စိတ္ကေလး
မလြမ္းေအာင္ေနလို႔မရဘူး
လြမ္းလြမ္းေန..သူ႔ခမ်ာ
မေပ်ာ္ေအာင္လည္းေနလို႔မရဘူး
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန..။
ေဟး..ဂၽြန္
အခ်စ္ကိုမႏိုင္မနင္း
သယ္ေဆာင္လာတဲ့
တေမွ်ာ္တေခၚအနမ္းရဲ႕
ဟုိးအတြင္းဖက္မွာ
အိမ္ဆီၿပန္ေခၚမယ့္လမ္းပါသကြဲ႕
အဲဒီေၿမ ငါနမ္းလိုက္ပါရေစေတာ့
ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးနဲ႔မွမဟုတ္ပါဘူး
ပ်ံလႊားငွက္ေလးနဲ႔လည္းလိုက္မယ္။
ဒီေလာကီမွာ
ဒီပါးၿပင္ေလးကို
ဒီႏွလံုးသားအရူးအမူးေလးက
ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္သူစိမ္းၿပင္ၿပင္
သေဘာမထားႏိုင္ရွာတဲ့အတြက္
ဂၽြန္ေရ..
စိတ္ကိုဖမ္းၾကေပေတာ့..။
အနမ္းဆိုတာခိုးယူလို႔မရႏိုင္ဘူးလား
သူကသိပ္လွတယ္
မ်က္လံုးေတြ
အၾကည့္ေတြမသိေအာင္တစ္မ်ိဳး
သိေအာင္တစ္မ်ိဳး..လွသူေပါ့..။
အနယ္အမႈန္ထေနတဲ့ညအၿပာက
ၾကယ္သားႏုႏုထြတ္ထြတ္ေတြကိုမွစြဲမက္သတဲ့။
သက္တံေတြ ၾကယ္ေတြ
ပန္းပြင့္ေတြ သဘာဝေလာကၾကီးရဲ႕
ကိုယ္ေနခါးက်ေတြ ဘယ္လိုပဲလွလွေနေပမယ့္
သူကေလးမွအိေၿႏၵရတာပါ..သူ႔မွာ
စကားလံုးေတြလည္းလွပတယ္..ၿပီးေတာ့
တသြင္သြင္စီးလို႔..။
ဂၽြန္ကိုေၿပာလိုက္ပါ
ငါတို႔ၿမစ္ဆီသြားဖို႔မလိုေတာ့ဘူး……..။ ။
ေမာင္သိန္းေဇာ္
ၾသဂုတ္-၉၅ ေတးကဗ်ာ
No comments:
Post a Comment