“အခ်စ္ဆိုတာ
ကမၻာဦးကတည္းက ရုံျပည္႕ခဲ့တဲ့ရုပ္႐ွင္ပဲ”
“အသည္းကြဲဂစ္တာ”က ဒီလိုျမစ္ဖ်ားခံတယ္။
ျဖဴျဖဴေဇာ္ရယ္….
အနာတရဆိုေတာ့လည္း
လက္ခံထားသေလာက္ေလးလံရတာေပါ့၊
ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္မ်က္ဝန္းေတြ
မိန္းမစီးဘီးအျပာေရာင္
ဘယ္လိုေမ့လို႕ရမလဲ
အေတြးမွာ
မင္းဆံႏြယ္ေတြသံုးလြန္းတင္လို႕
သံုးေရာင္ျခယ္
မင္းမသိတဲ့အိပ္မက္အျပာေလး
သန္းေခါင္က ငါ့အတြက္ပိုနက္တယ္။
နင္ရယ္…
ခဏျဖစ္ျဖစ္
ငါ့အိပ္မက္ေတြကို ျဖန္႕ၾကည္႕စမ္းပါ
ငါ့ကမၻာမွာ နင့္ကိုယ္ေငြ႕ေလးေတြ႕ရမယ္
ငါ့ကဗ်ာမွာ ငါ့သစၥာတရားကို ျမင္ရမယ္။
လျပည္႕လကြယ္
ငါဟာ အလင္းဆြံ႕အ,ပိုးစုန္းၾကဴးပါပဲ
ငါဟာ လမ္းမရွိတဲ့ ကဗ်ာဆရာပါပဲ။
အိပ္မက္ေတြ တစ္ခါေသဆံုးတိုင္း
ငါ့
အရိပ္မရွိတဲ့ ေႏြမွာ
သစ္ရြက္ေၾကြကို လြမ္းရမွာလားမိျဖဴေဇာ္ရယ္….
ကာလသံုးပါးမွာ
ကံသံုးပါးနဲ႕ မင္းကိုခ်စ္ခဲ့တယ္။
လေရာင္လို
ဖမ္းဆုပ္လို႕မရႏိုင္အေတြးမ်ား
ငါ့အတြက္ အသည္းကြဲတစ္ဆင္စာ
ငါ့ဂူတံခါးက မင္းမႏၱာန္နဲ႕မွ ပြင့္ရမွာပါ ျဖဴျဖဴေဇာ္ရယ္။
ခု
မင္းရင္ထဲက ပိုးတံုးလံုးေတြ လိပ္ျပာျဖစ္လာမယ့္ေန႕
ငါပစ္ဖဲေစာင့္ေနတယ္
ငါ့ရင္ပိတ္ကားေပၚ
မင္းအေၾကာင္းေလး ရုံတင္လို႕ထားတယ္။
ေက်းဇူးျပဳ၍
ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚ ကမၻာဖ်က္မိုးမညိဳလိုက္ပါနဲ႕
ကမၻာဖ်က္မိုး မသည္းလိုက္ပါနဲ႕
မိညီမေလး။ ။
ဘုန္းေနသြန္း
သရဖူမဂၢဇင္း၊ ၂၀၀၅
No comments:
Post a Comment