သစ္႐ြက္ေတြက အရင္လို မစိမ္းၾကေတာ့ဘူး
ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ
ဆူးေလလမ္းမေပၚမွာ
ေနေရာင္က အလွ်တညီးညီး ဖူးပြင့္ေနတယ္။
ပန္းပြင့္မ်ား၊ အိပ္မက္နဲ႔ကမာၻ
50CENT သီခ်င္းတစ္ပုဒ္နဲ႔
ေပ်ာ္ေအာင္ေနလို႔မရ
႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ ေဘာလံုးအသင္းဟာ
႐ွင္သန္ေအာင္ျမင္မႈကို ဆာေလာင္ေနမွာပဲ
ဒီဆာေလာင္မႈကို
မ်က္ရည္နဲ႔ ထပ္တူမိတၱဴပြားယူထားလိုက္တယ္။
ေမ့ေလ်ာ့ထားလိုက္ဖို႔
လက္ေလ်ာ့ပစ္လိုက္ဖို႔
ေသြးဟာ လက္ဖ်ံမွာ တဒုတ္ဒုတ္တိုး၀င္ပ်ံ႕ႏွံ႔လို႔
တီ႐ွပ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အဓိပၸါယ္နဲ႔
မီးခိုးေငြ႕ေတြက ျမင္ကြင္းကို ပိတ္ဆို႔ ကာကြယ္ေနေလရဲ႕။
အလြယ္တကူ
တစ္ခုခုကို ခ်ေရးၿပီး
တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ ထြက္သြားဖို႔
ဘတ္(စ္) ကားမွတ္တိုင္မွာ
လာသမွ်ကားေတြကို
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ေငးလို႔။
ေအာင္ပိုင္စိုး
၂၀၀၈၊ႏို၀င္ဘာ၊ ႐ုပ္႐ွင္ေတးကဗ်ာ
1 comment:
လူသိနည္းေသးေပမယ္႔ ခင္ဗ်ားကဗ်ာေတြ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။
အားေပးေနတယ္ဗ်....
ခင္မင္စြာျဖင့္....
Daywalker
Post a Comment