Friday, October 16, 2009

ထားရစ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း က်န္ေနခဲ့ရတယ္

အျပင္ကိုေငး ဆက္ေတြးေနတယ္
ဒီေန႕သတ္မွတ္ခ်က္ကို
မနက္ျဖန္ေရြ႕လာမယ့္ အမွတ္အသားရက္စြဲမ်ားအေပၚတစ္ခုခု
လစ္ဟာဆံုးရႈံးမႈလို႕ တံဆိပ္ကပ္ထားလိုက္ရုံေပါ့
သစ္သားထဲ သံကိုတျဖည္းျဖည္းရုိက္သြင္းေနသလို
တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာယ အိပ္ရာေလးအေပၚ
တစ္အိအိကြ်ံဝင္သြားေတာ့မလို
အမွန္တစ္ကယ္ေလးပင္လာေသာ ဘဝဝန္ကို ထမ္းပိုးေနရပါတယ္
စိတ္ပ်က္သြားျပီလား
ေခါင္းစဥ္အတည္တက်မရွိတဲ့ ရယ္သံေလးကို သတိရေနေသးလား
အမွတ္မရွိတဲ့အေတြးကို ေရေဆးလိုက္ရင္ေကာင္းမလား
ဦးေခါင္းထဲ တစ္စစျပည္႕လာေနတဲ့ အမိႈက္မ်ား
အဆုပ္ထဲ တစ္စစျပည္႕လာေနတဲ့ အခိုးအေငြ႕မ်ား
ႏွလံုးသားထဲ တစ္စစျပည္႕လာေနတဲ့ အလိုရမၼက္မ်ား
ၾကားေန၊ ျမင္ေန၊ ထိေတြ႕ေန႕ရပါတယ္
တစ္ခ်ိန္လံုးေျပးေနရတယ္ တစ္ခ်ိန္လံုးရပ္ေနရတယ္
အေလးခ်ိန္မျပည္႕မီ ေတာ့သလို တစ္စစစိတ္ပ်က္ဆုတ္ေလ်ာ့ေနရပါတယ္
တေစၦတစ္ေကာင္ပမာ မကြ်တ္မလြတ္ႏိုင္တဲ့ စြဲလမ္းမႈမ်ိဳးနဲ႕
အရင္တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဒီေနရာေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတိ ဖံုးလႊမ္းခဲ့ဘူးတာေပါ့။ ။

ေအာင္ပိုင္စိုး

၂၁-၇-၀၉

အဂၤါ

No comments: