခားနားေနသလား။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္…
စပါးေတြ ဆားေတြ ငါးေတြကိုေပးတဲ့
ၾကြယ္၀တဲ့ျမစ္ေခ်ာင္းေတြၾကား
ဓနိပင္ လမုတန္း ႏုံးစပ္စပ္မွာ
ကဏန္းႏိႈက္ေနၾကတဲ့ အက်ၤီမပါတဲ့ကေလးေတြ
ရႊံ႕ေရာင္မြဲေနတဲ့ ေတာသူေတာင္သားေတြ
ကမ္းမကပ္ႏုိင္တဲ့ ဒိုက္ဖတ္ေတြ အတြက္
နကၡတ္ေတြ လင္းမျပႏိုင္တဲ့အခါ
ဘယ္အရာက ခ်ည္ထံုးထားခဲ့တာေၾကာင့္လဲ။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္…
တကယ္လို႕မ်ား
အိႏၵဳျမစ္က ေရ
ႏိုင္းျမစ္ကေရ
သိန္းျမစ္က ေရ
ျမစ္၀ါျမစ္က ေရ
ေဗာ္လဂါျမစ္က ေရ
ကမၻာ့ေျမပံုထဲက ေရေတြအားလံုးက
ဆာတယ္ဆာတယ္လို႕
သံၿပိဳင္တက္တက္ အိပ္မက္စိမ္းေပးလာၾကတဲ့အခါ
ဘယ္အရာနဲ႕ မြတ္သိပ္မႈေျပေစမလဲ။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္…
ျမစ္တစ္စင္းထဲမွာ ေရႏွစ္ခါခ်ိဳးလို႕မရဘူး တဲ့
ႏွစ္ခါမက ထပ္ထပ္မွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို
ဘယ္ျမစ္ေရမွာ ဘယ္လိုေဆးေၾကာရပါ့
ေရြးျမစ္ကမ္းလွလွက
ဆားငန္ေရ ၀ သြားတဲ့ ဒိုက္မွ်င္ဟာ
ငရဲတံခါး ျဖတ္ေက်ာ္ရင္
သံသရာကိုပါ ေမ့ေလ်ာ့ေစတဲ့ ျမစ္မွာ
ကူးခပ္ရင္းနစ္ေနၿပီလားကြယ္။

အခ်ိန္ဆိုတာ
လူေတြသတ္မွတ္ထားတဲ့ ေရစီးေၾကာင္း
အနာဂတ္ဆိုတာ
စိတ္ကူးျမစ္တို႕စုဆံုရာ ပင္လယ္
ကံၾကမၼာဆိုတာ
အရာရာ အစိုးမရႏိုင္တဲ့ ေလထု
ေရျပင္က်ယ္တေၾကာ
ေမ်ာလာတဲ့ ေငြ႕ရည္ေတြဟာ
ရူးသြပ္ေသြးဆာ သြားတဲ့အခါ
မာယာေတြဖြဲ႕ ဗ်ဴဟာေတြခ်ဲ႕တယ္
တံပိုးခရာသံ အသစ္နဲ႕
နာဂစ္တံဆိပ္ကိုကပ္ထားတဲ့
ေမ ၂ ရဲ႕ စစ္ေၾကညာသံက
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို အငိုက္မိ လန္႕ႏိုးေစတယ္။

အခ်စ္ကိုသာ သယ္လာဖူးတဲ့
ဂႏၳ၀င္ျမစ္ေတြဟာ
သည္စစ္ပြဲမွာ အလဲအကြဲေပါ့
မိစၧာေတြရဲ႕ ညွီစို႕စို႕ ရနံ႕ေတြကို
ေရငန္တရိုးက ေစာင္းသံနဲ႕ မလွန္ႏိုင္ခဲ့
ပင္လယ္ထဲက မွိန္းတစ္လက္နဲ႕
နက္ပကၽြန္းက ဂုတ္ခြစီးလာခ်ိန္
ပုဆိန္ေတြ ၀ွက္ထားတဲ့ ျမစ္ေစာင့္နတ္က
၀ိညာဥ္ႏွစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႕
ယာဇ္ပူေဇာ္ ဖို႕ဆင့္ေခၚလိုက္ခ်ိန္
အေနာက္ဘက္မွာ ငွက္ေတြ အုပ္လိုက္ထပ်ံတယ္။

ေလနီၾကမ္းဆိုတာ
ထန္းလက္နဲ႕ ကာလို႕မရဘူး
သိမႈ နဲ႕၀န္တာ
နမူနာ ခ်ျပလိုက္တဲ့ ျမစ္တို႕ရဲ႕လကၤာဟာ
ကြဲအက္တုန္ခါ ငိုသံပါေနတယ္
ျပာမေလာ့ ဟိုဘက္ျခမ္းက
ပဲ့က်သြားတဲ့ ျမစ္ကမ္းပါးဟာ
ႏွလံုးသားေတြကိုပါ တုိက္စားသြားတယ္
သယ္ကယ္ေသာင္စြန္းက
စုန္းစုန္းျမဳပ္သြားတဲ့ ေျမႏုကၽြန္းထဲ
ရင္အစံုေတြ ကြဲေၾကသြားတယ္
ကယ္ပါယူပါ လက္ေတြအကမ္းမွာ
ေဒါင္လိုက္ရမ္းသြားတဲ့ေလဟာ
အေရွ႕အရပ္ထိ အဖ်ားခတ္ရင္း
ျပတ္ေတာက္က်န္ခဲ့တဲ့
ဒုကၡတရားရဲ႕ ျမစ္က်ိဳးအင္းေတြကို
ဇြတ္အတင္း ထားရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

………
………
………
စစ္.. ေတြ ၿပီးၿပီလား
ျမစ္ေတြကေတာ့ စီးေနဆဲ
ျမစ္ရဲ႕အလွ
ျမစ္ရဲ႕ဘ၀
ျမစ္ရဲ႕ဓမၼ မွာ
တရားမရႏိုင္ရွာေသးတဲ့
သည္ငမိုက္ သည္ဒိုက္ကေတာ့ ကမ္းမကပ္ေသးဘူး
ရုပ္သက္သက္နဲ႕က်ိဳေလာင္းထားတဲ့
လူလုပ္ေျမာင္းတစ္ခုထဲမွာ
မလႈပ္တလႈပ္ေမ်ာပါရင္း
ဧရာ၀တီရဲ႕ မက်က္တက်က္ဒဏ္ရာေတြကို
အေ၀းကေန နာ ရုံေလး နာ ေနေလရဲ႕။


ပန္ဒုိရာ

(ေမ ၂ သို႕)
2 May 2009

ကဗ်ာေတြ ေရးတဲ့အခါ ခံစားခ်က္ရယ္၊ အေတြးအေခၚရယ္၊ စကားလံုးေတြရယ္၊ သီအိုရီေတြရယ္၊ ကိုယ့္အတၱရယ္ မၾကာခဏ ပဋိပကၡ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ မရွိမေကာင္းရွိမေကာင္း မတည့္အတူေနၾကတဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြပီပီ အႏုပညာနဲ႕ မူးေ၀ ယစ္ေထြၿပီး ေနာက္တေန႕ ျပန္ေတြ႕ ပခံုးဖက္ၾကတဲ့အခါ ဒဏ္ရာကိုယ္စီနဲ႕ ညိဳမည္းဖူးေယာင္လို႕။ အဲဒီဒဏ္ရာေတြကိုပဲ တျမျမ ခံစားၾကတဲ့အခါ ရသလို႕ ဆိုျပန္တယ္။ ေပါင္းစပ္ၾကတဲ့ တစ္ခုခ်င္းရဲ႕ တစ္ပြဲစီမွာ အႏိႈင္အရႈံး အားနည္းအားသာမႈေတြကို မူတည္ၿပီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္စီက က်ဲလိုက္ ပ်စ္လိုက္ ျဖဴလိုက္ ညစ္လိုက္မို႕ စတိုင္မရွိျခင္းဆိုေသာ စတိုင္နဲ႕ ဆက္လက္ေနဆဲပါ။

ေလဟုန္ပ်ံ၀ဲေနေသာ ကဗ်ာမ်ား၊ ျမဳပ္လိုက္ေပၚလိုက္ ျဖစ္ေနေသာကဗ်ာမ်ား၊ ဒုန္းစိုင္းေနေသာကဗ်ာမ်ား၊ ေဒါင္လိုက္ကန္႕လန္႕ သြားေနေသာကဗ်ာမ်ား၊ အာေခါင္ျခစ္ေနေသာ ကဗ်ာမ်ား၊ ေျပာေရးဆိုခြင့္မရွိေသာ ကဗ်ာမ်ား၊ ယူဇနာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အျမင့္ေဆာင္ေသာ ကဗ်ာမ်ား၊ အမ်ိဳးအမည္မထင္ရွားေသာ အညၾတကဗ်ာမ်ား … စတဲ့ တခုခုထဲမွာ အက်ံဳး၀င္သြားႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာတစ္စ ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။

ေလးစားစြာ

ပန္ဒိုရာ

1 comment:

ကလ်ာ said...

ေအာင္ပိုင္စိုးေရ...ကဗ်ာေတြ လာဖတ္သြားပါတယ္။ ဘေလာ႔ကာလာက အမရဲ႕ အေရာင္မ်ိဳးပဲ။ :)