ၾကက္ေျခခက္ေတြကပဲ
ငါ့ကိုထြန္ယက္သြားၾက
ဘာေတြကို သီးပြင့္ရမွာလည္း
မိန္းကေလးရယ္ ...
ငါဟာ မင္းရဲ႕စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ
ခုန္ကူးခ်င္တဲ့
ပင့္ကူတစ္ေကာင္ဆိုရင္ေတာင္မွ
ယဇ္ပူေဇာ္ခံဖို႔ သက္သက္ပါ
မင္းလွည့္ျပန္သြားတဲ့အထိ
ႏွင္းဆီမပါတဲ့ ႏူတ္ခမ္း
ရနံ႔ျပယ္မနက္ခင္း
အလင္းေပါက္မ်က္ရည္ေတြ...
ဒါဟာ ပြင့္လင္းမႈအတြက္
အသက္ပါေအာင္
ရယ္ေမာေပးလိုက္တာေပါ့။
ဆက္မင္းေသာ္
(လြယ္အိတ္ထဲက မီးခိုး ကဗ်ာစုမွ)
No comments:
Post a Comment