အနာဂါတ္ကဗ်ာ

ကဗ်ာဆိုတာ
အမွန္တရားရိွရာ ေရာက္ရိွသြားႏိုင္ဖို႔
ေျခရာခံႏိုင္ေအာင္
ထားရစ္ခဲ့ရတဲ့   သဲလြန္စေတြေပါ့။

အရင္ ဧကရာဇ္ အခု အ၀တ္စ

.

တခ်ိဳ႕လည္း ကုန္စံုဆိုင္ေလးရဲ႕ေနေရာင္ကာပစၥည္းအျဖစ္ အသံုးတည့္လို႔

တခ်ိဳ႕လည္း စားပြဲခင္းတစ္ခုေနရာမွာ သူ႔ကိုေတြ႔ရတတ္တယ္

အိမ္နံရံတစ္ခုရဲ႕ေထာင့္တစ္ေထာင့္မွာလည္း က်ိဳးေၾကလံုးေထြး

အပတ္စဥ္ထုတ္ စာေစာင္တစ္ခုမွာေတာ့ သမိုင္းတန္ဖိုးအျဖစ္ ရိုးတိုးရိပ္တိတ္

ဘုရင့္ေနာင္ပြဲ႐ံုက လုပ္သားတစ္ဦးကလည္း သူ႔ကို ပခံုးခုအျဖစ္ အသံုးျပဳလုိ႔

တခ်ိဳ႕လည္းေပါက္ေနတဲ့ဆီတိုင္ကီႀကီးကို သူနဲ႔လံုးေထြးအတင္းဆို႔ပိတ္

စက္သြား(ေခြးသြားစိပ္)ေတြကိုလည္းကေလးေတြက ယူေဆာ့လို႔

မီးၿငိမ္းေတာင္ႀကီးအျဖစ္ကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ေကာင္းျမင္ေတြ႔ေနရ

စပါးႏွံေတြကလည္းငွက္စာအျဖစ္(အသိုက္)စာအိမ္ေလးေတြေဘးမွာ တြဲ လ်ား က်  လို႔

ေမးထူးေခၚေျပာလုပ္သူကလည္း တျဖည္းျဖည္းမရွိသေလာက္

ၾကယ္ေတြရဲ႕အမည္နာမေတြလည္း ၾကာလာေတာ့ခပ္ေမ့ေတ့ေတ့

တစ္ခ်ိန္တုန္းကဆို ခုနစ္ျပည္ေထာင္မင္းအေပါင္းတို႔က

သူ႔ကိုအားလံုးဦးညႊတ္အေလးျပဳၾက  

သူ႔ကိုစူးစိုက္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳေတးရြတ္ဆိုသီက်ဴးခိုက္

သူကလည္း ေလထဲမွာ အားမာန္အျပည့္/မာန္ခ်ီလြင့္ထည္/အကုန္သိမ္းပိုက္

ဦးညႊတ္ေနသူမ်ားရဲ႕ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ား ပြင့္လႊတ္/စူထြက္/မ်က္ရည္ေ၀့/အားရ/ျမည္ဟီးထ

“ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ ေျမအုတ္ေတြေနရာမွာ အသစ္သစ္ေသာအုတ္ခ်ပ္မ်ားနဲ႔

အစားထိုး၀င္ေရာက္ျခင္း”လို႔ တရားေဟာဆရာတစ္ဦးကေတာ့

ဓမၼသေဘာနဲ႔ ေျဖဆည္ရွာ 

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ ဦးေသွ်ာင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕အမွတ္တံဆိပ္လည္းျဖစ္တယ္

တိရိစ ၦန္ရံုထဲက ျခေသၤ့အိုႀကီးက ျခေသၤ့ေပါက္စနေလးေတြကို ႏြမ္းပမ္းရိညွိဳးေျပာသလိုပ

ဟိုး တစ္ခါတုန္းဆီက အဖသည္လည္း ေတာသံုးေထာင္ကိုပိုင္စိုးတဲ့

ေရေျမ႕သနင္း ေကသရာဇာျခေသၤ့မင္းဟူ၍ .. ့ျဖစ္ဖူးေလရဲ႕ 

 (အေသအခ်ာ)ျဖစ္ခဲ့ဖူးေလရဲ႕  ဟိုး   တစ္ခါတု.န္းဆီက။     ။

                                                                သူရနီ

                                                                ကဗ်ာသရုပ္ေဖၚ ဒီဇိုင္းထိန္လင္း
http://www.kaungkin.com ေကာင္းကင္ ႏိုင္ငံျပဳအႏုပညာမဂၢဇင္းမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ 

ေရးၿပီးမွျပန္ဖ်က္လိုက္ရတယ္၊ ထြင္းထုလက္စ စာသားအပိုင္းအစေတြ

အထိန္းခ်ဳပ္ခံ ဘဝကေန လြတ္ေျမာက္လာရသလိုမ်ိဳး လူတစ္ကိုယ္လံုးလြတ္လပ္ေပါ့ပါးလို႔
အင္ေဖာ္ေမးရွင္းအစီအစဥ္ကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ခ်န္နယ္လ္လိုင္းေတြဖြင့္ထားတယ္
ုရန္ကုန္လာဖို႔ေခါင္းစဥ္ရွာမရျဖစ္ေနတယ္လို႔ နီးစပ္ရာေတြက ၫႊန္းေနၾကတယ္
က်န္းမာေရးအရအာဟာရေလ်ာ့ခ်ထားရေသာ ဒီ႐ုပ္သြင္
ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္၊ တည္ေနရာ၊ အက်ယ္အဝန္း အတိအက်မသိရ
ကၽြန္ေတာ္ သူမကို   မ လြန္ ဆန္ ႏိုင္ ဘူး
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕အလွဆံုးအခ်ိန္ဟာ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္အေပၚခ်စ္မိေနခ်ိန္ပဲ
ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာဖူးတဲ့စကားကို ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္
ဂ်င္းန္ပင္အျပာေဖ်ာ့ တီရွပ္အႏြမ္းေလးဝတ္ထားလည္း အဆင္ေျပတာပဲေလ
ဂ်က္စတင္ဘီဘာကို တစ္ဖက္သက္ခ်စ္ေနခြင့္ မပိတ္ပင္ရဘူးဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ
အသံေတြကနံရံကိုထိမွန္ၿပီး ကန္ထြက္လာတယ္ “ ရန္ကုန္ျပန္မယ္” တဲ့
ပင္ပန္းမႈဒဏ္ကိုခံႏိုင္ေစဖို႔ ႏ်ဴထရီဗိုက္တာအားေဆးေႀကာ္ျငာ
ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ စားစရာမရိွ၊ ေလ်ာ္စရာရိွ ေန႔စားေနရာတစ္ေနရာ
အေပါင္း၊ အႏူတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား ေနာက္ဆံုးရလဒ္ သာမန္လူတန္းစား
တိတ္ဆိတ္ေသာအသံဆြံ႔အေနလွ်က္ ေဘာ္ဒီလန္းေဂြ႕ခ်္နဲ႔ပဲႏူတ္ဆက္လိုက္တယ္
ကၽြန္ေတာ္လား  “ဂိုေဒါ့” ကိုေစာင့္ေနတာေလ
ကြန္ကရစ္လမ္းေပၚကလြင့္စင္ပဲ့ထြက္လာတဲ့ ေက်ာက္သားတစ္စ
လာ့ေဂ့ခ်္ အနီေရာင္တစ္လံုး၊ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ႏွစ္ထည္၊ အျပာေရာင္အိပ္ရာခင္း၊
မိုလ္ဘိုင္းဖုန္း တစ္လံုး၊ ဖလင္ေကာ္ျပားတစ္ခ်ပ္၊ စာအုပ္စာတမ္း အနည္းငယ္
ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ကစားသမားဟာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုုင္ပဲ
ဘယ္ေလာက္နက္႐ိႈင္းမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလို႔မရ၊ မွန္းဆမျမင္ႏိုင္
စိတ္ေရာကိုယ္ပါတစ္ထပ္တည္း ကပ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ခုန္ခ်လိုက္မိတယ္


ေအာင္ပိုင္စိုး

အသံတိတ္ ႐ုပ္ရွင္

က်ည္ဆံကို ပန္းအိုးလုပ္
ေမတၱာတရားကို ပန္းလိုထိုးစိုက္
သစၥာတရားကို  ဘုရားမွာဆုပန္
တရားေသာစစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္
မတရားေသာစစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္
မ်က္ရည္ဟာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းလိုစီးတယ္
နာက်င္စရာဟာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ စီးက်တယ္
ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တံလွ်ပ္ေတြထေနတယ္
ညီေလးလည္း မ႐ိွေတာ့ဘူး
အေမလည္းဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ မသိဘူး
ေျပးစရာ ေျမလဲမရိွ
ေသာက္စရာ ေရလဲမရိွ
စားစရာ အာဟာရလဲမရိွ
စာနာစိတ္ကို  ထိခိုက္ ဖြဲ႔ဆိုဖို႔
ကဗ်ာဆရာမွာ စကားလံုးမရိွဘူး။

ေအာင္ပိုင္စိုး

ကဗ်ာတူ ကဗ်ာကြဲ ကဗ်ာစာအုပ္ထြက္ရွိျခင္း

သူရနီ၊ ဆူးရင့္အိမ္၊ ဘုန္းေနသြန္း၊ မင္းစိုးရာ၊ ေအာင္ပိုင္စိုး တို႔ ေရးေသာ
(ကဗ်ာတူ ကဗ်ာကြဲ) ကဗ်ာစာအုပ္ အိပ္မက္ရိပ္စာေပမွ ထြက္႐ိွေၾကာင္း။

မ်က္ႏွာဖံုး ႏွင့္ အတြင္းပန္းခ်ီ -မုတ္သံု

ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႔ ...

(၁)
Two Stones with One Bird
By   Charles Bernstein

Re-
demption
comes
&
redemp-
tion
goes
but
trans-
ience
is
here
for-
ever.

Source: Poetry မဂၢဇင္း ၊ ဇြန္လ ၂၀၀၈ခုႏွစ္။

(၂)

က်ေနာ္တစ္ေယာက္ ဒီရက္ပိုင္း တနဂၤေႏြေန႕မ်ားမွာ ကြန္ျပဴတာဂိမ္းတို႔ျဖင့္ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရွဳပ္ေနရသည္။ က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္ စိတ္အေျခခံအရဆိုလွ်င္္ထိုဂိမ္းမ်ားႏွင့္ က်ေနာ္မွာ ဘယ္လိုမွ် အဆက္အစပ္ရွိစရာပင္ မလိုပါ။
အင္တာနက္ေပၚရွိ ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာမ်ားကို၀င္၊ အစမ္း ကစားၾကည့္၊ သူငယ္တန္းအရြယ္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ဥာဏ္ရည္ျဖင့္ ကစား၍ ရႏိုင္မည္ ထင္ပါကေဒါင္းလုဒ္ဆြဲယူ၊ ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ျပဴတာ၌ ေဆ့ဗ္လုပ္။ အေတာ္ အလုပ္ ရွဳပ္ရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ လိုအပ္ပါက ကိုယ့္ထက္ တတ္ကၽြမ္းနားလည္သူ “လူငယ္လူေကာင္း”အေပါင္းတို႕အား ေခ်ာ့ေမာ့ ဆရာတင္ကာ ကိုယ္ နားမလည္ သည္တို႕ကို ေမးျမန္းသင္ယူရေသး၏။ 

adventure games၊ board games၊ card games၊ fighting games၊flying games၊ funny games၊ logic games၊ puzzle games၊ skill games၊shooting games၊ sport games၊ car games စသည့္ ဂိမ္းေပါင္း
ေျမာက္မ်ားစြာႏွင့္ က်ေနာ္ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ ပတ္သက္ေနရသည့္ အျဖစ္။အဓိက တရားခံကေတာ့ ယခုအခါ အိမ္ေထာင္က် တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္ေနၿပီျဖစ္သည့္ သမီးႀကီး။ သူတို႕က ေခတ္ေပၚ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းကို
လိုက္မီရန္ တနဂၤေႏြေန႕ ေစ်းပိတ္ရက္မွာပင္ အိမ္တြင္ ေအးေအးလူလူ အနားယူအပန္းမေျဖႏိုင္ၾကပဲ ပ်ံက်ေစ်း၌ ဆိုင္ခင္းထြက္ၾကရသည္။ဤသို႕ျဖင့္သူ႕သား၊က်ေနာ့္ေျမး(ေမ်ာက္ေလာင္းအေက်ာ္ေၿမးေတာ္ေမာင္)ကိုထိမ္းေက်ာင္းရန္
တာ၀န္မွာက်ေနာ့္ ပုခံုးေပၚသို႕ တည့္တည့္ မတ္မတ္ပင္ ဆိုက္ေရာက္လာေတာ့ေပသည္။ 

ဒီကေလးကလည္း သူ႕အိမ္တြင္ ဘယ္လိုပင္ေနရသည္ျဖစ္ေစ၊က်ေနာ့္အိမ္ေရာက္ၿပီဆိုလွ်င္ေတာ့ အကဲတကာ့ ထိပ္ေခါင္၊ အေဆာ့အရာတြင္ၿပိဳင္စံရွား။ တစ္ခ်က္ကေလးမွ် ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္မေနတတ္သည့္ ကေလးစားမ်ိဳး။
အာဂ အကဲ၀ိဇၹာကေလး။ သူ႕အိမ္၌ မိခင္၏ တင္းၾကပ္ေသာ စည္းမ်ဥ္း၊စည္းကမ္းေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေအာက္မွာ ၿငိမ္၀ပ္ ပိပိျပားျပားရွိေနတတ္လည္း က်ေနာ့္အိမ္တြင္ အတိုး၊ အရင္းေပါင္း၍ အႀကီးအက်ယ္ေသာင္းက်န္း ဆိုးသြမ္းေန ေတာ့၏။က်ေနာ္၏ ၾကင္ယာ ခ်စ္ဇနီးကိုယ္တိုင္မွာလည္း ခြဲစိတ္ကုသခံထားရေသာေျခေထာက္ေၾကာင့္ ေျမးေတာ္ေမာင္ကို လိုက္မဆြဲႏိုင္သျဖင့္ ထိုေမ်ာက္သား
ေပါက္အား က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ ဆြဲေခၚထားၿပီး ကြန္ျပဴတာဇာတ္သြင္းထားလိုက္ရသည္။ ပထမဦးဆံုးကေတာ့ webpages မ်ားတြင္ လြယ္ လင့္တကူ၀င္ေရာက္ ရွာေဖြဖတ္ရွဳႏိုင္ေသာ Kid English သင္ခန္းစာမ်ား။ အင္တာနက္ဆက္သြယ္မွဳကလည္း ကမၻာ့စံခ်ိန္ ခ်ိဳးေလာက္ေအာင္ ေႏွးေကြး ေလးလံ
လြန္းလွသျဖင့္ ဤနည္းမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ၿငိမ္ေဆး မေကၽြးႏိုင္ေၾကာင္းက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႕ စမ္းသပ္ သိရွိလာေသာအခါ online language gamesမ်ားဆီသို႕ ေျခဦး လွည့္ၾကည့္သည္။ ဒါကလည္း ပထမနည္းအတိုင္းပင္ အဆင္မေျပပါ။ေနာက္ဆံုး ဂိမ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေျမး ေတာ္ေမာင္ႏွင့္အတူ ကစား
ျဖစ္သြားမိသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ ေျမးအဘိုးႏွစ္ေယာက္ကြန္ျပဴတာဂိမ္းမွာ ဘံုရပ္တည္မွဳတစ္ရပ္ တည္ေဆာက္ျဖစ္ သြားမိေလသည္။ေထာင္ေသာင္းမက မ်ားျပား ေပြလီလွသည့္ ဂိမ္းေပါင္းမ်ားစြာအနက္
ေျမးေတာ္ေမာင္က shooting games မ်ားကိုသာ ပိုမို ႏွစ္သက္ ခံုမင္သည္။Plants & Zombies ႏွင့္ Angry Birds ဂိမ္းတို႕မွာ သူ၏ ေဖးဖရိတ္ဂိမ္းမ်ားျဖစ္လာ၏။ အထူးသျဖင့္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံေနရသည့္ ေလွာင္ခ်ိဳင့္မ်ားထဲက
ငွက္မ်ား လြတ္ ေျမာက္ေအာင္ ငွက္ေခါင္းျပတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ ကယ္တင္ရေသာAngry Birds ဂိမ္းကို သူပို၍ သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္၏။တိုက္ရိုက္ပစ္ခတ္ရသည္လည္း ရွိ သည္။ တစ္ဆင့္ခံ ပစ္ခတ္ရသည္လည္း ရွိသည္။
အထူးသျဖင့္ TNT ယမ္းပံုးမ်ားကို ထိေအာင္ပစ္ခတ္ကာ ေပါက္ကြဲေစၿပီးငွက္ေလွာင္အိမ္မ်ား က်ိဳးပဲ့ ပ်က္ စီးသြားေအာင္လည္း လုပ္၍ရသည္။ငွက္အေကာင္လိုက္ျဖင့္ ေက်ာက္ခဲမ်ား ျပိဳက်ေအာင္ ပစ္ခတ္ကာ
ငွက္ေလွာင္အိမ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးသည့္ ဂိမ္းပရိုဂရမ္ တစ္ခုကို က်ေနာ္တို႕ေျမးအဘိုး ၀င္ေရာက္ ကစားမိေသာအခါ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးႏွစ္ခန္႔က Poetryမဂၢဇင္းတြင္ က်ေနာ္ အမွတ္တမဲ့ ဖတ္ရွဳခဲ့ရသည့္ က ဗ်ာ တစ္ပုဒ္အား ဖ်တ္ကနဲ
သတိရသြားမိ၏။ 

“ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႕...။” 

ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ L= A =N = G= U= A= G= E ကဗ်ာ ဆရာ ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတိုင္းရဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္။

(၃)

ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႕...

သိတ္
ခါ အဖတ္ဆယ္တာေတြ
လာ
ၿပီး
သိကၡာ အ
ဖတ္ဆယ္တာေတြ
သြားၾက
ဒါေပမယ့္
ေန႕ျမင္ ည
ေပ်ာက္ တရား
ရွိေနၿပီ
ဒီမွာ
အၿမဲ
တမ္း ။

ကဗ်ာက ဒီေလာက္ပါ။ အေနာက္တိုင္း ကဗ်ာေတြ က်ိဳးတိက်ိဳးက်ဲေလာက္ဖတ္ဖူးၾကသူေတြေတာင္မွ  ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတိုင္း ကဗ်ာကို ဖတ္ၿပီးတာႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဤကဗ်ာသည္ For men may come and men may go, / But I go on forever ဆိုတဲ့ Alfred Lord Tennyson ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ နိဗၺိႏၵ ေတး သြားလကၤာThe Brook ကို မ်က္ေစ့ထဲ ေျပးၿပီး ျမင္ေယာင္ၾကမွာ အမွန္ပါ။ ၂၀ရာစု အကုန္ပိုင္းေလာက္ကေတာင္ ဒီကဗ်ာကို တကၠသိုလ္၀င္တန္း ပင္ရင္း အဂၤလိပ္စာမွာထည့္သြင္း ျပဌာန္းခဲ့ေသးသည္။ ထို The Brook ကဗ်ာကို ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတိုင္း
ကဗ်ာျဖင့္ ႏွိဳင္းယွဥ္ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ပင္ လန္းဂြစ္ဂ်္ ကဗ်ာဖြဲ႕စည္းပံုကို အၾကမ္းဖ်င္း ျမည္းစမ္း ရိပ္စားၿခံဳငံုႏိုင္လိမ့္မည္
ထင္ပါသည္။အဂၤလိပ္ ဘာသာစကား အသံုးအႏွဳံးတြင္ 'to kill two birds with one stone' ဟုidiom အဆိုတစ္ရပ္ ရွိသည္။ ျမန္မာစာ အသံုးက “တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ ခ်က္ျပတ္”ဆိုသလို စကား ပရိယာယ္မ်ိဳး။ အား ၀ါယမ သိတ္ၿပီး မစိုက္ရပဲ တစ္ခုခုကိုအလြယ္တကူ ၿပီးေျမာက္သည့္ အျဖစ္ကို ခိုင္းႏွိဳင္း သံုးစြဲမွဳ။ သို႕တည္းမဟုတ္ စိုက္ထုတ္မွဳတစ္ရပ္တည္းျဖင့္ ျပႆနာႏွစ္ရပ္ တစ္ၿပိဳင္တည္းေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အျဖစ္ကို ရည္ညႊန္း သံုးစြဲသည္။ယခု 'Two stones with one bird ' ကမူ ဆန္႕က်င္ဘက္ အဓိပၸါယ္ေဆာင္္လိမ့္မည္
ထင္ရပါသည္။ online dictionary တစ္ခု ျဖစ္သည့္ urban dictionary ကေတာ့ 'killing two stones with one bird ' ဟူေသာ စကားပုိဒ္ကို “လုပ္ေဆာင္ျဖည့္ဆီး ေဆာင္ရြက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ၀ါယမ စိုက္ထုတ္မွဳေပါင္းမ်ားစြာ အဆံုးရံွဳးခံ၍နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္ျဖင့္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း”ဟု အနက္ေပးထားသည္ကို ဖတ္ရွဳရပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕ ေျပာေလ့ဆိုထရွိသည့္ “နံရံကိုေခါင္းနဲ႕တိုက္” ဆိုသည့္ စကား အသံုးအႏွဳံးလိုမ်ိဳး။

(၄)

ကြန္ျပဴတာ keyboard ေပၚက ၀င္းဒိုး အိုင္ကြန္ ခလုတ္ကို ဘယ္လက္ညိွဳးျဖင့္ဆတ္ကနဲ ဖိႏွိပ္လိုက္သည္။ window page က ေလးတိေလးတြဲ႕ျဖင့္ တစ္ျဖည္းျဖည္းေပၚလာသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကြန္ျပဴတာ မွန္သားျပင္ ဘယ္ဘက္
အလယ္ေလာက္တြင္ က်ေနာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္က install လုပ္ ထားသည့္ AngryBirds အိုင္ကြန္ကို က်ေနာ့္ ေျမးက မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ျဖင့္ေငးစိုက္ၾကည့္ေန၏။ left click တစ္ခ်က္ ထပ္ေပးလိုက္ေသာအခါ loading... ဟုစာသားအတို တစ္လံုး ေပၚလာသည္။ ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာေပၚက start အိုင္ကြန္ေပၚက်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ left click တစ္ခ်က္ေပး လိုက္ေသာအခါက်မွေျမးေတာ္ေမာင္ ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားေနသည့္ ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာက ကြန္ျပဴတာ
မွန္သားျပင္ေပၚ တက္လာ၏။ က်ေနာ့္ ေျမးအတြက္ “ေဒါ သအိုး ငွက္မ်ား“ ဂိမ္းကအဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီ။

လက္ရွိ ကစားမည့္ ဂိမ္းအတြက္ ညာဘက္ျခမ္းတြင္ သုတ္သင္ သတ္ျဖတ္ရမည့္ပစ္မွတ္က ေမ်ာက္ ၁၂ ေကာင္။ သူတို႕က အကာအကြယ္ေကာင္းေကာင္းယူထားႏွင့္ၿပီးသား။ ေရခဲခ်ပ္ေတြ၊ ေက်ာက္ျပားေတြ၊ သစ္သား ေဒါက္တိုင္ေတြ။ေမ်ာက္ေတြ ခိုေအာင္းရာအေပၚတည့္တည့္ သစ္သားႏွင့္ ေက်ာက္ျပားခင္းစင္ေပၚတြင္ ေက်ာက္ခဲတစ္ခ်ိဳ႕။ ႏွစ္လံုး တစ္စင္။ သံုးလံုး၊ ေလးလံုးတစ္စင္။ ေမ်ာက္ေတြကို တည့္တည့္ မွန္ေအာင္ ပစ္ႏိုင္လွ်င္ပစ္၊ သို႕မဟုတ္ေက်ာက္ခဲ မ်ား ၿပိဳက်သြားေအာင္ ပစ္ခ်ႏိုင္မွ ထိုေမ်ာက္ေတြ ကြန္ျပဴတာ
မွန္သားျပင္ထက္မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ယခင္ကစားေန က် ဂိမ္း level အေဟာင္းတုန္းက ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာ ငွက္အရွင္ေတြ။အခုေတာ့ ေျပာင္တိ ေျပာင္စပ္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ ေမ်ာက္ ၁၂ ေကာင္။ ပစ္မွတ္ေျပာင္း သြားေသာ္လည္း ဂိမ္းအေျခခံ သေဘာမွာ တစ္ထပ္တည္း။ ထိုေမ်ာက္ ၁၂
ေကာင္စလံုး အျပတ္ရွင္းႏိုင္လွ်င္ ဂိမ္းတစ္ဆင့္ ေအာင္ျမင္ေပလိမ့္မည္။ဘယ္ဘက္ player ဘက္ျခမ္း၌ သားေရခြတစ္လက္။ က်ည္ဆံ ေလာက္စာအျဖစ္ အသံုးျပဳပစ္ခတ္ရမည္ကေတာ့ စိမ္းျပာေရာင္ ခ်ိဳးငွက္တစ္ေကာင္၊ အ ရြယ္အစား ငယ္ငယ္ငွက္ေခါင္းျပတ္ အျပာ ၂၊ ႀတိဂံပံု ငွက္ေခါင္းျပတ္ အ၀ါ ၂၊ ပင္ဂြင္းငွက္ႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ ေနာက္ထပ္ အမည္းေရာင္ ငွက္ငယ္တစ္ ေကာင္။ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာ လုဒ္ဒင္ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သားေရခြ
ေလာက္စာအိမ္တြင္းသို႕ စိမ္းျပာေရာင္ ခ်ိဳးငွက္က သူ႕ဖာသာသူ အလိုအ ေလွ်ာက္ခုန္တက္လာ၏။ ေျမးေတာ္ေမာင္က ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးတင္ထားေသာ စင္ဆီသို႕ငွက္ေလာက္စာလံုးျဖင့္ ေမာက္စ္ကို ခတ္ေဖာ့ေဖာ့ ဆြဲလိုက္ၿပီးခ်ိန္ရြယ္လိုက္၏။ စင္ေအာက္တည့္တည့္က ေမ်ာက္သံုးေကာင္မွာ စင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနလွ်က္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနပံုရသည္။ ေျမးသည္ က်ေနာ့္ ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ေနရင္းက က်ေနာ့္ကို တစ္ခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမာက္စ္ကိုခတ္ဆတ္ဆတ္ဆြဲ၍ လႊတ္ထည့္လိုက္သည္။ စိမ္းျပာေရာင္ ခ်ိဳးငွက္က ေလးေလးကန္ကန္ျဖင့္ ေက်ာက္ခဲ ႏွစ္လံုးရွိရာသို႕ parabolaမ်ဥ္းေကြးလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ပ်ံတက္သြားသည္။ ေအာက္ကေမ်ာက္သံုးေကာင္မွာကား မ်က္လံုး ေပ ကလတ္၊ ေပကလတ္ျဖင့္ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ။ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္ျဖင့္...။

သိတ္ခါ/ သိကၡာ အဖတ္ဆယ္တာေတြ..။ ၀င္လာၾက၊ ထြက္သြားၾကသနဲ႕..။ ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ မၿမဲေသာ တရားက ေကာင္းကင္တြင္ ရြာခ်ေတာ့မည့္ မိုးလို ခတ္ညို႔ညို႕မွဳိင္းေနဆဲ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အသံတိတ္ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲကလို အတိတ္ကာလေတြ။က်ေနာ္တို႕ ေရွ႕တည့္တည့္က ပစၥဳပၸန္ အံု႕အံု႕ဆိုင္းဆိုင္း ေတြ။ က်ေနာ္တို႕အမတိ အမတန္ ကံႀကီးလြန္းမွ ဆံုႏိုင္ေကာင္း ဆံုႏိုင္မည္ျဖစ္သည့္၊က်ေနာ့္ရဲ႕ ေျမးေတာ္ေမာင္တို႕ရဲ႕ ေရႊေရာင္ လင္းလက္ေတာ့မည္ဟု
ေမွ်ာ္လင့္စရာ အနာဂတ္ ကာလမ်ား...။

သစ္စိုး
မတ္ ၁၅ ၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္။

ခ်က္စူ

ခ်က္စူ

အေဝးကိုေရာက္မယ္ အထင္ေဇာနဲ႔ မင္း အားကုန္ဟစ္ေအာ္တယ္

ပစ္မွတ္ကိုထိမယ္ အေတြးနဲ႔ ခလုတ္ကို မင္းဖိၫွစ္တယ္

အမွန္ကိုျပင္လို႔ရမယ္ စိတ္ကူးနဲ႔ ခဲဖ်က္ကို မင္းဖိဖ်က္တယ္။

ခ်က္စူ

မွားတယ္လို႔ ဝန္ခံစရာမလိုဘူး၊ မွန္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ျပင္ေရးရမယ္

ၾကားတယ္လို႔ ဝန္ခံစရာမလိုဘူး၊ ျမင္ခဲ့တယ္လို႔ အသံုးအႏႈန္းေျပာင္းပစ္ရမယ္

မုန္းတယ္လို႔ ဝန္ခံစရာမလိုဘူး၊ ခ်စ္သင့္တယ္လို႔ ျပန္ေျပာင္းေခၚဆိုရမယ္။

ခ်က္စူ

စီးဆင္းေနတဲ့ ေရဟာ ေနာက္က်ိေနမွာပဲ

တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလဟာ ေအးျမေနမွာပဲ

ေလွ်ာက္လွမ္းေနသမွ်ေတာ့ လမ္းဟာ ဆက္႐ိွေနမွာပဲ။

ခ်က္စူ

၂၀၁၁ ကုန္ဆံုးခဲ့ၿပီဆိုေတာ့  နံရံမွာ ျပကၡဒိန္အသစ္ေျပာင္းဖို႔လိုၿပီ

ေခတ္ေတြ၊ စနစ္ေတြ ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ အေတြးအေခၚသစ္ေတြလိုၿပီ

နည္းပညာသစ္ေတြ ထြန္းကားလာၿပီဆိုေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္အသစ္ေတြလိုၿပီ

လူႀကီးေတြ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေနၿပီဆိုေတာ့ လူငယ္ အသစ္ေတြလိုၿပီ။

ခ်က္စူ

အလြယ္လမ္း ဆိုတာမ႐ိွဘူး

မင္းပုခံုးသားမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္

အေမွာင္ကမၻာထဲ ၾကယ္လိုေတာက္ပလင္းေနတယ္

တစ္ေနရာရာမွာ အေသအခ်ာထိုးက်ပ်က္စီးဖို႕ ။

ေအာင္ပိုင္စိုး

ေၾကး သြန္း အိပ္ မက္

က်ေနာ့္အတြက္

ငွက္ေတြရဲ ့လမ္းက

ခရမ္းႏုေရာင္။

အိပ္တန္းျပန္

ငွက္ကေလးတို ့ေရ

ဒီ ျမစ္ကမ္းမွာ

ငါ ့အလြမ္းတို ့

မိွဳင္းမွဳိင္းေ၀။

သယ္သြားပါေတာ့

သယ္သြားပါေတာ့

ငါတို ့ရဲ ့

အိပ္မက္ေတြကိုေလ

ေဟာဟိုက

ညေနဆီ။

စည္တယ္ေလ

စည္တယ္ေလ

ရီေ၀ရီေ၀

မစၥစၥပီ ေရ

ငါ ့စိတ္ေတြ

အိမ္ျပန္ကုန္ၿပီ။

ဆည္းဆာအရိပ္မွာ

တိတ္တိတ္ကေလး

ငါ ျပန္လာခဲ့တာပါ။

ႀကိဳးၾကာငွက္ေတြရဲ ့

အေတာင္ပံမွာ

ငါ ့ကိုယ္ငါ

အပ္ႏွံလိုက္ပါရဲ ့။

မနက္ျဖန္ေတာ့

ၿခံစည္းရိုးေလးမွာ

ငါ ့အလံကို

ငါျပန္ေတြ ့တန္ေကာင္းပါရဲ ့။

ေလထန္ေနတုန္းပဲလား

ေရဆန္ကို

ျဖတ္ေနတုန္းပဲလား

ဧရာ၀တီ။

သီခ်င္းသံေတြ

ၾကားတယ္

ပန္းမ်ားဘယ္ေတာ့ပြင့္မလဲ။

ေႏြဦးကေကာ

ေဟာဟို ရထားနဲ ့

ပါလာမွာလား။

ဒီ ရထား

ဖီလာဒဲဖီးယား ကေန

ၿခံအမွတ္(၅၄)ကို

သြားမွာလား။

ၿခံအမွတ္(၅၄)မွာ

“ပါ၀ါ ၅၄“ ေစာင့္ေနတယ္။

မေန ့တေန ့က

ေလးျဖဴနဲ ့ေတြ ့တယ္

၅၄ မွာေပါ ့။

၅၄ ဟာ

တရားတဲ့ေတး

ဆိုေတာ့မယ္။

၅၄ မွာ

ျမားနဲ ့ေလး

မလိုေတာ့ဘူးလား။

မုဆိုးရာသီ

ကုန္ခဲ့ၿပီလား

၅၄ ရယ္။

ေရခဲေလ

တဟူးဟူးၾကား

ဖို ့တ္၀ိန္းၿမိဳ ့နားက

“၀ါတာလူး“ဘူတာကေလးမွာ

က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။

ခ်ိဳတူးေဇာ္က

၀ါရွင္တန္ရထားေပၚ

တက္သြားတယ္။

က်ေနာ္တို ့က

ကိုယ့္အိပ္မက္ဆီ

ကိုယ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။

ဘ၀က

အသိကိုျပဌာန္း

အိပ္မက္ကို

ေၾကးသြန္းထားတယ္။

လြမ္းတယ္

၃၃ လမ္း

အႏုပညာပုန္ကန္မွဳေတြ

က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။

ခ်စ္သူေရ

ငါတို ့ဟာ

ဒဂုန္တာရာရဲ ့

ကုတ္အက်ၤ ီက

ဆင္းသက္လာခဲ့ၾကတာပါ။

လြမ္းတယ္

သာမိုင္းခမ္း က်ဴဗစ္ဇင္ကို

က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။

မစၥစၥပီ ေရ

ေတြ ့လား

ဒီမွာ

ငါ ့ရင္အုံအျပည့္

ငါ ့ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ။

ႏွင္းမုန္တိုင္းထဲ

ငန္းရိုင္းေတြ

ပ်ံသန္းခဲ့ၾက။

လေရာင္ထဲ

ျမင္းရိုင္းေတြ

ခုန္ေပါက္ခဲ့ၾက။

ေတာရိုင္းေတာင္ရိုင္းမွာ

ငါတို ့လည္း

ေက်ာခိုင္းခဲ့

အမုန္းတရားကို။

သူတို ့လည္း

ေက်ာခိုင္းရဲ ့

အမွန္တရားကို။

ႏွင္းထူထူမွာ

ဘယ္အျဖဴေရာင္က

ျဖဴၿပီး

ဘယ္အျဖဴေရာင္က

မျဖဴဘူးလဲ။

လြမ္းတယ္

ေညာင္ညိဳပင္လမ္းလြဲမွာ

ဘယ္သူေတြ

၀မ္းနည္းက်န္ရစ္လဲ။

စစ္ပြဲတခါ ရွဳံးရင္

အႏွစ္ သုံးဆယ္ၾကာတယ္။

မစၥစၥပီ ေရ

ငါက

ေသမင္းလက္က

ထြက္ေျပးလာခဲ့သူပါ။

ငါတို ့

မလြတ္ေျမာက္ေသးဘူး

မစၥစၥပီ။

ဒီ ညေနမွာ

ငါ ့စိတ္က

မေျပာမဆိုနဲ ့

စစ္ထြက္သြားျပန္ၿပီ။

ငါ ့စိတ္ကို

ငါမႏိုင္ေတာ့ဘူး

စိတ္ခိုင္ခိုင္ထား

ဧရာ၀တီ။

အိပ္မက္က

အခန္းဆက္

ေရွ ့ည ဆက္မက္ပါ။

ရထားမလာခင္

ငါ ့ဓားကို

ဓားအိမ္ထဲမွာ

သမိုင္းသင္မယ္။

နရသိန္တံခါးေတြ

တို ့သြားဖြင့္မယ္။

သတင္းေကာင္း ပါးပိမ့္

ႏွလုံးသားမ်ား ၾကားခ်ိမ့္။

ၿခံအမွတ္(၅၄)မွာ

“ပါ၀ါ ၅၄“ ေစာင့္ေနတယ္။

ခ်ိဳတူးေဇာ္က

၀ါရွင္တန္ရထားေပၚ

တက္သြားတယ္။

က်ေနာ့္အတြက္

ငွက္ေတြရဲ ့လမ္းက

ခရမ္းႏုေရာင္။

အိပ္မက္က

အခန္းဆက္

ေရွ ့ည ဆက္မက္ပါ။ ။

(၂၀၁၂ သို ့တမ္းခ်င္း)

ေအာင္ေ၀း

ေခတၱ-မစ္ရွီဂန္

၁၂-၂၇-၁၁။

ဒီဇင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၁  မိုုးမခမီဒီယာမွ ကူးယူ တဆင့္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေျမေခြး ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္း

(၁)
ျမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈရဲ႕အသက္ဟာ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားျခင္းလို႕ဆိုရင္ ဘယ္သူကမွ် ျငင္းခံုၾကမယ္ မဟုတ္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါ တယ္။ ျမိဳ႕ဆိုတာကလည္း ေစ်းကိုဗဟိုျပဳျပီး လူေနအိမ္ေျခေတြ ပြားမ်ား စည္ပင္ လာတဲ့ "Evolution"ျဖစ္စဥ္ပါ ။“ဒါျမိဳ႕၊ ဒါရြာ”ဆိုတဲ့ အ မိန္႕ျပန္တမ္းေတြကိုလည္း နာခံၾကတတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။  ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးတစ္ေခတ္မွာ ဒီအခ်က္ဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္း သိသာ ထင္ရွားစျပဳလာပါၿပီ။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ေလာက္စည္ပင္ဖြံ႕ၿဖိဳးသလဲဆိုတာ ေစ်းအတြင္းေရာင္း၀ယ္ၾကတဲ့ ၀ယ္လိုအားနဲ႕ပဲ အၾကမ္းဖ်ဥ္း တိုင္း တာရရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေစ်း(သို႕မဟုတ္) လူမႈႏိုင္ငံေရးတစ္ေခတ္ရဲ႕ ျပဒါးတိုင္။

ကမၻာ့သမိုင္းမွာ စီမံကိန္းစီးပြားေရးစနစ္ဆိုျပီး ေစ်းကြက္ကိုသင္းကြပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားလည္း ေပၚထြန္းလာ ဖူးရဲ႕။ ဒီစမ္းသပ္ကာလအတြင္းမွာပဲ ဧကအုပ္ခ်ဳပ္ေရးသရဖူေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု လြင့္စဥ္ကုန္ၾက။ ဆိုဗီယက္အင္ပါရာအေဟာင္းနဲ႕ တ ျခား ၾကယ္ရံ ႏိုင္ငံေတြဟာ ထင္ရွားလွတဲ့ သာဓကေတြ ပါဘဲ။ ဧက၀ါဒစြဲ ျပင္းျပလွတဲ့၊ လက္ခ်ိဳးလို႕ေတာင္ေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေတာ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြေတာင္ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ေနၾကျပန္ျပီ။ “ဆိုရွယ္လစ္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္”တဲ့။ ဥပမာေဆာင္ရရင္ေတာ့ တ ရုတ္၊ ဗီယက္နမ္နဲ႕ က်ဴးဘား။

ယေန႕ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးေဗဒေ၀ါဟာရ infrastructure [မတ္၀ါဒီေတြကေတာ့ Economic base လို႕ ပညတ္ရဲ႕] ဆိုတဲ့ ေအာက္ေျခအ ေဆာက္အအံုနဲ႕ ဧကစနစ္တို႕ရဲ႕ ထိပ္တိုက္ေဆာင့္မႈဟာ ၾကာသပေတးျဂိဳဟ္နဲ႕ ရွဴးမိတ္ကာ လီဗီ-၉ ၾကယ္တံခြန္တို႕ရဲ႕ စီးခ်င္းထိုးပြဲလိုပဲ ၾကည့္ေကာင္းလွတဲ႕ ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဘာဂေဗဒ ေပတံေဟာင္းေတြ၊ သီ၀ရီအေဟာင္းေတြကို စြန္႕ပစ္လိုက္ရမွာလား။ ဖာေထး ေကာ္ ကပ္ သံုးလို႕ရဦးမွာလား။ အနာဂတ္သမိုင္း တစ္ေကြ႕မွာ အေျဖရွာေတြ႕ၾကမွာပါ။ ဒါဆိုရင္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ကိုယ္တိုင္က ေရာ ျပီးျပည့္စံုေသာ အမွန္တရားလား။ ဘယ္သူေတြကမွ် အာမမခံရဲပါဘူး ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို ဖ်က္ သိမ္းပစ္ လို႕ မရဘူးဆိုတာေတာ့ အားလံုးလက္ေတြ႕က်က် သိရွိကုန္ၾကပါျပီ။ေစ်းကြက္ကို ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ယဥ္ပါးေအာင္ လုပ္ ေဆာင္သင့္ သလဲ။ ဒီဲျပႆနာကေတာ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုတံခါးကို တစ္ေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္ေနျပီေပါ့။ ထားေတာ့။

ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ရဲ႕ အေမရိကန္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အေပၚ ထင္ဟပ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို ေလ့လာၾကရေအာင္။ 

(၂)
A Fox
Down in the Jersey woods
a fox considered our progress.
A shopping center cleared its throat,
a truck buckled and evaporated.
Several tree frogs leapt out
of a thirteen-century monastery
but were not injured.
A salesperson declared that
everything must go : the fox
said, "Never."The clerk
started sweeping the aisles.
On the road to the beyond
the inhabitants are at
our disposal, cooking and cooking.

James Tate
(The New Yorker, June 14, 1993.)

(၃)
ေစ်းကြက္နဲ႕ ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္းဆိုတာကလည္း ဒဂၤါးတစ္ျပားရဲ႕ ေခါင္းနဲ႕ပန္းပါ။ ေရာင္းလိုအားနဲ႕ ၀ယ္လိုအားတို႕ ညီညြတ္မွ်တမွသာ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ စည္ပင္၀ေျပာတယ္လို႕ အဆိုရွိပါတယ္။ မ၀ယ္ႏိုင္သူေတြက ေျခေအး ၀မ္းေရာင္၊ ထရံကြာသံစူးေလာက္ေအာင္ မျမင္ဖူး တာေတြ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾက။ တၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက လူခ်မ္းသာ စာရင္း၀င္သူေတြ ကမၻာနဲ႕ရင္ေပါင္တန္းျပီး ဥေရာပကို မဟုတ္တာ ေတာင္ ထိုင္း နဲ႕ စကၤာပူမွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ၾကျပီ။ Shopping ဆိုတာ ယေန႕ေခတ္ရဲ႕ ဖက္ရွင္တစ္ရပ္ပါဘဲ။ သြားေလသူ ဖိလစ္ပိုင္ သမၼတ ကေတာ္ ေဟာင္း အီမယ္လ္ဒါ မားကို႕စ္ေတာင္ ဘုန္းမီးေနလေတာက္ပစဥ္က ေလယာဥ္စင္းလံုးငွားျပီး ေစ်း၀ယ္ထြက္သတဲ႕။

ကၽြန္ေတာ္ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ ေစ်း၀ယ္ထြက္ဖို႕စဥ္းစားတဲ႕ ကဗ်ာကိုဖတ္မိေတာ့ အိႏၵိယ၀တၳဳရွည္တစ္ပုဒ္ကို အမွတ္ရမိတယ္။ Christian Chandra ရဲ႕ "Mr. Ass Comes to Town"။ ျမိဳကျပရဲ႕မာယာ။ အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႕ အဆီ အေငၚမတည့္တာကို သေရာ္ထားတဲ႕ စာတစ္ပုဒ္ပါ။ ဖတ္ခဲ႕ရတာ ဆယ္စုကာလေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနေပါ့။

ဂ်ိမ္းစ္တိတ္ရဲ႕ ေလ့လာေရးခရီးသည္ဟာ ေျမေခြးပါ။ ဘာေၾကာင့္ အျခားေတာရိုင္းတိရစၦာန္တစ္ေကာင္ကို ဇာတ္ ေဆာင္မထားပဲ ေျမေခြး ကိုေရြးခဲ႕တာလဲ။ အေၾကာင္းရွိတယ္။ ေျမေခြးဆိုတာ အရိုင္းပါ။ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္မႈရဲ႕ သေကၤတတစ္ရပ္ပါ ။ ဒါဟာ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳး ၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတည္းက သတ္မွတ္ထားတဲ့ နိမိတ္ပံု မဟုတ္ပါဘူး ။ ႏိုင္ငံ တကာ သတ္မွတ္ခ်က္ ။

ကဗ်ာမွာ နယူးဂ်ာဆီျပည္နယ္ ေတာအုပ္ထဲက ေျမေခြးတစ္ေကာင္ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္ပံုအေၾကာင္း စဥ္းစားတာနဲ႕ စထားပါတယ္ ။ ေျမေခြးဟာ အိမ္ယာတိုက္တာေတြ ခမ္းနားထယ္၀ါပံုအေၾကာင္း မေတြးဘူး။ ဟိုတယ္ေတြ၊ အင္းေတြမွာ ၀င္ထြက္သြားလာေနၾကတဲ႕ ႏိုင္ ငံျခားသားေတြအေၾကာင္း မေတြးဘူး။ လမ္းတံတား ေတြ တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ေနတဲ႕အေၾကာင္းလည္း မေတြးဘူး။ ပန္းျခံေတြ စည္ကား စိမ္းလန္းေနတာကိုလည္း မေတြးမိပါဘူး ။ အရိုင္းဆိုေပမယ့္ ေစ်းကိုပဲ အေတြးျဖန္႔ၾကက္လိုက္တယ္ ။

အဲဒိအခါ ေစ်းတစ္ေစ်း လည္ေခ်ာင္းရွင္းသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ဘာေတြထြက္လာၾကမလဲ ။ ခၽြဲသလိပ္ေတြ ၊ တံေတြးေတြ၊ ေရာဂါပိုး မႊားေတြ ထြက္မလာၾကပါဘူး။ ကုန္စည္ပစၥည္းေတြပါဘဲ။ ကုန္စည္စီးဆင္း လည္ပတ္ျမန္ ဆန္တာဟာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ရဲ႕ အ ေပါင္းလကၡဏာပါ။ ကုန္ကားေတြ ေမာင္းထြက္သြားၾကတယ္။  အျမန္ႏႈန္းတစ္ခုနဲ႕။ ျပီးေတာ့ လွစ္ကနဲေပ်ာက္သြား။ လွ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ ကြယ္သြားတာကိုေတာင္ evaporated ဆိုတဲ႕ စကားလံုး သံုးျပသြားတယ္ ။ စကားလံုး ပဥၥလက္ကိုက ခ်စ္စရာ။

ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္မွာေတာ့ အားလံုးဟာ (လူေတြအပါအ၀င္) ကုန္စည္ေတြပါဘဲ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ေလာက္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႕ အဲဒိေက်ာင္းထဲက ခုန္ထြက္လာၾကတဲ့ ဖားပ်ံကေလးေတြေတာင္ ေရာင္းကုန္ ျဖစ္သြားၾကပါျပီ ။ စားလို႕ရတာ ၊ သံုး လို႕ရတာ ၊ ၀ယ္လို႕ရတာ အကုန္ေရာင္းၾက ။

ေစ်းသည္ကေတာ့ sale promotion လုပ္ေနတယ္။ လူသံုးကုန္ပစၥည္းအားလံုး အေရာင္းသြက္ေစရမယ္တဲ့။ ေမ တၱာလက္ေဆာင္၊ ကံစမ္း မဲမ်ားနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားခရီးစဥ္မက္လံုးမ်ားစြာနဲ႕။ ဥာဏ္မ်ားေကာက္က်စ္လွတဲ့ ေျမေခြး ေတာင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားမိတယ္။ အရိုင္းဆို ေတာ့ ေခတ္မမီဘူး ထင္ပ။ “မျဖစ္ႏိုင္တာတဲ့။”

အေရာင္းစာေရးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဆိုင္ေကာင္တာေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားမက်န္ လွည္းက်င္းေရာင္းထုတ္ လိုက္ျပီေလ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဥာဏ္မ်ားေကာက္က်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ေျမေခြးေတာင္ ခံစားသြားရရွာပါျပီ။ အေရာင္း သြက္လာ ေလေလ၊ အမိႈက္ပံုေတြလည္း ျမင့္တက္မို႕ ေမာက္ လာေလေလပါဘဲ။ စည္သြပ္ဘူးခြံေတြ၊ ၾကြပ္ ၾကြပ္အိတ္ခြံေတြ၊ ကဒ္စကၠဴဘူးခြံေတြ၊ ဘက္ထီးရီးယားပိုးပြားသလို စုပံုမ်ားလာၾက။ အမိႈက္ေတြ။ ပစၥည္းအမိႈက္ တင္မက လူ႕အမိႈက္ေတြ။         

အမိႈက္ရွိရာကို အမိႈက္ေတြပဲ လာတတ္စျမဲပါ။ အမိႈက္ပံုထဲက စားၾကြင္းစားက်န္ေတြကို ထိုးဆြရွာေဖြ စား ေသာက္ၾက။ ဒါကို မ်က္ကြယ္ ္ျပဳထားလို႕ ရႏိုင္ပါမလား။ လမ္းရဲ႕ခတ္လွမ္းလွမ္း အျခားဘက္မွာ ေစ်းထဲက စြန္႕ ပစ္ထားတဲ့ အမိႈက္ေတြနဲ႕ လူတစ္သိုက္။ အိမ္ေျခမဲ့သူ ေတြ။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးရဲ႕ အနိဌာရံုေတြ။ ခ်က္ၾက ျပဳတ္ ၾက စားေသာက္ၾကနဲ႕။

ဒါကို ခ်ားလ္စ္ ဒါ၀င္မိန္႕ဆိုသလို survival of the fittest ဆိုျပီး“ေတာ္သူေန ၊ မေတာ္သူသြား”သေဘာမ်ိဳး ထားရက္ႏိုင္ၾကမလား။ ဒါ ေၾကာင့္ ေစ်းကြက္ကို ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဆိုတာဟာ ေနာင္လာမယ့္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ ရာစု ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ျပႆနာလို႕ ညႊန္းဆိုမိ ပါ ေၾကာင္း။

(၄)
ဂ်ာဆီေတာအုပ္က ဆင္းလာ
ေျမေခြးတစ္ေကာင္က ငါတို႕တိုးတက္မႈကို ေတြးေလရဲ႕
ေစ်းတစ္ေစ်း လည္ေခ်ာင္းရွင္းလိုက္တယ္
ကုန္ကားတစ္စင္း ေမာင္းထြက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား ။
ဖားပ်ံေတြ ခုန္ေပါက္ထြက္လာၾက
တစ္ဆယ့္သံုးရာစု ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထဲက
ဘာမွ် နာစရာမရွိ ။  
ေစ်းသည္က ဖြင့္ေျပာတယ္
အားလံုးအေရာင္းရ စြံရမယ္တဲ့ ။ ေျမေခြးက
“မျဖစ္ႏိုင္တာ ။” အေရာင္းစာေရးတစ္ေယာက္
ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားေတြ စလွည္းတယ္ ။
လမ္းရဲ႕ခတ္လွမ္းလွမ္း
အိမ္ေျခမဲ့သူတို႕
အမိႈက္ပံုမွာ ခ်က္လိုက္ၾက ၊ ျပဳတ္လိုက္ၾက ။

                                           ဂ်ိမ္းမ္စ္ တိတ္ 
 သစ္စိုး

ရနံ႕သစ္ မဂၢဇင္း ၊ အမွတ္ ၃၅
ဇူလိုင္လ ၊ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ။

မီးခုိးမထြက္တဲ့ စက္ရုံေလးတစ္ရုံေလးတစ္ရုံ

ေက်ာ္သူ့့
မင္းကုိဖြင့္မယ့္ေသာ့ ငါ့ဆီမွာရွိတယ္ဆုိၿပီး
ငါ့ဆီဖုန္းေတြလာတယ္
တို႔အီမ္ေရွ႔က ဇီးပင္ႀကီးကလည္း
ငါေရာက္တုိင္း မင္းကုိေမးေနၿပီ
မႀကီးကုိလည္း ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းမွာ
မင္းအတြက္ တစ္ခ်က္ပုိဆြဲဖို႔ငါမွာထားတယ္
ဒီက မင္းေဖာက္ယူသြားတဲ့တင္းနစ္ကြင္းေလးကုိ
ဒီအတိုင္းထားလား
ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း ေဆာက္လုိက္လား
ၿပတုိက္ေဆာက္ပစ္လုိက္လား
အရမ္းလည္း မီးခုီးထြက္မေနနဲ႔ဦး
ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္
မက ဘဲနဲ႔ေတာ့
အရုပ္ေတြကုိ ႀကိဳး႐ႈပ္မခံနဲ့သူငယ္ခ်င္း
ေက်ာ္ထူးကသူ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေလးတစ္ခုကုိထမ္းလုိ႔
မင္းယက္လုိ့ မၿပီးစီးေသးတဲ့
ၿမက္ဦးထုပ္ေလးကုိ ဆက္ယက္ေနတယ္
ႀကီးႀကီးကလည္း
သူ့အေပၚအက်ီ္ၤေလးကိုပင့္တင္
တို႔လိပ္စာေတြယူသြားၿပီး
သူ႕အိမ္နံပါတ္ ၿပန္ေပးဖို႔ေတာ့
ေမ့ေလ်ာ့သြားတယ္ထင္တယ္
ိိိသိပ္ၿပီးႏြမ္းနယ္တဲ႔အခါ
မင္းဦးေခါင္းနဲ႔တုိး၀င္ပစ္ဖုိ႔
ရင္ခြင္တစ္ၿခမ္း ပဲ႔သြားတာကုိေတာ႔
အစ္ကုိလည္း စိတ္မေကာင္းဘူး ငါ႔ညီ။

တကယ္ေတာ႔
မင္းဟာ ေရြွတူးသြားတာမဟုတ္ပါဘူး
ေမ႔က်န္ခဲ႔တဲ႔ မင္းပစၥည္းကုိ
ၿပန္သြားယူတာလုိ႔ ငါထင္တယ္
မုတ္ဆိတ္ေတြ မွန္မွန္ရိတ္ပါ
ေရာက္တဲ႔ ႏႈိင္ငံကအလံကုိအေလးၿပဳပါ
ႏိုင္ငံတကာသတင္းေတြလည္းဖတ္ပါ
မင္းၿပန္ေရာက္တဲ႔အခါ
မင္းနဲ႔ ယုိဟန္ေဂါက္ (ဂ်ာမနီ)ကုိ
စစ္တုရင္ တစ္ပြဲထုိးဖုိ႔
ညႊန္႔ေ၀တုိ႔ သရက္ေတာမွာ
ဆရာဥိးစန္းယုကခ်ိန္းထားလုိက္ၿပီ

ၿမိဳင္ေခ်ာင္က အိမ္ေႀကာင္မ်ားကုိေတာေႀကာင္လုပ္မယ္
လပြတၱလုပ္ေရတံခါးေပၚမွာ
အမည္မေပးရေသးတဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစားေလးရွိတယ္
ထုံးစံအတုိင္း
ငါ႔ရဲ႕ေလးတင္ပြဲမွာေတာ႔ မင္းုကုိရွိေစခွ်င္တယ္
ဒါေပမယ္႔
ေလးေရာ ၿမားပါငါ႔လက္ထဲမရွိေသးဘူး
ဒီႀကားထဲၿပဴးက်ယ္က
သူမက္တဲ႔ အိမ္မက္ကုိ
ငါ႔ကုိ ဆက္ေၿပာခုိင္းေနတယ္.....ေဟ႔ေရာင္..။


မဟာအလက္ဇႏၵားဆုိတဲ႔ ဂရိသားႀကီးဟာ
သူ႔ေခါင္းအုံးေအာက္မွာ
ဟုိးမားရဲ႕ ကဗ်ာတစ္အုပ္ရယ္
သူ႕ေဘးမွာေတာ႔
ႊတုိက္ပြဲ၀င္ ဓားတစ္လက္ထားအိပ္တယ္ဆုိဘဲ...
မင္းကေတာ႔
ရတနာသုံးပါးကုိ ေခါင္းအုံးၿပီး
နံေဘးမွာေတာ႔
အနေႏၱာအနႏၱငါးပါးကုိထားအိပ္ေပးဖုိ႔
မင္းသိတဲ႔ အတုိင္းထပ္သိလုိက္ပါ။


သူရနီ
(ရနံ႔သစ္မဂၢဇင္း)