ရက္ရက္စက္စက္ ေမ်ာပါသြားတိုင္း
႐ူး႐ူးသြပ္သြပ္ ခံစားရတိုင္း
ကဗ်ာဟာ မုန္တိုင္း
ကဗ်ာဟာ ေလေပြ
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ ဘဝဟာ
ေနာက္ဆုတ္ဖို႔၊ လက္ေျမႇာက္ဖို႔
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မဟုတ္ဘူးေလ ...
ကဗ်ာရပ္တည္မႈ အဆင္မွေျပပါ့မလား
ကဗ်ာရဲ႕ရယ္သံဟာ
အေလးအပင္တစ္ခု ခ်ိတ္ဆြဲထားသလို
ကဗ်ာစကားသံကလည္း
အသြားအလာ အထားအသို ခဏခဏမွားတယ္
အျခားကဗ်ာေတြဖတ္ၿပီး
ကဗ်ာေတြနဲ႔ ပိုပိုေဝးသြားတယ္လို႔ ကဗ်ာက ခံစားရ
ဂီတဆိုရင္လည္း
CD ေနာက္တစ္ခ်ပ္ေျပာင္းလိုက္တာနဲ႔အဆင္ေျပမယ္
႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေတြ ျမင္ရဖို႔ သက္သက္နဲ႔ေတာ့
ျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္ထားလိုက္ဖို႔
ကဗ်ာက အၿမဲျငင္းဆန္တယ္
ေလေကာင္းေလသန္႔ရဖို႔သက္သက္နဲ႔ေတာ့
ပင္လယ္ကမ္းစပ္ရွိရာဆီသြားဖို႔
ကဗ်ာက အၿမဲျငင္းဆန္တယ္
ကဗ်ာရဲ႕ အၾကည့္ဟာ
ဗလာ၊ ေဝ၀ါး၊ ဟင္းလင္းပြင့္ထြက္လို႔
ကုန္ထုတ္လုပ္တာဆိုရင္လည္း
ဒီအစိတ္အပိုင္းေတြကို
မတပ္ဆင္ဘဲ ထားလိုက္ေတာ့မွာပဲ
ကဗ်ာပို႔လိုက္တဲ့ Massage ေတြက
တျခားကဗ်ာဆရာေတြဆီေရာက္ပါ့မလား
ကဗ်ာခံစားရသလို
ကဗ်ာနားလည္သလို
တျခားကဗ်ာဆရာေတြ ခံစားနားလည္ပါ့မလား
ကဗ်ာဟာ
ကဗ်ာေတြေရးေနရင္းနဲ႔
ကဗ်ာနဲ႔ ပိုေဝးသြားသလို ခံစားေနရ
ဂီတဆိုရင္လည္း
CD ေနာက္တစ္ခ်ပ္ ေျပာင္းလိုက္႐ံုတင္ပဲ။ ။
ေအာင္ပိုင္စိုး
ဒီကဗ်ာက ရတီမဂၢဇင္းမွာ စာေပစီစစ္ေရးထိထားတဲ့ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ပါ။
မဖတ္ရေသးတဲ့ သူမ်ားဖတ္ႏိုင္ေအာင္ပါ။
No comments:
Post a Comment