tag:blogger.com,1999:blog-68439806224749288062024-03-21T11:42:22.269-07:00အဓိပၸါယ္ေဖာ္ႃပရန္ခက္ခဲေသာ ကဗ်ာaungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.comBlogger230125tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-58981741284260345192014-10-28T02:58:00.000-07:002014-10-28T02:58:45.969-07:00အနာဂါတ္ကဗ်ာကဗ်ာဆိုတာ<br />
အမွန္တရားရိွရာ ေရာက္ရိွသြားႏိုင္ဖို႔<br />
ေျခရာခံႏိုင္ေအာင္<br />
ထားရစ္ခဲ့ရတဲ့ သဲလြန္စေတြေပါ့။<br />
<br />
<br />aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-71368466851964670262012-08-28T08:26:00.000-07:002012-08-28T08:29:50.424-07:00အရင္ ဧကရာဇ္ အခု အ၀တ္စ.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl9Hsa-plfbEbe_Hz5cl_dIFgPCM6rhuXj3vRsr7gta4x-08alqz83FoqeH3rpgu4hPFKv5Csnaec_bqBMzwFCOuvw0dtxvIJFtLbZxPeh58qh5osW8c_mGnZ_si_qkH5ONaVYJZQdgvrz/s1600/Flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl9Hsa-plfbEbe_Hz5cl_dIFgPCM6rhuXj3vRsr7gta4x-08alqz83FoqeH3rpgu4hPFKv5Csnaec_bqBMzwFCOuvw0dtxvIJFtLbZxPeh58qh5osW8c_mGnZ_si_qkH5ONaVYJZQdgvrz/s320/Flag.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">တခ်ိဳ႕လည္း ကုန္စံုဆိုင္ေလးရဲ႕ေနေရာင္ကာပစၥည္းအျဖစ္ အသံုးတည့္လို႔</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">တခ်ိဳ႕လည္း စားပြဲခင္းတစ္ခုေနရာမွာ သူ႔ကိုေတြ႔ရတတ္တယ္</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">အိမ္နံရံတစ္ခုရဲ႕ေထာင့္တစ္ေထာင့္မွာလည္း က်ိဳးေၾကလံုးေထြး</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">အပတ္စဥ္ထုတ္ စာေစာင္တစ္ခုမွာေတာ့ သမိုင္းတန္ဖိုးအျဖစ္ ရိုးတိုးရိပ္တိတ္</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ဘုရင့္ေနာင္ပြဲ႐ံုက လုပ္သားတစ္ဦးကလည္း သူ႔ကို ပခံုးခုအျဖစ္ အသံုးျပဳလုိ႔</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">တခ်ိဳ႕လည္းေပါက္ေနတဲ့ဆီတိုင္ကီႀကီးကို သူနဲ႔လံုးေထြးအတင္းဆို႔ပိတ္</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">စက္သြား(ေခြးသြားစိပ္)ေတြကိုလည္းကေလးေတြက ယူေဆာ့လို႔</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">မီးၿငိမ္းေတာင္ႀကီးအျဖစ္ကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ေကာင္းျမင္ေတြ႔ေနရ</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">စပါးႏွံေတြကလည္းငွက္စာအျဖစ္(အသိုက္)စာအိမ္ေလးေတြေဘးမွာ တြဲ လ်ား က် လို႔</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ေမးထူးေခၚေျပာလုပ္သူကလည္း တျဖည္းျဖည္းမရွိသေလာက္</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ၾကယ္ေတြရဲ႕အမည္နာမေတြလည္း ၾကာလာေတာ့ခပ္ေမ့ေတ့ေတ့</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">တစ္ခ်ိန္တုန္းကဆို ခုနစ္ျပည္ေထာင္မင္းအေပါင္းတို႔က</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">သူ႔ကိုအားလံုးဦးညႊတ္အေလးျပဳၾက </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">သူ႔ကိုစူးစိုက္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳေတးရြတ္ဆိုသီက်ဴးခိုက္</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">သူကလည္း ေလထဲမွာ အားမာန္အျပည့္/မာန္ခ်ီလြင့္ထည္/အကုန္သိမ္းပိုက္</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ဦးညႊတ္ေနသူမ်ားရဲ႕ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ား ပြင့္လႊတ္/စူထြက္/မ်က္ရည္ေ၀့/အားရ/ျမည္ဟီးထ</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">“ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ ေျမအုတ္ေတြေနရာမွာ အသစ္သစ္ေသာအုတ္ခ်ပ္မ်ားနဲ႔</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">အစားထိုး၀င္ေရာက္ျခင္း”လို႔ တရားေဟာဆရာတစ္ဦးကေတာ့</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ဓမၼသေဘာနဲ႔ ေျဖဆည္ရွာ </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ ဦးေသွ်ာင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕အမွတ္တံဆိပ္လည္းျဖစ္တယ္</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">တိရိစ ၦန္ရံုထဲက ျခေသၤ့အိုႀကီးက ျခေသၤ့ေပါက္စနေလးေတြကို ႏြမ္းပမ္းရိညွိဳးေျပာသလိုပ</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ဟိုး တစ္ခါတုန္းဆီက အဖသည္လည္း ေတာသံုးေထာင္ကိုပိုင္စိုးတဲ့</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ေရေျမ႕သနင္း ေကသရာဇာျခေသၤ့မင္းဟူ၍ .. ့ျဖစ္ဖူးေလရဲ႕ </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> (အေသအခ်ာ)ျဖစ္ခဲ့ဖူးေလရဲ႕ ဟိုး တစ္ခါတု.န္းဆီက။ ။</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> သူရနီ</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> ကဗ်ာသရုပ္ေဖၚ ဒီဇိုင္းထိန္လင္း</span><br />
<span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><u>http://www.kaungkin.com</u><span style="color: red;"> ေကာင္းကင္</span> ႏိုင္ငံျပဳအႏုပညာမဂၢဇင္းမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ </span><span style="font-family: 'Zawgyi-One','sans-serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span></div>
aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-43330615879288582592012-07-13T01:23:00.001-07:002012-07-13T01:23:37.709-07:00ေရးၿပီးမွျပန္ဖ်က္လိုက္ရတယ္၊ ထြင္းထုလက္စ စာသားအပိုင္းအစေတြအထိန္းခ်ဳပ္ခံ ဘဝကေန လြတ္ေျမာက္လာရသလိုမ်ိဳး လူတစ္ကိုယ္လံုးလြတ္လပ္ေပါ့ပါးလို႔<br />
အင္ေဖာ္ေမးရွင္းအစီအစဥ္ကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ခ်န္နယ္လ္လိုင္းေတြဖြင့္ထားတယ္
<br />
ုရန္ကုန္လာဖို႔ေခါင္းစဥ္ရွာမရျဖစ္ေနတယ္လို႔ နီးစပ္ရာေတြက ၫႊန္းေနၾကတယ္<br />
က်န္းမာေရးအရအာဟာရေလ်ာ့ခ်ထားရေသာ ဒီ႐ုပ္သြင္<br />
ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္၊ တည္ေနရာ၊ အက်ယ္အဝန္း အတိအက်မသိရ<br />
ကၽြန္ေတာ္ သူမကို မ လြန္ ဆန္ ႏိုင္ ဘူး<br />
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕အလွဆံုးအခ်ိန္ဟာ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္အေပၚခ်စ္မိေနခ်ိန္ပဲ<br />
ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာဖူးတဲ့စကားကို ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္<br />
ဂ်င္းန္ပင္အျပာေဖ်ာ့ တီရွပ္အႏြမ္းေလးဝတ္ထားလည္း အဆင္ေျပတာပဲေလ<br />
ဂ်က္စတင္ဘီဘာကို တစ္ဖက္သက္ခ်စ္ေနခြင့္ မပိတ္ပင္ရဘူးဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ<br />
အသံေတြကနံရံကိုထိမွန္ၿပီး ကန္ထြက္လာတယ္ “ ရန္ကုန္ျပန္မယ္” တဲ့<br />
ပင္ပန္းမႈဒဏ္ကိုခံႏိုင္ေစဖို႔ ႏ်ဴထရီဗိုက္တာအားေဆးေႀကာ္ျငာ<br />
ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ စားစရာမရိွ၊ ေလ်ာ္စရာရိွ ေန႔စားေနရာတစ္ေနရာ<br />
အေပါင္း၊ အႏူတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား ေနာက္ဆံုးရလဒ္ သာမန္လူတန္းစား<br />
တိတ္ဆိတ္ေသာအသံဆြံ႔အေနလွ်က္ ေဘာ္ဒီလန္းေဂြ႕ခ်္နဲ႔ပဲႏူတ္ဆက္လိုက္တယ္<br />
ကၽြန္ေတာ္လား “ဂိုေဒါ့” ကိုေစာင့္ေနတာေလ<br />
ကြန္ကရစ္လမ္းေပၚကလြင့္စင္ပဲ့ထြက္လာတဲ့ ေက်ာက္သားတစ္စ<br />
လာ့ေဂ့ခ်္ အနီေရာင္တစ္လံုး၊ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ႏွစ္ထည္၊ အျပာေရာင္အိပ္ရာခင္း၊<br />
မိုလ္ဘိုင္းဖုန္း တစ္လံုး၊ ဖလင္ေကာ္ျပားတစ္ခ်ပ္၊ စာအုပ္စာတမ္း အနည္းငယ္<br />
ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ကစားသမားဟာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုုင္ပဲ<br />
ဘယ္ေလာက္နက္႐ိႈင္းမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလို႔မရ၊ မွန္းဆမျမင္ႏိုင္<br />
စိတ္ေရာကိုယ္ပါတစ္ထပ္တည္း ကပ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ခုန္ခ်လိုက္မိတယ္<br />
<br />
<br />
ေအာင္ပိုင္စိုးaungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-38853562463720570952012-05-02T23:00:00.000-07:002012-05-02T23:00:12.779-07:00အသံတိတ္ ႐ုပ္ရွင္<div>
<h2 class="uiHeaderTitle" tabindex="0">
<br /></h2>
</div>
<div class="mbl notesBlogText clearfix">
<div>
<br /><strong><span></span></strong><br />
<br />
က်ည္ဆံကို ပန္းအိုးလုပ္<br />
ေမတၱာတရားကို ပန္းလိုထိုးစိုက္<br />
သစၥာတရားကို ဘုရားမွာဆုပန္<br />
တရားေသာစစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္<br />
မတရားေသာစစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္<br />
မ်က္ရည္ဟာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းလိုစီးတယ္<br />
နာက်င္စရာဟာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ စီးက်တယ္<br />
ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တံလွ်ပ္ေတြထေနတယ္<br />
ညီေလးလည္း မ႐ိွေတာ့ဘူး<br />
အေမလည္းဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ မသိဘူး<br />
ေျပးစရာ ေျမလဲမရိွ<br />
ေသာက္စရာ ေရလဲမရိွ<br />
စားစရာ အာဟာရလဲမရိွ<br />
စာနာစိတ္ကို ထိခိုက္ ဖြဲ႔ဆိုဖို႔<br />
ကဗ်ာဆရာမွာ စကားလံုးမရိွဘူး။<br />
<br />
<strong>ေအာင္ပိုင္စိုး</strong></div>
</div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-45247762234017580602012-03-23T21:59:00.004-07:002012-04-17T13:12:37.449-07:00ကဗ်ာတူ ကဗ်ာကြဲ ကဗ်ာစာအုပ္ထြက္ရွိျခင္း<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio8m4LG7OPsj55dcBoiQMta7fBjGrPq-uM2Ar2FLJa_ul179M8ziyzLRRNMbcKjKccZkcfi3wTyxt79VtqQij45AOIwNEUpkTQCxy8OMNE4ugeWihfNmMHihZl8EtPte2ujDdTSEqGkFQ/s1600/APS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio8m4LG7OPsj55dcBoiQMta7fBjGrPq-uM2Ar2FLJa_ul179M8ziyzLRRNMbcKjKccZkcfi3wTyxt79VtqQij45AOIwNEUpkTQCxy8OMNE4ugeWihfNmMHihZl8EtPte2ujDdTSEqGkFQ/s1600/APS.jpg" /></a></div><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span class="caption">သူရနီ၊ ဆူးရင့္အိမ္၊ ဘုန္းေနသြန္း၊ မင္းစိုးရာ၊ ေအာင္ပိုင္စိုး တို႔ ေရးေသာ<br />
(ကဗ်ာတူ ကဗ်ာကြဲ) ကဗ်ာစာအုပ္ အိပ္မက္ရိပ္စာေပမွ ထြက္႐ိွေၾကာင္း။</span></div><div style="text-align: center;"><span class="caption">မ်က္ႏွာဖံုး ႏွင့္ အတြင္းပန္းခ်ီ -မုတ္သံု</span></div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-54197799642144710942012-03-18T02:43:00.000-07:002012-03-18T02:43:29.737-07:00ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႔ ...<link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CUSER%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CUSER%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CUSER%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--> <m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><!--[endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Zawgyi-One;
panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1627400839 -2147483648 8 0 66047 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style> <![endif]--> </m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac><br />
<div class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"><br />
</span></b><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">(၁)<br />
<u><b>Two Stones with One Bird</b></u><br />
<span style="font-size: x-small;">By Charles Bernstein</span><br />
<br />
Re-<br />
demption<br />
comes<br />
&<br />
redemp-<br />
tion<br />
goes<br />
but<br />
trans-<br />
ience<br />
is<br />
here<br />
for-<br />
ever.<br />
<br />
Source: Poetry မဂၢဇင္း ၊ ဇြန္လ ၂၀၀၈ခုႏွစ္။<br />
<br />
(၂)<br />
<br />
က်ေနာ္တစ္ေယာက္ ဒီရက္ပိုင္း တနဂၤေႏြေန႕မ်ားမွာ ကြန္ျပဴတာဂိမ္းတို႔ျဖင့္ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရွဳပ္ေနရသည္။ က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္ စိတ္အေျခခံအရဆိုလွ်င္္ထိုဂိမ္းမ်ားႏွင့္ က်ေနာ္မွာ ဘယ္လိုမွ် အဆက္အစပ္ရွိစရာပင္ မလိုပါ။<br />
အင္တာနက္ေပၚရွိ ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာမ်ားကို၀င္၊ အစမ္း ကစားၾကည့္၊ သူငယ္တန္းအရြယ္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ဥာဏ္ရည္ျဖင့္ ကစား၍ ရႏိုင္မည္ ထင္ပါကေဒါင္းလုဒ္ဆြဲယူ၊ ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ျပဴတာ၌ ေဆ့ဗ္လုပ္။ အေတာ္ အလုပ္ ရွဳပ္ရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ လိုအပ္ပါက ကိုယ့္ထက္ တတ္ကၽြမ္းနားလည္သူ “လူငယ္လူေကာင္း”အေပါင္းတို႕အား ေခ်ာ့ေမာ့ ဆရာတင္ကာ ကိုယ္ နားမလည္ သည္တို႕ကို ေမးျမန္းသင္ယူရေသး၏။ </span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">adventure games၊ board games၊ card games၊ fighting games၊flying games၊ funny games၊ logic games၊ puzzle games၊ skill games၊shooting games၊ sport games၊ car games စသည့္ ဂိမ္းေပါင္း<br />
ေျမာက္မ်ားစြာႏွင့္ က်ေနာ္ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ ပတ္သက္ေနရသည့္ အျဖစ္။အဓိက တရားခံကေတာ့ ယခုအခါ အိမ္ေထာင္က် တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္ေနၿပီျဖစ္သည့္ သမီးႀကီး။ သူတို႕က ေခတ္ေပၚ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းကို<br />
လိုက္မီရန္ တနဂၤေႏြေန႕ ေစ်းပိတ္ရက္မွာပင္ အိမ္တြင္ ေအးေအးလူလူ အနားယူအပန္းမေျဖႏိုင္ၾကပဲ ပ်ံက်ေစ်း၌ ဆိုင္ခင္းထြက္ၾကရသည္။ဤသို႕ျဖင့္သူ႕သား၊က်ေနာ့္ေျမး(ေမ်ာက္ေလာင္းအေက်ာ္ေၿမးေတာ္ေမာင္)ကိုထိမ္းေက်ာင္းရန္<br />
တာ၀န္မွာက်ေနာ့္ ပုခံုးေပၚသို႕ တည့္တည့္ မတ္မတ္ပင္ ဆိုက္ေရာက္လာေတာ့ေပသည္။ </span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ဒီကေလးကလည္း သူ႕အိမ္တြင္ ဘယ္လိုပင္ေနရသည္ျဖစ္ေစ၊က်ေနာ့္အိမ္ေရာက္ၿပီဆိုလွ်င္ေတာ<wbr></wbr>့ အကဲတကာ့ ထိပ္ေခါင္၊ အေဆာ့အရာတြင္ၿပိဳင္စံရွား။ တစ္ခ်က္ကေလးမွ် ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္မေနတတ္သည့္ ကေလးစားမ်ိဳး။<br />
အာဂ အကဲ၀ိဇၹာကေလး။ သူ႕အိမ္၌ မိခင္၏ တင္းၾကပ္ေသာ စည္းမ်ဥ္း၊စည္းကမ္းေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေအာက္မွာ ၿငိမ္၀ပ္ ပိပိျပားျပားရွိေနတတ္လည္း က်ေနာ့္အိမ္တြင္ အတိုး၊ အရင္းေပါင္း၍ အႀကီးအက်ယ္ေသာင္းက်န္း ဆိုးသြမ္းေန ေတာ့၏။က်ေနာ္၏ ၾကင္ယာ ခ်စ္ဇနီးကိုယ္တိုင္မွာလည္း ခြဲစိတ္ကုသခံထားရေသာေျခေထာက္ေၾကာင့္ ေျမးေတာ္ေမာင္ကို လိုက္မဆြဲႏိုင္သျဖင့္ ထိုေမ်ာက္သား<br />
ေပါက္အား က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ ဆြဲေခၚထားၿပီး ကြန္ျပဴတာဇာတ္သြင္းထားလိုက္ရသည္။ ပထမဦးဆံုးကေတာ့ webpages မ်ားတြင္ လြယ္ လင့္တကူ၀င္ေရာက္ ရွာေဖြဖတ္ရွဳႏိုင္ေသာ Kid English သင္ခန္းစာမ်ား။ အင္တာနက္ဆက္သြယ္မွဳကလည္း ကမၻာ့စံခ်ိန္ ခ်ိဳးေလာက္ေအာင္ ေႏွးေကြး ေလးလံ<br />
လြန္းလွသျဖင့္ ဤနည္းမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ၿငိမ္ေဆး မေကၽြးႏိုင္ေၾကာင္းက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႕ စမ္းသပ္ သိရွိလာေသာအခါ online language gamesမ်ားဆီသို႕ ေျခဦး လွည့္ၾကည့္သည္။ ဒါကလည္း ပထမနည္းအတိုင္းပင္ အဆင္မေျပပါ။ေနာက္ဆံုး ဂိမ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေျမး ေတာ္ေမာင္ႏွင့္အတူ ကစား<br />
ျဖစ္သြားမိသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ ေျမးအဘိုးႏွစ္ေယာက္ကြန္ျပဴတာဂိမ္းမွာ ဘံုရပ္တည္မွဳတစ္ရပ္ တည္ေဆာက္ျဖစ္ သြားမိေလသည္။ေထာင္ေသာင္းမက မ်ားျပား ေပြလီလွသည့္ ဂိမ္းေပါင္းမ်ားစြာအနက္<br />
ေျမးေတာ္ေမာင္က shooting games မ်ားကိုသာ ပိုမို ႏွစ္သက္ ခံုမင္သည္။Plants & Zombies ႏွင့္ Angry Birds ဂိမ္းတို႕မွာ သူ၏ ေဖးဖရိတ္ဂိမ္းမ်ားျဖစ္လာ၏။ အထူးသျဖင့္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံေနရသည့္ ေလွာင္ခ်ိဳင့္မ်ားထဲက<br />
ငွက္မ်ား လြတ္ ေျမာက္ေအာင္ ငွက္ေခါင္းျပတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ ကယ္တင္ရေသာAngry Birds ဂိမ္းကို သူပို၍ သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္၏။တိုက္ရိုက္ပစ္ခတ္ရသည္လည္း ရွိ သည္။ တစ္ဆင့္ခံ ပစ္ခတ္ရသည္လည္း ရွိသည္။<br />
အထူးသျဖင့္ TNT ယမ္းပံုးမ်ားကို ထိေအာင္ပစ္ခတ္ကာ ေပါက္ကြဲေစၿပီးငွက္ေလွာင္အိမ္မ်ား က်ိဳးပဲ့ ပ်က္ စီးသြားေအာင္လည္း လုပ္၍ရသည္။ငွက္အေကာင္လိုက္ျဖင့္ ေက်ာက္ခဲမ်ား ျပိဳက်ေအာင္ ပစ္ခတ္ကာ<br />
ငွက္ေလွာင္အိမ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးသည့္ ဂိမ္းပရိုဂရမ္ တစ္ခုကို က်ေနာ္တို႕ေျမးအဘိုး ၀င္ေရာက္ ကစားမိေသာအခါ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးႏွစ္ခန္႔က Poetryမဂၢဇင္းတြင္ က်ေနာ္ အမွတ္တမဲ့ ဖတ္ရွဳခဲ့ရသည့္ က ဗ်ာ တစ္ပုဒ္အား ဖ်တ္ကနဲ<br />
သတိရသြားမိ၏။ </span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">“<b>ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႕...။</b>” </span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္<span style="color: red;"> L= A =N = G= U= A= G= E</span> ကဗ်ာ ဆရာ<span style="color: red;"> </span><span style="background-color: purple; color: yellow;">ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတိုင္း</span>ရဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္။<br />
<br />
(၃)<br style="background-color: black; color: black;" /> <br />
<u>ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္နဲ႕...</u><br />
<br />
သိတ္<br />
ခါ အဖတ္ဆယ္တာေတြ<br />
လာ<br />
ၿပီး<br />
သိကၡာ အ<br />
ဖတ္ဆယ္တာေတြ<br />
သြားၾက<br />
ဒါေပမယ့္<br />
ေန႕ျမင္ ည<br />
ေပ်ာက္ တရား<br />
ရွိေနၿပီ<br />
ဒီမွာ<br />
အၿမဲ<br />
တမ္း ။<br />
<br />
ကဗ်ာက ဒီေလာက္ပါ။ အေနာက္တိုင္း ကဗ်ာေတြ က်ိဳးတိက်ိဳးက်ဲေလာက္ဖတ္ဖူးၾကသူေတြေတာင္မွ ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတိုင္း ကဗ်ာကို ဖတ္ၿပီးတာႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဤကဗ်ာသည္ For men may come and men may go, / But I go on forever ဆိုတဲ့ Alfred Lord Tennyson ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ နိဗၺိႏၵ ေတး သြားလကၤာThe Brook ကို မ်က္ေစ့ထဲ ေျပးၿပီး ျမင္ေယာင္ၾကမွာ အမွန္ပါ။ ၂၀ရာစု အကုန္ပိုင္းေလာက္ကေတာင္ ဒီကဗ်ာကို တကၠသိုလ္၀င္တန္း ပင္ရင္း အဂၤလိပ္စာမွာထည့္သြင္း ျပဌာန္းခဲ့ေသးသည္။ ထို The Brook ကဗ်ာကို ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတိုင္း<br />
ကဗ်ာျဖင့္ ႏွိဳင္းယွဥ္ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ပင္ လန္းဂြစ္ဂ်္ ကဗ်ာဖြဲ႕စည္းပံုကို အၾကမ္းဖ်င္း ျမည္းစမ္း ရိပ္စားၿခံဳငံုႏိုင္လိမ့္မည္<br />
ထင္ပါသည္။အဂၤလိပ္ ဘာသာစကား အသံုးအႏွဳံးတြင္ 'to kill two birds with one stone' ဟုidiom အဆိုတစ္ရပ္ ရွိသည္။ ျမန္မာစာ အသံုးက “တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ ခ်က္ျပတ္”ဆိုသလို စကား ပရိယာယ္မ်ိဳး။ အား ၀ါယမ သိတ္ၿပီး မစိုက္ရပဲ တစ္ခုခုကိုအလြယ္တကူ ၿပီးေျမာက္သည့္ အျဖစ္ကို ခိုင္းႏွိဳင္း သံုးစြဲမွဳ။ သို႕တည္းမဟုတ္ စိုက္ထုတ္မွဳတစ္ရပ္တည္းျဖင့္ ျပႆနာႏွစ္ရပ္ တစ္ၿပိဳင္တည္းေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အျဖစ္ကို ရည္ညႊန္း သံုးစြဲသည္။ယခု 'Two stones with one bird ' ကမူ ဆန္႕က်င္ဘက္ အဓိပၸါယ္ေဆာင္္လိမ့္မည္<br />
ထင္ရပါသည္။ online dictionary တစ္ခု ျဖစ္သည့္ urban dictionary ကေတာ့ 'killing two stones with one bird ' ဟူေသာ စကားပုိဒ္ကို “လုပ္ေဆာင္ျဖည့္ဆီး ေဆာင္ရြက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ၀ါယမ စိုက္ထုတ္မွဳေပါင္းမ်ားစြာ အဆံုးရံွဳးခံ၍နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္ျဖင့္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း”ဟု အနက္ေပးထားသည္ကို ဖတ္ရွဳရပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕ ေျပာေလ့ဆိုထရွိသည့္ “နံရံကိုေခါင္းနဲ႕တိုက္” ဆိုသည့္ စကား အသံုးအႏွဳံးလိုမ်ိဳး။<br />
<br />
(၄)<br />
<br />
ကြန္ျပဴတာ keyboard ေပၚက ၀င္းဒိုး အိုင္ကြန္ ခလုတ္ကို ဘယ္လက္ညိွဳးျဖင့္ဆတ္ကနဲ ဖိႏွိပ္လိုက္သည္။ window page က ေလးတိေလးတြဲ႕ျဖင့္ တစ္ျဖည္းျဖည္းေပၚလာသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကြန္ျပဴတာ မွန္သားျပင္ ဘယ္ဘက္<br />
အလယ္ေလာက္တြင္ က်ေနာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္က install လုပ္ ထားသည့္ AngryBirds အိုင္ကြန္ကို က်ေနာ့္ ေျမးက မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ျဖင့္ေငးစိုက္ၾကည့္ေန၏။ left click တစ္ခ်က္ ထပ္ေပးလိုက္ေသာအခါ loading... ဟုစာသားအတို တစ္လံုး ေပၚလာသည္။ ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာေပၚက start အိုင္ကြန္ေပၚက်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ left click တစ္ခ်က္ေပး လိုက္ေသာအခါက်မွေျမးေတာ္ေမာင္ ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားေနသည့္ ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာက ကြန္ျပဴတာ<br />
မွန္သားျပင္ေပၚ တက္လာ၏။ က်ေနာ့္ ေျမးအတြက္ “ေဒါ သအိုး ငွက္မ်ား“ ဂိမ္းကအဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီ။</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"><br />
လက္ရွိ ကစားမည့္ ဂိမ္းအတြက္ ညာဘက္ျခမ္းတြင္ သုတ္သင္ သတ္ျဖတ္ရမည့္ပစ္မွတ္က ေမ်ာက္ ၁၂ ေကာင္။ သူတို႕က အကာအကြယ္ေကာင္းေကာင္းယူထားႏွင့္ၿပီးသား။ ေရခဲခ်ပ္ေတြ၊ ေက်ာက္ျပားေတြ၊ သစ္သား ေဒါက္တိုင္ေတြ။ေမ်ာက္ေတြ ခိုေအာင္းရာအေပၚတည့္တည့္ သစ္သားႏွင့္ ေက်ာက္ျပားခင္းစင္ေပၚတြင္ ေက်ာက္ခဲတစ္ခ်ိဳ႕။ ႏွစ္လံုး တစ္စင္။ သံုးလံုး၊ ေလးလံုးတစ္စင္။ ေမ်ာက္ေတြကို တည့္တည့္ မွန္ေအာင္ ပစ္ႏိုင္လွ်င္ပစ္၊ သို႕မဟုတ္ေက်ာက္ခဲ မ်ား ၿပိဳက်သြားေအာင္ ပစ္ခ်ႏိုင္မွ ထိုေမ်ာက္ေတြ ကြန္ျပဴတာ<br />
မွန္သားျပင္ထက္မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ယခင္ကစားေန က် ဂိမ္း level အေဟာင္းတုန္းက ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာ ငွက္အရွင္ေတြ။အခုေတာ့ ေျပာင္တိ ေျပာင္စပ္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ ေမ်ာက္ ၁၂ ေကာင္။ ပစ္မွတ္ေျပာင္း သြားေသာ္လည္း ဂိမ္းအေျခခံ သေဘာမွာ တစ္ထပ္တည္း။ ထိုေမ်ာက္ ၁၂<br />
ေကာင္စလံုး အျပတ္ရွင္းႏိုင္လွ်င္ ဂိမ္းတစ္ဆင့္ ေအာင္ျမင္ေပလိမ့္မည္။ဘယ္ဘက္ player ဘက္ျခမ္း၌ သားေရခြတစ္လက္။ က်ည္ဆံ ေလာက္စာအျဖစ္ အသံုးျပဳပစ္ခတ္ရမည္ကေတာ့ စိမ္းျပာေရာင္ ခ်ိဳးငွက္တစ္ေကာင္၊ အ ရြယ္အစား ငယ္ငယ္ငွက္ေခါင္းျပတ္ အျပာ ၂၊ ႀတိဂံပံု ငွက္ေခါင္းျပတ္ အ၀ါ ၂၊ ပင္ဂြင္းငွက္ႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ ေနာက္ထပ္ အမည္းေရာင္ ငွက္ငယ္တစ္ ေကာင္။ဂိမ္းစာမ်က္ႏွာ လုဒ္ဒင္ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သားေရခြ<br />
ေလာက္စာအိမ္တြင္းသို႕ စိမ္းျပာေရာင္ ခ်ိဳးငွက္က သူ႕ဖာသာသူ အလိုအ ေလွ်ာက္ခုန္တက္လာ၏။ ေျမးေတာ္ေမာင္က ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးတင္ထားေသာ စင္ဆီသို႕ငွက္ေလာက္စာလံုးျဖင့္ ေမာက္စ္ကို ခတ္ေဖာ့ေဖာ့ ဆြဲလိုက္ၿပီးခ်ိန္ရြယ္လိုက္၏။ စင္ေအာက္တည့္တည့္က ေမ်ာက္သံုးေကာင္မွာ စင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနလွ်က္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနပံုရသည္။ ေျမးသည္ က်ေနာ့္ ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ေနရင္းက က်ေနာ့္ကို တစ္ခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမာက္စ္ကိုခတ္ဆတ္ဆတ္ဆြဲ၍ လႊတ္ထည့္လိုက္သည္။ စိမ္းျပာေရာင္ ခ်ိဳးငွက္က ေလးေလးကန္ကန္ျဖင့္ ေက်ာက္ခဲ ႏွစ္လံုးရွိရာသို႕ parabolaမ်ဥ္းေကြးလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ပ်ံတက္သြားသည္။ ေအာက္ကေမ်ာက္သံုးေကာင္မွာကား မ်က္လံုး ေပ ကလတ္၊ ေပကလတ္ျဖင့္ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ။ေက်ာက္ခဲႏွစ္လံုးကို ငွက္တစ္ေကာင္ျဖင့္...။</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"><br />
သိတ္ခါ/ သိကၡာ အဖတ္ဆယ္တာေတြ..။ ၀င္လာၾက၊ ထြက္သြားၾကသနဲ႕..။ ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ မၿမဲေသာ တရားက ေကာင္းကင္တြင္ ရြာခ်ေတာ့မည့္ မိုးလို ခတ္ညို႔ညို႕မွဳိင္းေနဆဲ။ <b>က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အသံတိတ္ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲကလို အတိတ္ကာလေတြ</b>။က်ေနာ္တို႕ ေရွ႕တည့္တည့္က ပစၥဳပၸန္ အံု႕အံု႕ဆိုင္းဆိုင္း ေတြ။ က်ေနာ္တို႕အမတိ အမတန္ ကံႀကီးလြန္းမွ ဆံုႏိုင္ေကာင္း ဆံုႏိုင္မည္ျဖစ္သည့္၊က်ေနာ့္ရဲ႕ ေျမးေတာ္ေမာင္တို႕ရဲ႕ ေရႊေရာင္ လင္းလက္ေတာ့မည္ဟု<br />
ေမွ်ာ္လင့္စရာ အနာဂတ္ ကာလမ်ား...။<br />
<br />
<b>သစ္စိုး</b><br />
<span style="font-size: x-small;">မတ္ ၁၅ ၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္။</span><o:p></o:p></span></div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-88944963247003294172012-02-06T22:49:00.001-08:002012-04-17T09:58:00.530-07:00ခ်က္စူ<div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ခ်က္စူ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အေဝးကိုေရာက္မယ္ အထင္ေဇာနဲ႔ မင္း အားကုန္ဟစ္ေအာ္တယ္</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ပစ္မွတ္ကိုထိမယ္ အေတြးနဲ႔ ခလုတ္ကို မင္းဖိၫွစ္တယ္</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အမွန္ကိုျပင္လို႔ရမယ္ စိတ္ကူးနဲ႔ ခဲဖ်က္ကို မင္းဖိဖ်က္တယ္။</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ခ်က္စူ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">မွားတယ္လို႔ ဝန္ခံစရာမလိုဘူး၊ မွန္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ျပင္ေရးရမယ္</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ၾကားတယ္လို႔ ဝန္ခံစရာမလိုဘူး၊ ျမင္ခဲ့တယ္လို႔ အသံုးအႏႈန္းေျပာင္းပစ္ရမယ္</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">မုန္းတယ္လို႔ ဝန္ခံစရာမလိုဘူး၊ ခ်စ္သင့္တယ္လို႔ ျပန္ေျပာင္းေခၚဆိုရမယ္။</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ခ်က္စူ </span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">စီးဆင္းေနတဲ့ ေရဟာ ေနာက္က်ိေနမွာပဲ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလဟာ ေအးျမေနမွာပဲ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ေလွ်ာက္လွမ္းေနသမွ်ေတာ့ လမ္းဟာ ဆက္႐ိွေနမွာပဲ။</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ခ်က္စူ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">၂၀၁၁ ကုန္ဆံုးခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ နံရံမွာ ျပကၡဒိန္အသစ္ေျပာင္းဖို႔လိုၿပီ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ေခတ္ေတြ၊ စနစ္ေတြ ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ အေတြးအေခၚသစ္ေတြလိုၿပီ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">နည္းပညာသစ္ေတြ ထြန္းကားလာၿပီဆိုေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္အသစ္ေတြလိုၿပီ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">လူႀကီးေတြ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေနၿပီဆိုေတာ့ လူငယ္ အသစ္ေတြလိုၿပီ။</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ခ်က္စူ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အလြယ္လမ္း ဆိုတာမ႐ိွဘူး</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">မင္းပုခံုးသားမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အေမွာင္ကမၻာထဲ ၾကယ္လိုေတာက္ပလင္းေနတယ္</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">တစ္ေနရာရာမွာ အေသအခ်ာထိုးက်ပ်က္စီးဖို႕ ။</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ေအာင္ပိုင္စိုး</span></b></div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-32850934475101244522011-12-30T20:51:00.002-08:002012-04-17T12:39:28.905-07:00ေၾကး သြန္း အိပ္ မက္<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-cP7rIQWmxAM/Tv6UIdlMs2I/AAAAAAAAADM/5r_K2LP_ORE/s1600/aaa.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-cP7rIQWmxAM/Tv6UIdlMs2I/AAAAAAAAADM/5r_K2LP_ORE/s1600/aaa.jpeg" /></a></div><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Cuser%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Cuser%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Cuser%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link> <m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Zawgyi-One;
panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1627400839 -2147483648 8 0 66047 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0in;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
mso-hyphenate:none;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-language:AR-SA;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> </m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac><br />
<div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="color: red; font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;"><br />
<o:p></o:p></span></div><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;"><u><o:p></o:p></u></span> <br />
<div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">က်ေနာ့္အတြက္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငွက္ေတြရဲ ့လမ္းက<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ခရမ္းႏုေရာင္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အိပ္တန္းျပန္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငွက္ကေလးတို ့ေရ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဒီ ျမစ္ကမ္းမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့အလြမ္းတို ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မိွဳင္းမွဳိင္းေ၀။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သယ္သြားပါေတာ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သယ္သြားပါေတာ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါတို ့ရဲ ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အိပ္မက္ေတြကိုေလ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေဟာဟိုက<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ညေနဆီ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">စည္တယ္ေလ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">စည္တယ္ေလ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ရီေ၀ရီေ၀<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မစၥစၥပီ ေရ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့စိတ္ေတြ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အိမ္ျပန္ကုန္ၿပီ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဆည္းဆာအရိပ္မွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">တိတ္တိတ္ကေလး<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ျပန္လာခဲ့တာပါ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ႀကိဳးၾကာငွက္ေတြရဲ ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အေတာင္ပံမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့ကိုယ္ငါ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အပ္ႏွံလိုက္ပါရဲ ့။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မနက္ျဖန္ေတာ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ၿခံစည္းရိုးေလးမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့အလံကို<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါျပန္ေတြ ့တန္ေကာင္းပါရဲ ့။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေလထန္ေနတုန္းပဲလား<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေရဆန္ကို<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ျဖတ္ေနတုန္းပဲလား<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဧရာ၀တီ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သီခ်င္းသံေတြ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ၾကားတယ္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ပန္းမ်ားဘယ္ေတာ့ပြင့္မလဲ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေႏြဦးကေကာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေဟာဟို ရထားနဲ ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ပါလာမွာလား။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဒီ ရထား<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဖီလာဒဲဖီးယား ကေန<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ၿခံအမွတ္</span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">(<span lang="MY">၅၄</span>)<span lang="MY">ကို<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သြားမွာလား။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ၿခံအမွတ္</span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">(<span lang="MY">၅၄</span>)<span lang="MY">မွာ<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">“<span lang="MY">ပါ၀ါ ၅၄“ ေစာင့္ေနတယ္။<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မေန ့တေန ့က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေလးျဖဴနဲ ့ေတြ ့တယ္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၅၄ မွာေပါ ့။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၅၄ ဟာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">တရားတဲ့ေတး<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဆိုေတာ့မယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၅၄ မွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ျမားနဲ ့ေလး<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မလိုေတာ့ဘူးလား။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မုဆိုးရာသီ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ကုန္ခဲ့ၿပီလား<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၅၄ ရယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေရခဲေလ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">တဟူးဟူးၾကား<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဖို ့တ္၀ိန္းၿမိဳ ့နားက<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">“<span lang="MY">၀ါတာလူး“ဘူတာကေလးမွာ<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ခ်ိဳတူးေဇာ္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၀ါရွင္တန္ရထားေပၚ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">တက္သြားတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">က်ေနာ္တို ့က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ကိုယ့္အိပ္မက္ဆီ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ကိုယ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဘ၀က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အသိကိုျပဌာန္း<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အိပ္မက္ကို<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေၾကးသြန္းထားတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">လြမ္းတယ္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၃၃ လမ္း<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အႏုပညာပုန္ကန္မွဳေတြ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ခ်စ္သူေရ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါတို ့ဟာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဒဂုန္တာရာရဲ ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ကုတ္အက်ၤ ီက<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဆင္းသက္လာခဲ့ၾကတာပါ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">လြမ္းတယ္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သာမိုင္းခမ္း က်ဴဗစ္ဇင္ကို<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မစၥစၥပီ ေရ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေတြ ့လား<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဒီမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့ရင္အုံအျပည့္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ႏွင္းမုန္တိုင္းထဲ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငန္းရိုင္းေတြ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ပ်ံသန္းခဲ့ၾက။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">လေရာင္ထဲ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ျမင္းရိုင္းေတြ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ခုန္ေပါက္ခဲ့ၾက။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေတာရိုင္းေတာင္ရိုင္းမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါတို ့လည္း<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေက်ာခိုင္းခဲ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အမုန္းတရားကို။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သူတို ့လည္း<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေက်ာခိုင္းရဲ ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အမွန္တရားကို။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ႏွင္းထူထူမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဘယ္အျဖဴေရာင္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ျဖဴၿပီး<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဘယ္အျဖဴေရာင္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မျဖဴဘူးလဲ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">လြမ္းတယ္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေညာင္ညိဳပင္လမ္းလြဲမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဘယ္သူေတြ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၀မ္းနည္းက်န္ရစ္လဲ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">စစ္ပြဲတခါ ရွဳံးရင္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အႏွစ္ သုံးဆယ္ၾကာတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မစၥစၥပီ ေရ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါက<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေသမင္းလက္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ထြက္ေျပးလာခဲ့သူပါ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါတို ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မလြတ္ေျမာက္ေသးဘူး<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မစၥစၥပီ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဒီ ညေနမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့စိတ္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">မေျပာမဆိုနဲ ့<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">စစ္ထြက္သြားျပန္ၿပီ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့စိတ္ကို<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါမႏိုင္ေတာ့ဘူး<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">စိတ္ခိုင္ခိုင္ထား<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဧရာ၀တီ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အိပ္မက္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အခန္းဆက္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေရွ ့ည ဆက္မက္ပါ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ရထားမလာခင္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငါ ့ဓားကို<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဓားအိမ္ထဲမွာ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သမိုင္းသင္မယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">နရသိန္တံခါးေတြ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">တို ့သြားဖြင့္မယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">သတင္းေကာင္း ပါးပိမ့္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ႏွလုံးသားမ်ား ၾကားခ်ိမ့္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ၿခံအမွတ္</span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">(<span lang="MY">၅၄</span>)<span lang="MY">မွာ<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">“<span lang="MY">ပါ၀ါ ၅၄“ ေစာင့္ေနတယ္။<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ခ်ိဳတူးေဇာ္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၀ါရွင္တန္ရထားေပၚ<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">တက္သြားတယ္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">က်ေနာ့္အတြက္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ငွက္ေတြရဲ ့လမ္းက<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ခရမ္းႏုေရာင္။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အိပ္မက္က<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">အခန္းဆက္<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေရွ ့ည ဆက္မက္ပါ။ ။<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">(<span lang="MY">၂၀၁၂ သို ့တမ္းခ်င္း</span>)<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေအာင္ေ၀း<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ေခတၱ</span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">-<span lang="MY">မစ္ရွီဂန္<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">၁၂</span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">-<span lang="MY">၂၇</span>-<span lang="MY">၁၁။</span></span></div><br />
<div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;"><br />
<o:p></o:p></span></div><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif"; font-size: 10pt;">ဒီဇင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၁ <u>မိုုးမခမီဒီယာမွ ကူးယူ တဆင့္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။</u></span>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-44623105385843372122011-12-14T03:36:00.000-08:002011-12-14T03:36:23.418-08:00ေျမေခြး ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္း<div><h2 class="uiHeaderTitle"><br />
</h2></div><div class="clearfix"><div class="mbs uiHeaderSubTitle lfloat fsm fwn fcg"><br />
</div></div><div class="mbl notesBlogText clearfix"><div><strong>(၁)</strong><br />
ျမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈရဲ႕အသက္ဟာ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားျခင္းလို႕ဆိုရင္ ဘယ္သူကမွ် ျငင္းခံုၾကမယ္ မဟုတ္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါ တယ္။ ျမိဳ႕ဆိုတာကလည္း ေစ်းကိုဗဟိုျပဳျပီး လူေနအိမ္ေျခေတြ ပြားမ်ား စည္ပင္ လာတဲ့ "Evolution"ျဖစ္စဥ္ပါ ။“ဒါျမိဳ႕၊ ဒါရြာ”ဆိုတဲ့ အ မိန္႕ျပန္တမ္းေတြကိုလည္း နာခံၾကတတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးတစ္ေခတ္မွာ ဒီအခ်က္ဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္း သိသာ ထင္ရွားစျပဳလာပါၿပီ။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ေလာက္စည္ပင္ဖြံ႕ၿဖိဳးသလဲဆိုတာ ေစ်းအတြင္းေရာင္း၀ယ္ၾကတဲ့ ၀ယ္လိုအားနဲ႕ပဲ အၾကမ္းဖ်ဥ္း တိုင္း တာရရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေစ်း(သို႕မဟုတ္) လူမႈႏိုင္ငံေရးတစ္ေခတ္ရဲ႕ ျပဒါးတိုင္။<br />
<br />
ကမၻာ့သမိုင္းမွာ စီမံကိန္းစီးပြားေရးစနစ္ဆိုျပီး ေစ်းကြက္ကိုသင္းကြပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားလည္း ေပၚထြန္းလာ ဖူးရဲ႕။ ဒီစမ္းသပ္ကာလအတြင္းမွာပဲ ဧကအုပ္ခ်ဳပ္ေရးသရဖူေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု လြင့္စဥ္ကုန္ၾက။ ဆိုဗီယက္အင္ပါရာအေဟာင္းနဲ႕ တ ျခား ၾကယ္ရံ ႏိုင္ငံေတြဟာ ထင္ရွားလွတဲ့ သာဓကေတြ ပါဘဲ။ ဧက၀ါဒစြဲ ျပင္းျပလွတဲ့၊ လက္ခ်ိဳးလို႕ေတာင္ေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေတာ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြေတာင္ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ေနၾကျပန္ျပီ။ “ဆိုရွယ္လစ္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္”တဲ့။ ဥပမာေဆာင္ရရင္ေတာ့ တ ရုတ္၊ ဗီယက္နမ္နဲ႕ က်ဴးဘား။<br />
<br />
ယေန႕ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးေဗဒေ၀ါဟာရ infrastructure [မတ္၀ါဒီေတြကေတာ့ Economic base လို႕ ပညတ္ရဲ႕] ဆိုတဲ့ ေအာက္ေျခအ ေဆာက္အအံုနဲ႕ ဧကစနစ္တို႕ရဲ႕ ထိပ္တိုက္ေဆာင့္မႈဟာ ၾကာသပေတးျဂိဳဟ္နဲ႕ ရွဴးမိတ္ကာ လီဗီ-၉ ၾကယ္တံခြန္တို႕ရဲ႕ စီးခ်င္းထိုးပြဲလိုပဲ ၾကည့္ေကာင္းလွတဲ႕ ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဘာဂေဗဒ ေပတံေဟာင္းေတြ၊ သီ၀ရီအေဟာင္းေတြကို စြန္႕ပစ္လိုက္ရမွာလား။ ဖာေထး ေကာ္ ကပ္ သံုးလို႕ရဦးမွာလား။ အနာဂတ္သမိုင္း တစ္ေကြ႕မွာ အေျဖရွာေတြ႕ၾကမွာပါ။ ဒါဆိုရင္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ကိုယ္တိုင္က ေရာ ျပီးျပည့္စံုေသာ အမွန္တရားလား။ ဘယ္သူေတြကမွ် အာမမခံရဲပါဘူး ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို ဖ်က္ သိမ္းပစ္ လို႕ မရဘူးဆိုတာေတာ့ အားလံုးလက္ေတြ႕က်က် သိရွိကုန္ၾကပါျပီ။ေစ်းကြက္ကို ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ယဥ္ပါးေအာင္ လုပ္ ေဆာင္သင့္ သလဲ။ ဒီဲျပႆနာကေတာ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုတံခါးကို တစ္ေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္ေနျပီေပါ့။ ထားေတာ့။<br />
<br />
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ရဲ႕ အေမရိကန္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အေပၚ ထင္ဟပ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို ေလ့လာၾကရေအာင္။ <br />
<br />
<strong>(၂)</strong><br />
<strong><em>A Fox</em></strong><br />
<em>Down in the Jersey woods</em><br />
<em>a fox considered our progress.</em><br />
<em>A shopping center cleared its throat,</em><br />
<em>a truck buckled and evaporated.</em><br />
<em>Several tree frogs leapt out</em><br />
<em>of a thirteen-century monastery</em><br />
<em>but were not injured. </em><br />
<em>A salesperson declared that</em><br />
<em>everything must go : the fox</em><br />
<em>said, "Never."The clerk</em><br />
<em>started sweeping the aisles.</em><br />
<em>On the road to the beyond</em><br />
<em>the inhabitants are at</em><br />
<em>our disposal, cooking and cooking.</em><br />
<br />
<strong>James Tate</strong><br />
<strong>(The New Yorker, June 14, 1993.) </strong><br />
<br />
<strong>(၃)</strong><br />
ေစ်းကြက္နဲ႕ ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္းဆိုတာကလည္း ဒဂၤါးတစ္ျပားရဲ႕ ေခါင္းနဲ႕ပန္းပါ။ ေရာင္းလိုအားနဲ႕ ၀ယ္လိုအားတို႕ ညီညြတ္မွ်တမွသာ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ စည္ပင္၀ေျပာတယ္လို႕ အဆိုရွိပါတယ္။ မ၀ယ္ႏိုင္သူေတြက ေျခေအး ၀မ္းေရာင္၊ ထရံကြာသံစူးေလာက္ေအာင္ မျမင္ဖူး တာေတြ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾက။ တၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက လူခ်မ္းသာ စာရင္း၀င္သူေတြ ကမၻာနဲ႕ရင္ေပါင္တန္းျပီး ဥေရာပကို မဟုတ္တာ ေတာင္ ထိုင္း နဲ႕ စကၤာပူမွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ၾကျပီ။ Shopping ဆိုတာ ယေန႕ေခတ္ရဲ႕ ဖက္ရွင္တစ္ရပ္ပါဘဲ။ သြားေလသူ ဖိလစ္ပိုင္ သမၼတ ကေတာ္ ေဟာင္း အီမယ္လ္ဒါ မားကို႕စ္ေတာင္ ဘုန္းမီးေနလေတာက္ပစဥ္က ေလယာဥ္စင္းလံုးငွားျပီး ေစ်း၀ယ္ထြက္သတဲ႕။<br />
<br />
ကၽြန္ေတာ္ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ ေစ်း၀ယ္ထြက္ဖို႕စဥ္းစားတဲ႕ ကဗ်ာကိုဖတ္မိေတာ့ အိႏၵိယ၀တၳဳရွည္တစ္ပုဒ္ကို အမွတ္ရမိတယ္။ Christian Chandra ရဲ႕ "Mr. Ass Comes to Town"။ ျမိဳကျပရဲ႕မာယာ။ အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႕ အဆီ အေငၚမတည့္တာကို သေရာ္ထားတဲ႕ စာတစ္ပုဒ္ပါ။ ဖတ္ခဲ႕ရတာ ဆယ္စုကာလေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနေပါ့။<br />
<br />
ဂ်ိမ္းစ္တိတ္ရဲ႕ ေလ့လာေရးခရီးသည္ဟာ ေျမေခြးပါ။ ဘာေၾကာင့္ အျခားေတာရိုင္းတိရစၦာန္တစ္ေကာင္ကို ဇာတ္ ေဆာင္မထားပဲ ေျမေခြး ကိုေရြးခဲ႕တာလဲ။ အေၾကာင္းရွိတယ္။ ေျမေခြးဆိုတာ အရိုင္းပါ။ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္မႈရဲ႕ သေကၤတတစ္ရပ္ပါ ။ ဒါဟာ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳး ၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတည္းက သတ္မွတ္ထားတဲ့ နိမိတ္ပံု မဟုတ္ပါဘူး ။ ႏိုင္ငံ တကာ သတ္မွတ္ခ်က္ ။<br />
<br />
ကဗ်ာမွာ နယူးဂ်ာဆီျပည္နယ္ ေတာအုပ္ထဲက ေျမေခြးတစ္ေကာင္ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္ပံုအေၾကာင္း စဥ္းစားတာနဲ႕ စထားပါတယ္ ။ ေျမေခြးဟာ အိမ္ယာတိုက္တာေတြ ခမ္းနားထယ္၀ါပံုအေၾကာင္း မေတြးဘူး။ ဟိုတယ္ေတြ၊ အင္းေတြမွာ ၀င္ထြက္သြားလာေနၾကတဲ႕ ႏိုင္ ငံျခားသားေတြအေၾကာင္း မေတြးဘူး။ လမ္းတံတား ေတြ တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ေနတဲ႕အေၾကာင္းလည္း မေတြးဘူး။ ပန္းျခံေတြ စည္ကား စိမ္းလန္းေနတာကိုလည္း မေတြးမိပါဘူး ။ အရိုင္းဆိုေပမယ့္ ေစ်းကိုပဲ အေတြးျဖန္႔ၾကက္လိုက္တယ္ ။<br />
<br />
အဲဒိအခါ ေစ်းတစ္ေစ်း လည္ေခ်ာင္းရွင္းသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ဘာေတြထြက္လာၾကမလဲ ။ ခၽြဲသလိပ္ေတြ ၊ တံေတြးေတြ၊ ေရာဂါပိုး မႊားေတြ ထြက္မလာၾကပါဘူး။ ကုန္စည္ပစၥည္းေတြပါဘဲ။ ကုန္စည္စီးဆင္း လည္ပတ္ျမန္ ဆန္တာဟာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ရဲ႕ အ ေပါင္းလကၡဏာပါ။ ကုန္ကားေတြ ေမာင္းထြက္သြားၾကတယ္။ အျမန္ႏႈန္းတစ္ခုနဲ႕။ ျပီးေတာ့ လွစ္ကနဲေပ်ာက္သြား။ လွ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ ကြယ္သြားတာကိုေတာင္ evaporated ဆိုတဲ႕ စကားလံုး သံုးျပသြားတယ္ ။ စကားလံုး ပဥၥလက္ကိုက ခ်စ္စရာ။<br />
<br />
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္မွာေတာ့ အားလံုးဟာ (လူေတြအပါအ၀င္) ကုန္စည္ေတြပါဘဲ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ေလာက္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႕ အဲဒိေက်ာင္းထဲက ခုန္ထြက္လာၾကတဲ့ ဖားပ်ံကေလးေတြေတာင္ ေရာင္းကုန္ ျဖစ္သြားၾကပါျပီ ။ စားလို႕ရတာ ၊ သံုး လို႕ရတာ ၊ ၀ယ္လို႕ရတာ အကုန္ေရာင္းၾက ။<br />
<br />
ေစ်းသည္ကေတာ့ sale promotion လုပ္ေနတယ္။ လူသံုးကုန္ပစၥည္းအားလံုး အေရာင္းသြက္ေစရမယ္တဲ့။ ေမ တၱာလက္ေဆာင္၊ ကံစမ္း မဲမ်ားနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားခရီးစဥ္မက္လံုးမ်ားစြာနဲ႕။ ဥာဏ္မ်ားေကာက္က်စ္လွတဲ့ ေျမေခြး ေတာင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားမိတယ္။ အရိုင္းဆို ေတာ့ ေခတ္မမီဘူး ထင္ပ။ “မျဖစ္ႏိုင္တာတဲ့။”<br />
<br />
အေရာင္းစာေရးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဆိုင္ေကာင္တာေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားမက်န္ လွည္းက်င္းေရာင္းထုတ္ လိုက္ျပီေလ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဥာဏ္မ်ားေကာက္က်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ေျမေခြးေတာင္ ခံစားသြားရရွာပါျပီ။ အေရာင္း သြက္လာ ေလေလ၊ အမိႈက္ပံုေတြလည္း ျမင့္တက္မို႕ ေမာက္ လာေလေလပါဘဲ။ စည္သြပ္ဘူးခြံေတြ၊ ၾကြပ္ ၾကြပ္အိတ္ခြံေတြ၊ ကဒ္စကၠဴဘူးခြံေတြ၊ ဘက္ထီးရီးယားပိုးပြားသလို စုပံုမ်ားလာၾက။ အမိႈက္ေတြ။ ပစၥည္းအမိႈက္ တင္မက လူ႕အမိႈက္ေတြ။ <br />
<br />
အမိႈက္ရွိရာကို အမိႈက္ေတြပဲ လာတတ္စျမဲပါ။ အမိႈက္ပံုထဲက စားၾကြင္းစားက်န္ေတြကို ထိုးဆြရွာေဖြ စား ေသာက္ၾက။ ဒါကို မ်က္ကြယ္ ္ျပဳထားလို႕ ရႏိုင္ပါမလား။ လမ္းရဲ႕ခတ္လွမ္းလွမ္း အျခားဘက္မွာ ေစ်းထဲက စြန္႕ ပစ္ထားတဲ့ အမိႈက္ေတြနဲ႕ လူတစ္သိုက္။ အိမ္ေျခမဲ့သူ ေတြ။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးရဲ႕ အနိဌာရံုေတြ။ ခ်က္ၾက ျပဳတ္ ၾက စားေသာက္ၾကနဲ႕။<br />
<br />
ဒါကို ခ်ားလ္စ္ ဒါ၀င္မိန္႕ဆိုသလို survival of the fittest ဆိုျပီး“ေတာ္သူေန ၊ မေတာ္သူသြား”သေဘာမ်ိဳး ထားရက္ႏိုင္ၾကမလား။ ဒါ ေၾကာင့္ ေစ်းကြက္ကို ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဆိုတာဟာ ေနာင္လာမယ့္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ ရာစု ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ျပႆနာလို႕ ညႊန္းဆိုမိ ပါ ေၾကာင္း။<br />
<br />
<strong>(၄)</strong><br />
<em>ဂ်ာဆီေတာအုပ္က ဆင္းလာ</em><br />
<em>ေျမေခြးတစ္ေကာင္က ငါတို႕တိုးတက္မႈကို ေတြးေလရဲ႕</em><br />
<em>ေစ်းတစ္ေစ်း လည္ေခ်ာင္းရွင္းလိုက္တယ္</em><br />
<em>ကုန္ကားတစ္စင္း ေမာင္းထြက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား ။</em><br />
<em>ဖားပ်ံေတြ ခုန္ေပါက္ထြက္လာၾက</em><br />
<em>တစ္ဆယ့္သံုးရာစု ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထဲက </em><br />
<em>ဘာမွ် နာစရာမရွိ ။ </em><br />
<em>ေစ်းသည္က ဖြင့္ေျပာတယ္</em><br />
<em>အားလံုးအေရာင္းရ စြံရမယ္တဲ့ ။ ေျမေခြးက</em><br />
<em>“မျဖစ္ႏိုင္တာ ။” အေရာင္းစာေရးတစ္ေယာက္</em><br />
<em>ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားေတြ စလွည္းတယ္ ။</em><br />
<em>လမ္းရဲ႕ခတ္လွမ္းလွမ္း</em><br />
<em>အိမ္ေျခမဲ့သူတို႕</em><br />
<em>အမိႈက္ပံုမွာ ခ်က္လိုက္ၾက ၊ ျပဳတ္လိုက္ၾက ။</em><br />
<br />
<strong> ဂ်ိမ္းမ္စ္ တိတ္ </strong><br />
<strong> သစ္စိုး</strong><br />
<br />
<strong>ရနံ႕သစ္ မဂၢဇင္း ၊ အမွတ္ ၃၅</strong><br />
<strong>ဇူလိုင္လ ၊ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ။</strong></div></div><span class="UIActionLinks UIActionLinks_bottom" data-ft="{"type":"20"}"><button class="like_link stat_elem as_link" data-ft="{"type":22}" name="like" title="Like this item" type="submit"></button></span>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-17486593316509220772011-12-11T02:45:00.001-08:002012-04-17T11:02:46.601-07:00မီးခုိးမထြက္တဲ့ စက္ရုံေလးတစ္ရုံေလးတစ္ရုံ<div><h2 class="uiHeaderTitle"><br />
</h2></div><div class="clearfix"><div class="mbs uiHeaderSubTitle lfloat fsm fwn fcg"><br />
</div></div><div class="mbl notesBlogText clearfix"><div>ေက်ာ္သူ့့<br />
မင္းကုိဖြင့္မယ့္ေသာ့ ငါ့ဆီမွာရွိတယ္ဆုိၿပီး<br />
ငါ့ဆီဖုန္းေတြလာတယ္<br />
တို႔အီမ္ေရွ႔က ဇီးပင္ႀကီးကလည္း<br />
ငါေရာက္တုိင္း မင္းကုိေမးေနၿပီ<br />
မႀကီးကုိလည္း ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းမွာ<br />
မင္းအတြက္ တစ္ခ်က္ပုိဆြဲဖို႔ငါမွာထားတယ္<br />
ဒီက မင္းေဖာက္ယူသြားတဲ့တင္းနစ္ကြင္းေလးကုိ<br />
ဒီအတိုင္းထားလား<br />
ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း ေဆာက္လုိက္လား<br />
ၿပတုိက္ေဆာက္ပစ္လုိက္လား<br />
အရမ္းလည္း မီးခုီးထြက္မေနနဲ႔ဦး<br />
ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္<br />
မက ဘဲနဲ႔ေတာ့<br />
အရုပ္ေတြကုိ ႀကိဳး႐ႈပ္မခံနဲ့သူငယ္ခ်င္း<br />
ေက်ာ္ထူးကသူ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေလးတစ္ခုကုိထမ္းလုိ႔<br />
မင္းယက္လုိ့ မၿပီးစီးေသးတဲ့<br />
ၿမက္ဦးထုပ္ေလးကုိ ဆက္ယက္ေနတယ္<br />
ႀကီးႀကီးကလည္း<br />
သူ့အေပၚအက်ီ္ၤေလးကိုပင့္တင္<br />
တို႔လိပ္စာေတြယူသြားၿပီး<br />
သူ႕အိမ္နံပါတ္ ၿပန္ေပးဖို႔ေတာ့<br />
ေမ့ေလ်ာ့သြားတယ္ထင္တယ္<br />
ိိိသိပ္ၿပီးႏြမ္းနယ္တဲ႔အခါ<br />
မင္းဦးေခါင္းနဲ႔တုိး၀င္ပစ္ဖုိ႔<br />
ရင္ခြင္တစ္ၿခမ္း ပဲ႔သြားတာကုိေတာ႔<br />
အစ္ကုိလည္း စိတ္မေကာင္းဘူး ငါ႔ညီ။<br />
<br />
တကယ္ေတာ႔<br />
မင္းဟာ ေရြွတူးသြားတာမဟုတ္ပါဘူး<br />
ေမ႔က်န္ခဲ႔တဲ႔ မင္းပစၥည္းကုိ<br />
ၿပန္သြားယူတာလုိ႔ ငါထင္တယ္<br />
မုတ္ဆိတ္ေတြ မွန္မွန္ရိတ္ပါ<br />
ေရာက္တဲ႔ ႏႈိင္ငံကအလံကုိအေလးၿပဳပါ<br />
ႏိုင္ငံတကာသတင္းေတြလည္းဖတ္ပါ<br />
မင္းၿပန္ေရာက္တဲ႔အခါ<br />
မင္းနဲ႔ ယုိဟန္ေဂါက္ (ဂ်ာမနီ)ကုိ<br />
စစ္တုရင္ တစ္ပြဲထုိးဖုိ႔<br />
ညႊန္႔ေ၀တုိ႔ သရက္ေတာမွာ<br />
ဆရာဥိးစန္းယုကခ်ိန္းထားလုိက္ၿပီ<br />
<br />
ၿမိဳင္ေခ်ာင္က အိမ္ေႀကာင္မ်ားကုိေတာေႀကာင္လုပ္မယ္<br />
လပြတၱလုပ္ေရတံခါးေပၚမွာ<br />
အမည္မေပးရေသးတဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစားေလးရွိတယ္<br />
ထုံးစံအတုိင္း<br />
ငါ႔ရဲ႕ေလးတင္ပြဲမွာေတာ႔ မင္းုကုိရွိေစခွ်င္တယ္<br />
ဒါေပမယ္႔<br />
ေလးေရာ ၿမားပါငါ႔လက္ထဲမရွိေသးဘူး<br />
ဒီႀကားထဲၿပဴးက်ယ္က<br />
သူမက္တဲ႔ အိမ္မက္ကုိ<br />
ငါ႔ကုိ ဆက္ေၿပာခုိင္းေနတယ္.....ေဟ႔ေရာင္..။<br />
<br />
<br />
မဟာအလက္ဇႏၵားဆုိတဲ႔ ဂရိသားႀကီးဟာ<br />
သူ႔ေခါင္းအုံးေအာက္မွာ<br />
ဟုိးမားရဲ႕ ကဗ်ာတစ္အုပ္ရယ္<br />
သူ႕ေဘးမွာေတာ႔<br />
ႊတုိက္ပြဲ၀င္ ဓားတစ္လက္ထားအိပ္တယ္ဆုိဘဲ...<br />
မင္းကေတာ႔<br />
ရတနာသုံးပါးကုိ ေခါင္းအုံးၿပီး<br />
နံေဘးမွာေတာ႔<br />
အနေႏၱာအနႏၱငါးပါးကုိထားအိပ္ေပးဖုိ႔<br />
မင္းသိတဲ႔ အတုိင္းထပ္သိလုိက္ပါ။<br />
<br />
<br />
သူရနီ<br />
(ရနံ႔သစ္မဂၢဇင္း)</div></div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-27002405945996566082011-11-26T01:13:00.001-08:002012-04-17T12:18:17.703-07:00ေသနတ္သံေတြ တိတ္သြားတဲ့အထိ ကဗ်ာရြတ္ဆိုၾက<div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">တခါတရံ မဂၢဇင္းတခ်ဳိ႕တြင္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ားအေၾကာင္းကို <span style="color: red;"></span></span><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ဖတ္ရသည္။ ထိုအခါ ကဗ်ာရြတ္ဆိုသည့္ အေလ့အက်င့္ အနည္းအက်ဥ္းရွိလာခဲ့သူမိမိအဖို႕အလိုလိုတက္ႂကြရြင္လန္းေနမိသည္။ မဂၢဇင္းထဲတြင္ပါသည့္ ကဗ်ာရြတ္ပဲြမ်ားကို စိတ္ကူးႏွင့္ ျမင္ၾကည့္သည္။ စိတ္နား ႏွင့္ ေထာင္ၾကည့္သည္။ ကဗ်ာရြတ္ဆိုေနၾကသူမ်ား၏ ကိုယ္ဟန္အမူအယာမ်ားကို စိတ္ကူးဖြဲ႕ၾကည့္သည္။ ရြတ္ဆိုၾကသည့္ ကဗ်ာမ်ားထဲ၌ မိမိ က်က္မွတ္မိၿပီးကဗ်ာ ပါ၀င္ပါက ကိုယ္တိုင္ကဗ်ာ၀င္ရြတ္ေနသလို စိတ္လွဳပ္္ရွားရသည္။ ကဗ်ာတပိုင္းတစကို ပါးစပ္ကအလိုလိုရြတ္ဆိုမိလ်က္သား ျဖစ္ရသည္။ကဗ်ာရြတ္ပြဲတြင္ပါ၀င္ရြတ္ဆိုသူမ်ား၏ ရင္ခုန္မႈအရွိန္အဟုန္မ်ားမွာ မီးေတာက္တခုက တျခားမီးေတာက္တခုဆီ ယိမ္းထိုး ကူးယွက္သြားသလို မိမိထံ ထိယွက္ပူး၀င္လိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္ဟန္တူေလသည္။</span> </div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အမွန္စင္စစ္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းအလုပ္ကို မိမိကိုယ္တိုင္ကအသိရွိရွိႏွင့္ စတင္ေဆာင္ရြက္လိုက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ေခ်။ ၁၉၉၃ခု၊ မာနယ္ပေလာတြင္ က်င္းပသည့္ စာဆိုေတာ္ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ ရွဳေဒါင့္ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာေဟာင္း </span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">(<span lang="MY">ဦး</span>) <span lang="MY">၀င္းခက္က “မနက္ျဖန္ၾကရင္ ဒီကဗ်ာကို ရြတ္ေပးစမ္း”ဟု ဆိုျခင္းျဖင့္ မိမိမွာ ကဗ်ာေရးသူအျဖစ္မွ ကဗ်ာရြတ္သူအျဖစ္သို႔ ျဖတ္ကနဲ ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားခဲ့ရ၏။</span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ရြတ္ဆိုရမည့္ကဗ်ာကဆရာေမာင္ေသာ္က၏“မီးျခစ္တစ္ဆံ”ကဗ်ာျဖစ္သည္။ စကားေျပာခြက္ေရွ႕ကိုေရာက္သည္အထိ မည္သည့္ အသံ အေနအထားႏွင့္ ရြတ္ဆိုရမည္ဆိုသည္ကို ေရြးခ်ယ္မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသး။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ကံအားေလ်ာ္စြာ ကဗ်ာအေၾကာင္းအရာကိုရုတ္တရက္ေတြးမိကာလက္သီးကိုဆုပ္အသံကိုျမႇင့္ၿပီး ေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။ “အႏွစ္ႏွစ္ ဆယ္တဲ့လားေဟ့ </span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">...” <span lang="MY">ဆိုၿပီး ေအာ္ဟစ္လိုက္သည့္ မိမိအသံမွာ ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံး ခန္းမေဆာင္အတြင္းပဲ့တင္ထပ္မွ်ဟိန္းသြား၏။ရုတ္တရက္ဆိုသလိုခႏၶာကိုယ္တခုလံုး ေသြးမ်ား</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"><span lang="MY">ပူေလာင္ဆူပြက္လာၿပီး က်န္ကဗ်ာပိုဒ္မ်ားကို အလိုလိုရြတ္ဆိုမိလ်က္သားျဖစ္သြား၏။</span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"> <span lang="MY">မိမိ၏ခံစားမႈအရွိန္အဟုန္မ်ား ေလထဲတြင္ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေနစဥ္ လက္ခုပ္သံမ်ားထြက္ေပၚလာခဲ့၏။ ဆက္လက္ရြတ္ဆိုရန္ကဗ်ာစာသားမရွိေတာ့သည့္တိုင္၊ကဗ်ာရြတ္ဆိုသံရပ္ဆိုင္းသြားသည့္တိုင္</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"><span lang="MY"> ျဖန္႔ထြက္ ေ၀းကြာသြားေနသည့္ စိတ္အလ်င္မ်ားကို မိမိမွာ ျပန္လည္ရုပ္ သိမ္းလို႕ မရႏိုင္ေသး။ မိမိ၏ စိတ္အလ်င္မွာ ေရွ႕တြင္ထိုင္ေနသည့္ လူအုပ္၏ႏွလံုးသားကို ဒိုးယိုေပါက္ထြင္းေဖာက္သြားခဲ့၏။ မိမိ၏စိတ္ အလ်ဥ္မ်ားကို ျပန္လည္ရုပ္သိမ္း ထိန္းခ်ဳပ္ လာႏီုင္ေသာအခါမူ မ်က္လံုးအိမ္မ်ားထဲ၌ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ မႈန္၀ါးေနေလေတာ့သည္။</span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ အသံလႊင့္ဌာနတခု၌ အပါတ္စဥ္ ပံုမွန္အစီအစဥ္တခုကို အသံလႊင့္ခြင့္ရ၏။ ယင္းအစီအစဥ္ကို “ေတာ္လွန္ေရးကဗ်ာ မိတ္ဆက္”ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ တပတ္လွ်င္ တႀကိမ္အသံလႊင့္၏။ ထိုအခါ တပတ္လွ်င္တႀကိမ္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုရသည့္သေဘာျဖစ္လာ၏။ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ “မီးျခစ္တဆံ” ကဗ်ာကိုရြတ္ဆိုစဥ္က ကဗ်ာအေၾကာင္းအရာကိုေတြးမိၿပီး အမ်ားစိတ္၀င္စားေအာင္ ရြတ္ဆိုႏိုင္ခဲ့သည့္ အေတြ႔ အၾကံဳအရ၊ အသံလႊင့္ဘ႔ို ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ကဗ်ာမ်ားကို အဓိပၸါယ္နားလည္သည္ထက္နားလည္ရန္ အႀကိမ္ၾကိမ္ အထပ္ထပ္ဖတ္၏။ အဓိပၸါယ္နားလည္လွ်င္ ကဗ်ာဖတ္သည့္အခါ ပိုမိုအဆင္ေျပသည္ကို သတိျပဳမိလာ၏။ ကဗ်ာဖတ္သည့္အခါ စိတ္ႏွင့္ဖတ္သည္ထက္ အသံထြက္ဖတ္ျခင္းျဖင့္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုရာတြင္ အလုပ္တ၀က္ၿပီးသလိုျဖစ္ရ၏။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အသံလႊင့္ရန္ ကဗ်ာမ်ားကိုေရြးခ်ယ္ရာ၌ ပထမပိုင္းတြင္ ကာရန္ပါသည့္ကဗ်ာမ်ားကိုဖတ္လွ်င္ ရြတ္ဆိုရ ပိုမိုအဆင္ေျပသည္ဟုထင္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကာရန္ပါသည့္ကဗ်ာမ်ားကိုသာ ဦးစားေပးၿပီးရွာေဖြရြတ္ဆို၏။ သ႔ိုေသာ္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ အသံလႊင့္အစီအစဥ္ေခါင္းစဥ္က “ေတာ္လွန္ေရးကဗ်ာမိတ္ဆက္” ဟုေပးထားသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ခံရွိၿပီး ကာရန္ႏွင့္ ေရးဖြဲ႔ထားသည့္ကဗ်ာမ်ားမွာ ရွာရေဖြရ ခက္ခဲလာ ခဲ့၏။ ထိုစဥ္က မိမိမွာ မာနယ္ပေလာ ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္တြင္ေနထိုင္သူျဖစ္သျဖင့္လည္း ျပည္တြင္းမွ ကဗ်ာပါသည့္စာအုပ္မ်ားကို ဆက္ သြယ္ရယူရန္မွာ အခက္အခဲရွိ၏။ အေျခအေနကေတာင္းဆိုသျဖင့္ ကာရန္မပါပဲ ေရးဖြဲ႔သည့္ကဗ်ာမ်ား၊ လြတ္လပ္ကာရန္ စနစ္ျဖင့္ေရးဖြဲ႔သည္ ကဗ်ာမ်ားဖက္သို႔ အလိုလိုဦးလွည့္ခဲ့ရ၏။ ထိုအခါ ကာရန္မဲ့ကဗ်ာမ်ားမွာ ကာရန္ႏွင့္ေရးစပ္သည့္ ကဗ်ာမ်ားထက္ ပိုမိုအားစိုက္ရြတ္ဆိုရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ထူးထူးျခားျခား သတိၿပဳမိလာရေလသည္။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ကာရန္မပါသည့္ကဗ်ာမ်ားကိုရြတ္ဆိုသည့္အခါ အသံအနိမ့္အျမင့္ႏွင့္ အသံစီးဆင္းပံု၏၀ိေသသကို ထိေတြ႔ခြင့္ရ၏။ အသံအနိမ့္အျမင့္ႏွင့္ အကြာအေ၀း မၾတာမ်ားမွာ ပံုမွန္ ပံုေသမရွိသျဖင့္ ကဗ်ာရြတ္ဆုိေနစဥ္ အသက္႐ွဴႏူန္းမွာလည္း ပံုမွန္ပံုေသထားၿပီး အသက္႐ွဴလို႔မရႏိုင္ေတာ့။ ကာရန္ႏွင့္ေရးဖြဲ႔သည့္ကဗ်ာမ်ားမွာမူ ကာရန္အမ်ဳိးအစားအေပၚမူတည္ၿပီး အသက္႐ွဴမႈ အျပင္းအေပါ့ ကြာျခားသည္မွလြဲ၍ အသက္ရွဴခ်ိန္။ ႐ွဴႏႈန္း တခုႏွင့္တခု သိပ္ၿပီးကြာဟမႈမရွိလွ။ မသိသာလွ။ ကာရန္ပါသည့္ကဗ်ာမ်ားမွာ နရီကို ခ်ိန္တြယ္ထားသေလာက္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကာရန္ပါသည့္ ကဗ်ာကိုရြတ္ဆိုလွ်င္ သီခ်င္းတပုဒ္ကို လူတိုင္းလိုက္ၿပီး စည္း၀ါးတီးသလို အထိုက္အေလ်ာက္လြယ္ကူ၏။ ကာရန္မဲ့ကဗ်ာ မ်ား၏ အသံတည္ေဆာက္ပံုမွာမူ ပံုမွန္၊ ပံုေသမဟုတ္သျဖင့္ ရြတ္ဆိုရာ၌ တမူထူးျခားသစ္လြင္ေနေလသည္။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းပဲျဖစ္ပေစ ကဗ်ာဖတ္သည္ပဲ ျဖစ္ပေစ ကဗ်ာကို သီခ်င္းဆိုသလို ရြတ္ဆိုျခင္းႏွင့္ ဇာတ္ဟန္ ဇာတ္သံႏွင့္ ရြတ္ဆိုျခင္းမ်ားကိုမူ က်ေနာ္ မႏွစ္သက္မိပါ။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အသံလႊင့္ဌာနမွတဆင့္ ကဗ်ာရြတ္ခြင့္ရလာေသာအခါ ၿဗိတိသွ်ကဗ်ာဆရာႀကီး ‘ဒီလန္ေတာမတ္စ္’ကို သတိရတတ္၏။ သူက အသံလႊင့္ ဌာနမွတဆင့္ကဗ်ာေတြအမ်ားႀကီး ရြတ္ဆိုသြားခဲ့သူျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အေမရိကန္ ကဗ်ာဆရာမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ‘ေရာဘတ္ဖေရာ့ခ္’ႏွင့္‘မာယာ အင္ဂ်ီလို’တို႔ကိုလည္း စိတ္ထဲစြဲေန၏။ သူတို႔ႏွစ္ဦးက အေမရိကန္သမၼတႏွစ္ဦး၏ သမၼတသစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုပြဲမ်ားတြင္ တက္ေရာက္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုဖို႔ ဘိတ္ၾကားျခင္း ခံခဲ့ၾကရသူမ်ားျဖစ္၏။ သူတို႔တေတြ ဘယ္လိုကဗ်ာရြတ္သည္ကို မေတြ႔မျမင္ဘူးေသာ္လည္း ကဗ်ာရြတ္ သူမ်ားျဖစ္သည္ဟူသည့္ အသိတခုတည္းႏွင့္ပင္ မိမိမွာ ရင္ခုန္လို႔မဆံုးခ်င္ေတာ့။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">လူမ်ဳိးႏွင့္ခ်ီၿပီး ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းႏွင့္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းကို နားေထာင္သည့္ အေလ့အက်င့္ရွိသူမ်ားမွာ ရုရွား လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္သည္ဟုၾကားဖူး၏။ ကဗ်ာဆရာ‘မာယာေကာ္စကီး’ႏွင့္‘ယက္ဖ္တူရွင္ကို’တို႔၏။ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ားကို ရုရွားလူမ်ဳိး ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး တက္ေရာက္ နားေထာင္ တတ္ၾက၏။ ကဗ်ာဆရာ‘မာယာေကာ္စကီး’လူပံုအလယ္တြင္ ကဗ်ာရြတ္ေနပံု သတင္းဓါတ္ပံုထဲတြင္ ေတြ႔ဖူး၏။ သူတို႔ ကဗ်ာရြတ္သံမ်ားကိုမူ မၾကား ဘူးေသး။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">၁၉၉၈ ခုႏွစ္လည္ပိုင္းက ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံမွ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔အျပန္ ရုရွားႏိုင္ငံ၊ ေမာ္စကိုေလဆိပ္တြင္ ေလယာဥ္ေျပာင္းစီးရန္ </span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">(<span lang="MY">၅</span>) <span lang="MY">နာရီမွ် ထိုင္ေစာင့္ ခဲ့စဥ္က ေလဆိပ္ထဲတြင္ရွိသည့္ တိတ္ေခြႏွင့္စီဒီေခြအေရာင္းဆိုင္မ်ားတြင္ ‘မာယာေကာ္စကီး’ႏွင့္ ‘ယက္ဖ္တူရွင္ကို’ကဗ်ာရြတ္ထားသည့္ အသံသြင္း တိတ္ေခြမ်ားကို ေတြ႔လိုေတြ႔ျငား လိုက္ရွာခဲ့၊ ေမးခဲ့ဖူး၏။ ရွာလို႔ ေမးလို႔ မရခဲ့။</span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">မိမိႏိုင္ငံတြင္လည္း ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ား ႀကိဳးၾကားႀကိဳးၾကား က်င္းပသည္ကို ၾကားေနခဲ့ရ၏။ သို႔ေသာ္ ကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာခ်စ္သူအနည္း ငယ္မွ်သာစုေ၀းၾကၿပီး တေယာက္တလွည့္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုၾကျခင္းသာျဖစ္သည္။ အမ်ားျပည္သူ တက္ေရာက္နားေထာင္ႏိုင္သည့္ အခြင့္ အလမ္းႏွင့္ အေလ့အထကိုမူ ယၡဳအထိ မဖန္တီးႏိုင္ေသး။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းအလုပ္ကို ခံုမင္မိန္းမူးလာသျဖင့္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ားျဖစ္ေပၚရန္၊ လူပံုအလယ္တြင္ ကဗ်ာရြတ္ခြင့္ရရန္ ဖန္တီးခ်င္လာခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမၻာ့ကဗ်ာေန႔အပါအ၀င္၊ တျခားစာေပႏွင့္ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အခမ္းအနားမ်ားတြင္ ကဗ်ာတက္ေရာက္ရြတ္ဆိုခြင့္ရရန္ အခမ္းအနား ဦးစီးက်င္းပသူမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္ေတာင္းဆိုမိ၏။ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွစတင္ကာ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ၊ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္း အစီအစဥ္ ပါရွိသည့္အခမ္းအနားမ်ားတြင္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုခြင့္ရလာခဲ့၏။ တခ်ဳိ႕အခမ္းအနားမ်ားတြင္မူ မိမိကိုယ္တိုင္က မခ်ဥ္းကပ္ပဲ ကဗ်ာတက္ေရာက္ ရြတ္ဆိုေပးပါရန္ ဘိတ္ၾကားျခင္းကို လက္ခံရရွိလာခဲ့၏။ ယၡဳအခါ အသံလႊင့္ဌာနအပါအ၀င္ အခမ္းအနားေပါငး္စံုတြင္ တက္ေရာက္ရြတ္ဆိုခဲ့ သည့္ ကဗ်ာပုဒ္ေရ </span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">(<span lang="MY">၄၆၀</span>) <span lang="MY">ေက်ာ္ရွိခဲ့ၿပီ။ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းေၾကာင႔္ ရရွိလာသည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးမွာ ေတြးမိတိုင္း ပီတိျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး ရုရွကဗ်ာဆရာေက်ာ္“ယက္ဖ္တူရွင္ကို”ေျပာဖူးသည့္စကားမွာ မွတ္သားဖြယ္ျဖစ္၏။ သူက “ကဗ်ာရြတ္ တာ နားေထာင္ၿပီးသူတိုင္း နားေထာင္သူအျဖစ္မွ ကဗ်ာဖတ္သူအျဖစ္သို႔ မလြဲမေသြေရာက္ရွိလာလိမ့္မယ္”ဟု၍ ေျပာဖူးေလသည္။</span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ယၡဳႏွစ္ ဒုတိယလ၊ လဆန္းပိုင္းတြင္ </span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">RFA <span lang="MY">မွတဆင့္ “လက္တဖက္ကို ၿမဲေနေအာင္ကိုင္ထား”ကဗ်ာကို က်ေနာ္ရြတ္ဆိုခဲ့၏။ ႏွစ္ရက္ခန္႔ၾကာ ေသာအခါ တယ္္လီဖံုးျမည္သံၾကားလို႔ေကာက္ကိုင္လိုက္စဥ္ “လက္တဖက္က တယ္လီဖံုးကို ၿမဲေနေအာင္ကိုင္ထား”ဟု တဖက္မွၾကား လိုက္ရ၏။ တအံ့တၾသျဖစ္ေနစဥ္ “ေအာင္ခင္ေလဗ်ာ”ဟူေသာ အသံကိုပါ ၾကားရ၏။ က်ေနာ့္မွာ မေဖၚျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၀မ္းသာရသည္။ </span>(<span lang="MY">၇</span>)<span lang="MY">ႏွစ္တာမွ် အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနခဲ့သည့္ ‘ေဒါက္တာေအာင္ခင္’ ၏အသံကို တယ္လီဖံုးထဲမွ ၾကားလိုက္ရ၍ျဖစ္၏။ သူက</span>RFA <span lang="MY">မွာ က်ေနာ္ရြတ္ဆိုခဲ့သည့္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ‘လက္တဖက္က ၿမဲေနေအာင္ကိုင္ထား’ ကဗ်ာကို ရည္ညႊန္း ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ တဆက္တည္း ဆိုသလိုပင္ ‘ေဒါက္တာေအာင္ခင္’လို ကဗ်ာႏွင့္ေ၀းေနသူအျဖစ္ မိမိဖက္မွယူဆထားသူတဦးထံမွ ‘အဲဒီကဗ်ာက ကာရန္မပါဘူးဗ်၊ ခင္ဗ်ား မို႔လို႔ နားေထာင္ေကာင္း တာနဲ႔တူတယ္။ တျခားလူဆိုရင္ ပ်က္သြားမွာ’ ဟု အားေပးစကားၾကားလိုက္ရ၏။ ယၡဳအခါ ‘ေဒါက္တာ ေအာင္ခင္’သည္ ကဗ်ာႏွင့္နီးလာေနၿပီေလာဟု ပီတိျဖစ္မိသည္။</span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ကဗ်ာရြတ္သည့္အခါ ကဗ်ာရြတ္သံကိုနားေထာင္သည့္အခါ ရြတ္ဆိုရင္း၊ နားေထာင္ရင္း၊ ကဗ်ာရြတ္သူႏွင့္ ကဗ်ာနားေထာင္သူ ႏွစ္ဦးစလံုး စရဏကိုထိန္းကာ ေလ့က်င့္သလိုျဖစ္သြားရ၏။ ပရဟိတၱကို ထိေတြ႔ရ၏။ ဗ်ာပါဒကို စားသံုးမိသြား၏။ ၀ိမုတၱိကို တခဏမွ်ရ၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ၏ အေျခခံယဥ္ေက်းမႈေရး အုတ္ျမစ္တခု ခ်လိုက္သလိုျဖစ္ရ၏။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ႏိုင္ဂ်ီးရီးယား စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာ </span><span style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">`<span lang="MY">ကင္ဆာရိုဝီဝါ</span>´ <span lang="MY">က အိုဂိုနီ လူမ်ိဳးစုမ်ားအတြက္ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခု ဖန္တီးေပးခဲ့သည္။ သူ႔ေဆာင္ပုဒ္က </span>`<span lang="MY">ကၾက ကၾက ေသနတ္သံေတြတိတ္သြားတဲ့အထိ ကၾက</span>´ <span lang="MY">ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ကလည္း ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ားအတြက္ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခု တင္ျပခ်င္ေနသည္။ က်ေနာ့္၏ေဆာင္ပုဒ္ကေတာ့ </span>`<span lang="MY">ရြတ္ဆိုၾက ရြတ္ဆိုၾက ေသနတ္သံေတြတိတ္သြားတဲ့အထိ ကဗ်ာေတြရြတ္ၾက</span>´ <span lang="MY">ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။</span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">အခုလို ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတာင္းဆိုသံမ်ားၾကားလာေနရသည့္အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၏ လက္နက္တစ္ခုျဖစ္ေသာ ကဗ်ာရြတ္ ဆိုျခင္းအမႈကို တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔ လိုက္လံရြတ္ဆိုခြင့္ရလ်င္ မည္မွ်ေကာင္းမည္နည္းဟု က်ေနာ္ ေတာင့္တမိသည္။ ထို႔ျပင္ မုဆိုးရာသီကုန္ဆံုးၿပီး ေလးသံျမွားသံမ်ား ထာ၀ရရပ္စဲကာတကမၻာလံုးအႏွံ႔ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ားက်င္းပႏိုင္လွ်င္ ေကာင္းေပစြဟူ၍လည္း</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"> ေတာင့္တမိေတာ့၏။ ။</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";">ၿငိမ္းေ၀ ႏုိ္၀င္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၁<u> </u></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="MY" style="font-family: "Zawgyi-One","sans-serif";"><u>(မိုးမခ မီဒီယာမွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။) </u></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-77442318329018829572011-10-06T04:57:00.000-07:002011-10-06T04:57:41.535-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzSEOfJo8_AUmV3ZVBvuqGppfiT8apUVGMc5Y-2BhYF6qJDTGMlXDOHYFspfB9Px2IoLA7QHEsFAwlLghqTIHHM-_RHITWTFWhCT3Fruu5ineT7IqY1OHFZPew9EUpjXm2lB168Kx1e0T2/s1600/aphoto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzSEOfJo8_AUmV3ZVBvuqGppfiT8apUVGMc5Y-2BhYF6qJDTGMlXDOHYFspfB9Px2IoLA7QHEsFAwlLghqTIHHM-_RHITWTFWhCT3Fruu5ineT7IqY1OHFZPew9EUpjXm2lB168Kx1e0T2/s320/aphoto.jpg" width="320" /></a></div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-11585430901698631692011-10-02T00:22:00.001-07:002012-04-17T10:05:21.970-07:00အပၸမာေဒန၊ သပၼာေဒထတစ္ေန႕က်ရင္သူဘာျဖစ္လာမွာလဲလို႔ မၾကာခဏ ဘ၀နဲ႔ေ၀းရာေတြးေတြးေနမိတယ္။သတိလက္လြတ္ေမ့ေလ်ာ့လိုက္ဖို႔ကခက္ခဲလိမ့္မယ္လို႔ <br />
မၾကာခဏအတိတ္ကိုလည္ျပန္ေငးေနမိတယ္။တစ္ကယ္လို႔မ်ား... တစ္စကၠန္႔၊တစ္မိနစ္၊တစ္နာရီ၊တစ္ႏွစ္ကစလို႔ ေနာင္လာမယ့္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ<br />
အခ်ိန္ဟာ ေရလိုေရြ႕လ်ား၊ အခိုးအေငြ႕ေတြလိုမ်ား မႈန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္သလားဆိုၿပီး မၾကာခဏ ၿငိမ္သက္ေတြေ၀ေနမိျပန္တယ္။<br />
အခ်စ္ဆိုတာကလည္း သင္ခန္းစာအသစ္ေတြကိုသင္ယူက်က္မွတ္ေနရသလို မၾကာခဏ ခက္ခဲေနရမွာအမွန္ပဲ။အႀကိဳက္ဟာလည္းတစ္ေနရာကေန<br />
အျခားတစ္ေနရာ ေရြ႕လ်ားကူးေျပာင္းေနတက္တာမ်ိဳးမဟုတ္လား။ဘယ္သူမွမ႐ိွေတာ့ရင္ အရင္လိုပဲဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေက်ာ္ျဖတ္ေနမွာအမွန္ပဲ။<br />
လမ္းေတြက ေကာက္ေကြ႕လြန္းသမို႕ နံရံကိုေက်ာနဲ႔ကပ္ထားမိ၊ ေမးခြန္းေတြက ရက္စက္လြန္းသမို႕ အေျဖကိုစာရြက္အလြတ္ေပၚလြတ္ခ်မိ၊ အၾကည့္ေတြက စူး႐ွလြန္းသမို႕ မ်က္လႊာကိုခ်ထားမိ။ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းရမယ့္ မနက္ျဖန္ဟာ အေ၀းေျပးလမ္းမထက္ကမိုင္တိုင္ေတြလို ဒီတစ္ေန႔ၿပီး<br />
ေနာက္ထပ္တစ္ေန႔ ေျပးစရာ/ေရြ႕စရာ ေျမမ႐ိွေတာ့သလိုမ်ိဳး ေျခအစံုကိုရပ္တန္႔လိုက္မိပါတယ္။ တစ္ဘ၀ၿပီးေနာက္ဘ၀ တစ္ေန႔က်ရင္ သူဘာျဖစ္လာမွာလဲလို႔ အစၿပီးရင္ အဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္မေနသင့္ေတာ့ဘူး။ အစၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္အစပဲျပန္လာေနတဲ့ကမာၻေလ...။လူေတြနဲ႔ေ၀းရာ၊ <br />
႐ွင္သန္ေနမႈရဲ႕ေ၀းရာ၊ ေတြေ၀ေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္းနဲ႕ေ၀းရာ၊ ယံုၾကည္မႈလြန္ကဲေနျခင္းရဲ႕ေ၀းရာ မၾကာခဏ ထြက္ေျပးေနခ်င္ေတာ့တယ္။သူဟာ အိပ္မက္မက္ေနသလို ခဏခဏ၊ သူဟာ တေစၦေျခာက္လွန္႔ေနသလို ခဏခဏ၊ သူဟာ အ႐ူးမီး၀ိုင္းေနသလို ခဏခဏ၊ သူဟာ စိတ္ေနာက္ ေပါ့သြပ္ေနသလို ခဏခဏ၊သူဟာ အတိတ္ေမ့သလို ေရႊေပ်ာက္သလို ခဏခဏ၊သူဟာ ဥစၥာေပ်ာက္ ငရဲေရာက္သလို ခဏခဏ၊ သူဟာ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ ခဏခဏ၊ ဒီဘ၀ဟာ မေသခ်ာေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ဘ၀ကူးေကာင္းဖို႕ သူက ရည္ညႊန္းခ်က္မျပည့္စံုေသာ အဓိပၸါယ္ မဲ့ကဗ်ာေတြေရးေနေလရဲ႕။<br />
ေအာင္ပိုင္စိုး<br />
အမွတ္(၂)၊ေဖေဖာ္၀ါရီလ၊လိႈင္းသစ္မဂၢဇင္း<br />
Mandalay FM Radioaungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-14376945518019022362011-10-02T00:18:00.002-07:002012-04-17T11:05:25.416-07:00ဧရာဝတီ<div class="mbl notesBlogText clearfix"><div>သူ႔လည္ေခ်ာင္းဝမွာ အရိုးတစ္ေခ်ာင္းကန္႔လန္႔ခံေနသလို<br />
ေထြးမရမ်ိဳမရ<br />
သူ႔ဒုကၡက<br />
အစဥ္အဆက္ ဆိုဆံုးမဖို႔ခက္တဲ့ သားသမီးေတြေၾကာင့္<br />
မိဘမ်က္ႏွာပ်က္ရ<br />
အစဥ္အဆက္ ဆိုဆံုးမဖို႔ခက္တဲ့ မိဘေၾကာင့္<br />
သားသမီးေတြမ်က္ႏွာပ်က္ရ။<br />
<br />
မင္းစိုးရာ<br />
27.9.2011</div></div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-12772835430068874292011-09-23T23:09:00.001-07:002012-04-17T10:10:48.582-07:00သို႔ ... ဧရာဝတီထိမယ့္ခလုတ္ ဆုတ္ပါေစ<br />
လာမယ့္ေဘး ေဝးပါေစ<br />
ေရစီးေရလာေကာင္းပါေစ။<br />
<br />
<br />
<br />
ေအာင္ပိုင္စိုးaungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-23521088642778057992011-09-20T22:55:00.001-07:002012-04-17T11:04:48.268-07:00မ်က္မွန္ႏွစ္လက္<div style="text-align: right;">ကၽြန္ေတာ့္မွာမ်က္မွန္ႏွစ္လက္ထားတယ္</div><div id=":2ym" style="text-align: right;"><br />
တစ္လက္က ခ်စ္သူကို ၾကည့္ဖို႔<br />
တစ္လက္က ရန္သူကုိ ၾကည့္ဖုိ႕<br />
ခ်စ္သူၾကည္႕မ်က္မွန္နဲ႔ ရန္သူကုိၾကည္႕မိေတာ႕<br />
ဓားေကာက္ၾကီးက သက္တန္႔ကိုင္းျဖစ္သြား<br />
အျပစ္ဒဏ္က ပုံေတာ္ဖိနပ္ကေလးျဖစ္သြား<br />
ေက်ာ့ကြင္းက က်စ္ဆံၿမီးေလးျဖစ္သြား....။<br />
<br />
ရန္သူၾကည့္မ်က္မွန္နဲ႕ ခ်စ္သူကုိၾကည္႕မိေတာ့<br />
သက္တန္႔ကိုင္းက ဓားေကာက္ၾကီးၿဖစ္သြား<br />
ပုံေတာ္ဖိနပ္ကေလးက အၿပစ္ဒဏ္ၿဖစ္သြား<br />
က်စ္ဆံၿမီးေလးက ေက်ာ့ကြင္းျဖစ္သြား.......။<br />
<br />
အခုေတာ့<br />
ခ်စ္သူၾကည့္မ်က္မွန္တစ္လက္ပဲထား<wbr></wbr>ေတာ႕တယ္<br />
ရန္သူေတြက ေရပုိက္ျပင္ၿပီး ထြက္သြားတဲ့အခါ<br />
ခ်စ္သူက...<br />
သဲေပေနတဲ႕ေျခေထာက္နဲ႔အိပ္ယာေပၚ<wbr></wbr>တက္လာတယ္...။<br />
<br />
<br />
<br />
သူရနီ</div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-72664660562304361622011-08-30T22:39:00.001-07:002012-04-17T11:31:28.416-07:00Fog (An American Haikku) / ႏွင္း (အေမရိကန္ ဟိုကၠဴ)<div><h2 class="uiHeaderTitle">Fog (An American Haikku) <br />
</h2></div><div class="clearfix"><div class="mbs uiHeaderSubTitle lfloat fsm fwn fcg"><br />
</div></div>The Fog comes<br />
on a little cat's feet.<br />
<br />
It sits looking<br />
over harbor and city<br />
on silent haunches<br />
and then moves on.<br />
<b>Carl Sandburg</b><br />
<br />
<b>ႏွင္း (အေမရိကန္ ဟိုကၠဴ)</b><br />
ႏွင္းက်ေပါ့<br />
ေၾကာင္ေလး ေျခေထာက္ေပၚ<br />
ဆိပ္ကမ္းနဲ႕ ၿမိဳ႕ကို<br />
ဆီးၾကည့္<br />
ၿငိမ္သက္ ငုတ္တုတ္ထိုင္လို႔<br />
ၿပီးေတာ့ ေရြ႕သြား။<br />
<b> -ဘာသာျပန္ TS</b><br />
<br />
<i>ပိေတာက္ပြင့္သစ္ ကဗ်ာ မဂၢဇင္း</i><br />
<i>အမွတ္(၃) ၁၉၉၁ ခုႏွစ္။</i>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-26674340221442900362011-08-30T22:33:00.001-07:002012-04-17T12:18:30.361-07:00အရသာမေတြ႔တဲ့အခါ မေအာင္ျမင္တဲ့ အာဏာသိမ္းမႈစတင္တာ<div style="text-align: right;">ဒီဘက္ပိုင္းမွာ သမၼတတံဆိပ္က လူထုကုန္ပစၥည္းျဖစ္လာတယ္</div><div style="text-align: right;">ဘာတဲ့ လူထူရင္လူထုလို႔ဒီဘက္ပိုင္းမွာဖြဲ႔၊ လူထု</div><div style="text-align: right;">ေရာင္းအားတက္လို႔ လူထုကို ဥထားရမယ့္အေနအထား</div><div style="text-align: right;">လူထုအထည္တန္းဘက္ေလွ်ာက္မိရင္ပဲ လူထုစတိုင္လ္၊ လူထု</div><div style="text-align: right;">အေရာင္အေသြး၊ လူထုအ႐ြယ္အစား၊ လူထုတန္ရာတန္ေၾကး</div><div style="text-align: right;">လူထုဟာတစ္ရာ ရာခိုင္ႏႈန္းလူထုနဲ႔ ရက္လုပ္ထားတာကလား၊ အာမခံ/အမာခံ</div><div style="text-align: right;">အာခိလိစ္ဖိေနာင့္တစ္ဖက္ဟာ အာမခံထားရမယ့္ကိစၥ၊ အေပ်ာ့ထည္နဲ႔</div><div style="text-align: right;">ေပ်ာ္ေနရတဲ့ သန္ဘက္ခါဖိေနာင့္အေပ်ာ့မ်ား၊ ကဏန္းေပ်ာ့ေၾကာ္မ်ား</div><div style="text-align: right;">ေသေရး႐ွင္ေရးက်ရင္အေႁကြျပန္အမ္းမေနနဲ႔ေတာ့ေပါ့ ေသေျပး႐ွင္ေျပးရဲ႕(ကဒါဖီအေႁကြးႏွင့္</div><div style="text-align: right;">ေျပးေနသည္၊ကဒါဖီအလို႐ိွသည္၊လက္ငင္း႐ွင္းတန္း</div><div style="text-align: right;">$ ၁၆၇၀၀၀၀ အေႁကြမ်ား၊ ဆီးရီးယားလံုၿခံဳေရးေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္</div><div style="text-align: right;">တပ္မ်ား၊ ဂ်ယ္လီက်ည္ဆံနဲ႔ ရာဘာေအာ္သံမ်ား) အေႁကြအျမန္အမ္းပါေတာ့လား ေသေျပး႐ွင္ေျပးရဲ႕</div><div style="text-align: right;">အေႏွးနဲ႔အျမန္နဖေႏွာင့္လွီးခံရဖို႔၊ ေျခသည္းလက္သည္း ဇက္ေၾကာဆြဲဖို႔ပါ</div><div style="text-align: right;">ခင္ဗ်ားတန္းစီေနခဲ့ရတယ္၊ ဇာတ္လမ္းမႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္တိုင္ဇာတ္ေၾကာင္း၀င္ေျပာေလ</div><div style="text-align: right;">တစ္အိမ္အလိုကိုစိမ္ေျပနေျပ၀င္ျဖည့္လို႔ရတဲ့ လူထုအေျခစိုက္</div><div style="text-align: right;">ေက်းဇူးကမၻာပဲ၊ နံရံေတြ ခင္ဗ်ားေခါင္းေပၚၿပိဳက်ေနၿပီေဘာ္လ္တဲယား</div><div style="text-align: right;">လူထူထူတစ္ရက္မွာ အ၀လြန္ေရာဂါအေၾကာင္း လူထုစဥ္းစားေနမယ္။</div><div style="text-align: right;"></div><div style="text-align: right;"></div><div style="text-align: right;"></div><div style="text-align: right;"><br />
</div><div style="text-align: right;">ေဇာ္လူစိမ္း</div><div style="text-align: right;"><br />
</div><div style="text-align: right;">ကဗ်ာေရးသူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။</div><div style="text-align: right;"></div><div style="text-align: right;"></div><div style="text-align: right;"></div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-2842177595307058762011-08-30T21:56:00.001-07:002012-04-17T11:04:23.436-07:00အမွတ္တရ တံဆိပ္ေခါင္း<div><h2 class="uiHeaderTitle"><br />
</h2></div><div class="clearfix"><div class="mbs uiHeaderSubTitle lfloat fsm fwn fcg"><br />
</div></div>ၾကက္ဖတံဆိပ္ ဘီယာဆိုင္ကေနမင္းကိုလွမ္းခ်ိတ္လိုက္တာ<br />
႐ံုးႏွစ္ကင္နဲ႔ အာလူးႏွစ္ကင္ ေ႐ွ႕ခ်ၿပီးကိုင္ေနၾကတာ<br />
လိုင္းကားစီးၿပီးေတာ့ မင္းလစ္ခဲ့ေတာ့<br />
ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီနဲ႔ဆို ေရအကုန္အက်မ်ားေနလိမ့္မယ္<br />
ေဟ့ေကာင္၊ ပတၱျမားကိုစိန္ဝင္းကို မင္းသိတယ္မို႔လား<br />
မြန္းလြဲ ၃နာရီဝန္းက်င္တုန္းက သူ႕အသံေလထဲမွာ<br />
ေလထဲမွာ သူ႕အသံ ၄ႀကိမ္ေျမာက္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့တာကြ<br />
မိုးကေတာ့ ႐ြာဆင္ႀကီးပဲ။မိုးတြင္းပဲကြာ<br />
မိုး႐ြာမွ ပ်ိဳးသာမွာ။ပ်ိဳးသာမွ ဆန္နဲ႔<br />
ေဝးဖို႔အေၾကာင္းဖန္တာ သက္သာမွာ<br />
မင္းရဲ႕“ဂၽြန္” မိတၱဴဆြဲထားလိုက္မယ္<br />
မင္းရဲ႕ဂၽြန္တေယာ၊မင္းရဲ႕ ဂၽြန္ႏွဲေခ်ာေလးေပါ့<br />
ေခါင္းစဥ္ဖတ္ရတာနဲ႔တင္<br />
မင္း ေတာ္ေတာ္ေႁကြျပထားမယ္ဆိုတာ ရိပ္မိပါတယ္ကြာ<br />
မွတ္စုဒိုင္ယာရီမွ ... ဆိုတာလည္းပါတယ္။အဲဒါဘာလဲကြ<br />
ဆုကလည္းေတာင္းလိုက္ေသးတယ္။မင္းကေတာ့ဖြဲ႕ၿပီ<br />
မင္းရဲ႕ရင္တြင္းၫွစ္ ဖြဲ႕တင္ေလးတစ္ပုဒ္ေပါ့ကြာ<br />
ဒီမွာ၊ ကိုလူပ်ိဳဂ်ီးက တဟဲဟဲနဲ႔ ရယ္ေနၿပီေဟ့ေကာင္<br />
သူကလည္းဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို ရင္ဝယ္ပိုက္လို႔<br />
ဖုန္းကဒ္အျမန္ေျပးဝယ္ရျခင္းနဲ႔<br />
“သတိရတယ္” ဆိုတဲ့စကားကိုလြမ္းလြမ္းနဲ႔က်ယ္က်ယ္ေျပာေနေတာ့တာ<br />
”ပြင့္အံဖြင့္ထုတ္ျခင္း” လို႔တံဆိပ္ကပ္ရင္ရေလာက္တယ္<br />
သူ႕အေျခအေနက ေဆာက္လုပ္ဆဲ အေဆာက္အဦ တစ္ခုလိုေပါ့ကြာ<br />
တနည္းအားျဖင့္ စက္စမ္းယဥ္အေနအထားေပါ့ကြာ<br />
အေပ်ာ္ဓါတ္ေလးျဖဴးလို႔ အတင္းတုပ္ရတာလည္း<br />
ဘဝမွာ လိုအပ္တယ္ကြ။ဘဝမွာ ေပ်ာ္စရာအတင္းတုပ္ျခင္းလိုအပ္တယ္ေဟ့ေရာင္<br />
မေသခ်ာတဲ့ေတဇာကိုလည္း မင္းလွမ္းခ်ိတ္ၾကည့္လိုက္ပါလား<br />
အတန္းဖ်က္လို႔ ေသခ်ာတဲ့ေတဇာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လာမွာ<br />
ေျပာစရာေတြ႐ွိေနေတာ့ စကားေၾကာကေတာ့႐ိွေနမွာ အေသအခ်ာပဲ<br />
ဒုကၡအျဖာျဖာနဲ႔ လူ႕ဘဝအရသာေန႔ေတြမွာ<br />
ဒါဟာ ငါတို႔ရဲ႕ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ျပႆနာေပါ့ကြာ<br />
ဘီယာဆိုတာ အေအးဓါတ္ေလးရစ္ဖြဲ႕ေနတုန္း ေသာက္ရတာဟ<br />
မင္းလည္းသိသားနဲ႔၊ဒီမယ္ကိုရင္ေအာင္ပိုင္စိုး<br />
ျမန္ျမန္သာလစ္ခဲ့ေပေတာ့။<br />
<br />
<br />
ေအာင္ႏွင္းသစ္<br />
၆.၆.၂၀၁၁aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-61333091601406523242011-07-26T09:55:00.001-07:002012-04-17T10:11:36.884-07:00ငါနဲ႔လြဲေပမယ့္ က်န္တာေတြအေကာင္းအတိုင္းပဲ႐ိွေနပါေစ<div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">ဘာသာစကားေခတ္ ဘုန္းမီးေနလေတာက္ပတဲ့ အခါသမယ</div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">(ကိုရီးယား၊ ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္၊ မေလး႐ွား၊ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္ အစ႐ိွတာေတြမပါဝင္)</div><div style="text-align: left;">ဘာသာစကားကဗ်ာ၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္၊ ပို႔စ္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္၊ ဗန္းစကားကဗ်ာ</div><div style="text-align: left;">ေဒါ့ကူမန္ထရီကဗ်ာ၊ ပါေဖာမန္႔ကဗ်ာ၊ ေပါ့အက္အႏုပညာေတြထြန္းကားတဲ့ကာလ</div><div style="text-align: left;">ဘုရားသခင္ႏူတ္တိုက္ခ်ေပးတဲ့ ကဗ်ာသ႐ုပ္တူရန္ ဘန္ေကာက္စံေတာ္ခ်ိန္ကဗ်ာ</div><div style="text-align: left;">ဆူရီယလ္လစ္ဇင္မ္၊ ေ႐ွး႐ိုးစြဲ ေမာ္ဒန္၊ ကဗ်ာေသၿပီ အစ႐ိွသျဖင့္</div><div style="text-align: left;">ဘာေတြမွန္းမသိပါဘူးလို႔ ေျပာလိုက္မိရင္ ေဘးေရာက္သြားေတာ့မွာ</div><div style="text-align: left;">အေျပာင္းအလဲအႀကီးအက်ယ္ကာလလို႔သာဆိုေန ကဗ်ာေတြကေနၿမဲအတိုင္း</div><div style="text-align: left;">အေခၚအေဝၚေတြလည္း စစ္တုရင္ေ႐ြ႕ကြက္ေတြအတိုင္း အျဖဴ မဟုတ္ အမည္း</div><div style="text-align: left;">အလုပ္အကိုင္အဆင္မေျပ ကဗ်ာလည္းမေရးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ ေကာလဟာလ</div><div style="text-align: left;">ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အေလးထားသင့္ေၾကာင္း သီတဂူဆရာေတာ္ မိန္႔ၾကား</div><div style="text-align: left;">ေဟာင္းေလာင္းပြင့္ေနတဲ့ အေရးအသားအေဟာင္း အခန္းတံခါးကိုေလာ့ခ္ခ်ထားတယ္</div><div style="text-align: left;">ကဗ်ာဆိုတာျပဳလုပ္ျခင္းေဇယ်ာလင္း၊ ႏွစ္ကာလမ်ားစာေပႏွင့္ မိုးေဝး</div><div style="text-align: left;">ကဗ်ာ၊ အေရးအသားမ်ား၊ ႐ုပ္႐ွင္ေဝဖန္ေရးႏွင့္ ဘေလာ့ဂါေတာေက်ာင္းဆရာ</div><div style="text-align: left;">ၿမိတ္ပီတာစဘတ္ၿမိဳ႕သား၊ ျခဴးျခဴးကိုခ်စ္ဖို႔အေရးကဗ်ာႏွင့္ ေမာင္ယုပိုင္</div><div style="text-align: left;">ဖလပ္ခ္ကဗ်ာမိတ္ဆက္၊ သိုးထိန္း(အႏၱိမ)၊ ေမာင္ဖုန္းျမင့္၊ ၾကက္သြန္ စသျဖင့္</div><div style="text-align: left;">အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ ခ်ိန္သားကိုက္အမီလိုက္ ေဖာ္ျပတင္ဆက္မႈေတြကိုလည္း</div><div style="text-align: left;">မလစ္ဟင္းရေအာင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္၊ ဖတ္႐ႈ႕ေလ့လာ အတုယူေနရေသးသည္</div><div style="text-align: left;">ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ အယူဝါဒေရးရာပိုင္းႏွင့္ အျခားကဗ်ာေရးသူမ်ားအတြက္</div><div style="text-align: left;">အေရးအသားခ်ည္းသက္သက္၊ ေအဖိုးစကၠဴသပ္သပ္၊ သ႐ဳပ္ေဖာ္ပံုသက္သက္</div><div style="text-align: left;">ဘာသာစကားပ်ံ႕ႏွံ႔ေစၿပီး မွတ္မိလြယ္ကူေစရန္ အလြတ္က်က္မွတ္သင္ယူၿပီးပါက</div><div style="text-align: left;">အိပ္မက္ရိပ္စာေပ၊ ေအာင္ေဇယ်လမ္း၊ လြတ္လပ္ေရးရပ္ကြက္၊ ေျမညီထပ္သို႔ေပးပို႔ေပးပါရန္။</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">ေအာင္ပိုင္စိုး</div><div style="text-align: center;">၁၊ဂ်ဴလိုင္၊၂၀၁၁</div>aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-59271952821413822452011-07-23T03:46:00.002-07:002012-04-17T10:12:25.949-07:00ဂ်ဴလိုင္အေမ့ေလ်ာ့ခံ မိုးသားတိမ္တိုက္ေတြအရည္ေပ်ာ္က်ခဲ့ရတဲ့ မာတိကာမ်ား<br />
နံရံမွာခ်ိတ္တြယ္ခံထားရတဲ့ အခ်ိန္ကာလရဲ႕လက္တံေတြေ႐ြ႕လ်ားေနၾက<br />
လက္ေလ်ာ့လိုက္ရတဲ့မ်က္ဝန္းစိုလဲ့ေလးကိုလည္း အမွတ္တရ<br />
လက္ၾကားထဲၫွပ္ထားရတဲ့ စီးကရက္က ေလာင္ကၽြမ္းျပာက်<br />
အေဝးေရာက္ တေယာကေလးဆီက သေကၤတနားလည္မႈေပးေသာခ်စ္ျခင္း<br />
မ်က္မွန္ကို စာၾကည့္စားပြဲေပၚကစာအုပ္ေတြေပၚမွာ တင္ထားလိုက္တဲ့ အတၱ<br />
ၾကည္လင္ေတာက္ပေသာ ငယ္ဘဝရဲ႕ယူနီေဖာင္းေလးကိုလည္း ျပန္တမ္းတ<br />
မွတ္မွတ္ရရမိုးေရစက္ေတြ ဘဝေနာက္ကို ေျပးလိုက္ေနၾကတယ္<br />
လီယိုရာသီဖြား အမွားမ်ားမ်ားနဲ႕ဇာတိေမြးရပ္နဲ႔ေဝးကြာေနေသာေကာင္ေလး<br />
လူ႕ဘဝကို စတင္ေရာက္႐ိွျခင္း(၂၈)ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္တဲ့လေပါ့<br />
ကိုယ့္ကိုသတိရလို႔ ဆိုေသာ အမ်ားသံုးပီစီအိုဖုန္းထဲက စကားသံတစ္ပိုင္းတစ္စ<br />
အေဆာင္ေဆာင္အခန္းခန္းေ႐ြ႕လ်ားေနေပ်ာ္ေသာ ၂၀၀၉-၂၀၁၀<br />
အိမ္အမွတ္(၃၈/၄)ဆိပ္ကမ္းသာလမ္းက အေမ့အိမ္ကိုလြမ္းေနတယ္<br />
အပင္ႏွစ္ဆယ္၊ဒဏ္ရာရအခန္းေလးဆီ ျပန္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး<br />
မိုးေတြ႐ြာေနခ်ိန္ခဏ ငယ္ဘဝဟာ ေရးလက္စပန္းခ်ီကားထဲဝင္ေရာက္သြား<br />
ခ်စ္သူရယ္သံတိုးဖြဖြက နားစည္နံရံမွာ ပဲ့တင္ထပ္လို႔<br />
ထြက္သြားစမ္းကြာ၊ရန္ကုန္-လပြတၱာခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေဝးကြာလြန္းေနရ<br />
သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးအေျခခံစိတ္ ႁကြပ္ႁကြပ္အိတ္မသံုးစြဲရ<br />
တျမန္ေန႔က ပန္းကန္ျပားပ်ံတစ္စီးေကာင္းကင္ထဲပ်ံဝဲေနသည္<br />
လန္ဒန္ေ႐ြၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွသည္ လာ့စ္ဗီးဂတ္သို႔ အေျပာင္းအလဲကာလ<br />
ေဆးလိပ္မေသာက္ရ၊ဘာဆိုဘာမွ်မလုပ္ရန္ အထူးတားျမစ္ထားသည္<br />
သတိ၊ေမတၱာတရားႀကီးမ်ားက်ယ္ျပန္႔သူမ်ားသာ ဝင္ေရာက္ရန္<br />
ဘာသာစကားအေျချပဳဝါဒီမ်ားလက္ေရးလွေရးက်င့္ရန္<br />
ကဗ်ာျပည္သူမ်ား ရသင့္ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကိုေတာင္းဆိုပါ<br />
မေသထမင္း၊မေသဟင္းမ်ားႏွင့္ ထမင္းစားၿပီးက ပန္းကန္ေဆးရန္<br />
ေအာင္ပန္း၊ကေလာ၊ပ်ဥ္းမနား ခရီးစဥ္ ဘာဘြန္းေသာက္ၿပီးျပန္ခဲ့တယ္<br />
ငါ့ဖက္ကမွားတာပါ၊ငါ့ဖက္ကမွားတာပါ အားလံုးကအမွန္ေတြပါပဲ<br />
သူရနီပူးတြဲေဇာ္လူစိမ္း ကဗ်ာစာအုပ္အမည္ အမႈတြဲကဗ်ာ<br />
မိုးတဖြဲဖြဲ႐ြာသြန္းေနခိုက္ ထီးေဆာင္းၿပီးကန္လမ္းထဲျဖတ္သန္းမိသည္<br />
သစၥာတရားမဲ့လို႔ ဝါးဘေလာက္ေသာက္ျမစ္ႀကီး တိမ္ေကာခဲ့ရသည္<br />
အစိမ္းေရာင္ကန္စြန္းခင္းထဲေနေရာင္ျခည္ ညိေနေသာ ေအာင္ဟိတ္ေခ်ာင္း<br />
တစ္ရာထဲကေန တစ္ကိုႏူတ္ေတာ့ သုညသာက်န္ရစ္ေလတယ္<br />
ဆိုက္ဘာေလာက၊ဖိုက္ဘာေအာ့ပ္တစ္ႀကိဳးမ်ားႏွင့္ အင္တာနက္ဆိုင္မ်ား<br />
နင့္ကိုျမင္ရင္ နင္ နင္ ေနတယ္ကဗ်ာစာသားမ်ားႏွင့္ ကိုလိႈင္းထက္<br />
အထက္ေအာက္ဖိစီးမႈမ်ား၊အရင္းက်မ္း၊မက္(စ္)ဝါဒႏွင့္ အနီေရာင္<br />
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးၿပိဳလဲတဲ့ေန႔ေပါ့၊ ယမ္းနံ႔ေတြ မႊန္ထူသြားသည္<br />
မင္းမ႐ိွရင္ အသက္မ႐ွင္ခ်င္ဘူးအခ်စ္ရယ္ မေန႔က ငါေသဆံုးသြားတယ္<br />
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေနာက္ခံကားခ်ပ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကဗ်ာ<br />
မထူးမျမန္ဘတ္(စ္)ကားမ်ားေခတ္စားလာေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္<br />
ဆိုက္ေရာက္ထြက္ခြာ လက္ထဲကနာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ညဟာလင္းေနတယ္<br />
ပံုႏိွပ္ထုတ္ေဝျခင္းမျပဳရေသးေသာ ရာသီဥတုအား ေက်းဇူးတင္လ်က္<br />
အထက္ပါအေၾကာင္းအရာစာသားမ်ားႏွင္႔ ဘယ္လိုမွ မသက္ဆိုင္ေသာ ဂ်ဴလိုင္<br />
ႏွစ္ဆယ့္ေလးရက္၊တစ္ေထာင္ကိုးရာ႐ွစ္ဆယ့္သံုးခုႏွစ္၊ေအာက္ျမန္မာျပည္။<br />
ေအာင္ပိုင္စိုး<br />
၂၀၊ေမလ၊၂၀၁၁aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-6126861933445391252011-06-19T05:11:00.002-07:002012-04-17T10:12:49.499-07:00အေျခအေနအရ အေျပာင္းအလဲ႐ိွႏိုင္ပါေၾကာင္းအမႈန္ေလးတစ္မႈန္၊အစက္ေလးတစ္စက္၊အစြန္းအထင္းတစ္ခုခုကပ္ညိေနသည္<br />
လမ္းခ်င္းတူရင္လူခ်င္းေတြ႔မွာပါဆိုေေတာ့ လူခ်င္းမေတြ႔ရင္လမ္းခ်င္းမတူေတာ့ဘူးေပါ့<br />
ကြန္ကရစ္လားရာလမ္းျဖစ္တယ္ဆိုလား ပဲ့ေႁကြက်ေနတယ္ စပ္ဆက္လို႔လည္းမရ<br />
သံသယဝင္စရာ ပညာသင္ဆုရလို႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာေက်ာင္းဆက္တက္ျဖစ္သည္<br />
မွတ္မိဦးမွာေပါ့ ဖယ္ထုတ္လိုက္တယ္၊ပယ္ဖ်က္လိုက္တယ္၊ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တယ္<br />
မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္Vsလီဗာပူး အ႐ူးေတြအလြန္အၾကဴးေအာင္ပြဲခံေနၾကၿပီ<br />
ေနၿမဲအတိုင္းလတ္ဆတ္မႈသည္ စားေသာက္ကုန္မ်ားဆီကေန စြန္႔ခြာထြက္သြားၾကသည္<br />
အစိမ္းလား အနီလားမကြဲျပားေပမယ့္ ပြင့္ေသာပန္းတိုင္းသည္ ေမႊးပ်ံ႕ပါလိမ့္မည္<br />
ခင္ဗ်ားေရးေနတဲ့ေဆာင္းပါးထဲ အယူအဆေရးရာ အခ်ိဳကဲေအာင္ သၾကားနည္းနည္းေရာသင့္သည္<br />
ပရင့္ဆိုတာ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးကာလရဲ႕ ေ႐ွးေဟာင္းလက္ရာဆိုေတာ့ လစ္ေတာ့<br />
<a href="http://www.blogspot.com/">http://www.blogspot.com</a>လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းကဗ်ာဆရာမ်ားဝင္လာခဲ့ၾကသည္<br />
ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ႐ိွမေနသင့္တာၾကာၿပီဆိုေပမယ့္ အေပၚယံသေဘာေတာ့႐ိွေနေသးသည္<br />
လြန္ခဲ့တာလား၊လြန္ေျမာက္သြားတာလားသတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ေစာေရာက္ေနတာရင္ခုန္စရာေကာင္းပါသည္<br />
ၿမဳသိပ္ေနတဲ့ၾကားကေန လက္တုန္႔ျပန္လိုစိတ္ဟာႏွလံုးသားကေနယိုစီးစိမ့္က်လာသည္<br />
ေအာင္ျမင္ခဲ့ဖူး၊ေက်ာ္ၾကားခဲ့ဖူး၊ေတာက္ပဖူးေသာ ၾကယ္ေလးတစ္လံုးလည္းျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီ<br />
႐ံႈးနိမ့္ခဲ့ဖူး၊သိမ္ငယ္ခဲ့ဖူး၊နိမ့္က်ခဲ့ဖူးေသာ လကြယ္ညမ်ားကိုလည္း ျဖတ္ခဲ့ဖူးပါၿပီ<br />
ဒီမွာေတာ့ ႏွင္းေတြက်ေနသလို မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္<br />
ပါတ္ဝန္းက်င္ကိုျပတ္ျပတ္ထင္ထင္မျမင္ရဖူး<br />
ေမတၱာမထားလိုေပမယ့္ၿမဲၿမံေသာ ေက်းဇူးတရားမ်ားကို<br />
ေအာက္ေမ့သတိရ႐ိွေနျခင္းမ်ားႏွင့္အတူ<br />
အေျခအေနအရ အေျပာင္းအလဲ႐ိွႏိုင္ပါေၾကာင္း။<br />
ေအာင္ပိုင္စိုး<br />
၁၉၊ေမလ၊၂၀၁၁aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-62902239036638806762011-05-29T07:00:00.002-07:002012-04-17T10:13:14.221-07:00ေႏြေအးျမျခင္းဟာ လိုအပ္ေနေသာအေရာင္။aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-65826780609674809082011-04-14T00:08:00.001-07:002011-04-14T00:08:14.279-07:00ဆင္ဒရဲလား ၂ေယာက္(၁)<br />
<br />
ေရးမည့္သာ ေရးလိုက္ရသည္။ သမိုင္းေနာက္ခံအား ခတ္နက္နက္ တူးၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဆင္ဒရဲလားက ၂ေယာက္ထက္ပင္ ပိုေနေသး သည္ကို ေတြ႕ျမင္ ၾကရေပလိမ့္မည္။<br />
<br />
အမွန္မွာ ခရစ္ေတာ္ မေပၚမီ ႏွစ္တစ္ရာေလာက္ကတည္းက ဤဇာတ္လမ္း ေက်ာရိုးက ျဖစ္တည္ႏွင့္ၿပီးသား။ ေရွးအီဂ်စ္ႏိုင္ငံက ဂရိ ကိုလိုနီေဒသ ေနာခေရးထီးစ္(Naucratis) ေဒသမွာ ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့ေသာ ပုံျပင္။ မူရင္း ဇာတ္ေကာင္က ဂရိအီဂ်စ္ ကျပားမေလး ရိုဒိုဖီးစ္ (Rhodopis)။ ႏွင္းဆီေသြးေရာင္ ပါးျပင္မို႕မို႕ျဖင့္ မိန္းကေလး။ ထိုပင္မ ပံုျပင္မွ ကိုင္းပြား ျဖာထြက္သြားၾကေသာ မူကြဲ ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာ မွာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးသို႕ စိမ့္၀င္ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားေလေတာ့၏။<br />
<br />
စိတ္ထားပုပ္လွေသာ မိေထြးႏွင့္ ဖခင္ ဒုတိယ အိမ္ေထာင္မွ ပါလာသည့္ သမီးမ်ား။ သရုပ္လြန္ ေမွာ္အတတ္။ ကၽြတ္က်က်န္ခဲ့သည့္ ဖိ နပ္တစ္ဖက္။ ဖိနပ္ပိုင္ရွင္ ရွာေတာ္ပံု။ ၁၆၃၄ခုႏွစ္က ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ အီတလီ မူကြဲပံုျပင္။ Cenerentola အမည္ရွိ မိန္းမပ်ိဳ။ နာမည္ ေက်ာ္ ဂ်ာမာန္ညီေနာင္ ျဖစ္ ၾကေသာ Jacob and Welhelm Grimm တို႕ ေရးသားစီရင္သည့္ "ဂရင္းမ္ ပံုျပင္မ်ား" စာအုပ္တြင္လည္း "Aschenputtel" အမည္ျဖင့္ ဆင္ဒရဲလား ေနာက္ထပ္ မူကြဲ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို ရွာေဖြ ဖတ္ရႈႏိုင္ၾကပါသည္။<br />
<br />
ဤမူပြား ပံုျပင္ ဇာတ္လမ္းမ်ားအား ဥေရာပ စာေပ ဘ႑ာတိုက္ထဲမွာမွ ေတြ႕ရိွ ဖတ္ရႈခြင့္ရသည္ေတာ့ မဟုတ္လွပါ။ ခရစ္ သကၠရာဇ္ ၈၆၀ အခ်ိန္ေလာက္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တို႕ 'ခ်စ္ၾကည္ၾကရေသာ' ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ ႏိုင္ငံႀကီးမွာ ယဲ့ရွင္း (Ye Xian) ဇာတ္လမ္းက ရွိေနႏွင့္ၿပီးသား။ တရုတ္ ဆင္ဒရဲလား ပံုျပင္။ ကမၻာ့ စာေပသမိုင္းမွာ ထုႏွင့္ထည္ျဖင့္ တည္တည္ခန္႕ခန္႕ ေပၚထြန္းခဲ့သည့္ "အာေရဗ် ည မ်ား" ေခၚ "တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္မ်ား" တြင္လည္း ဤကဲ့သို႕ေသာ မ်ိဳးတူ ပံုျပင္ သံုးပုဒ္မွ် ဖတ္ရႈခြင့္ ရရွိခဲ့ဖူးသည္။<br />
<br />
သို႕ရာတြင္ တစ္ကမၻာလံုး ပ်ံ႕ပ်ံ႕ႏွံ႕ႏွံ႕ ႏွစ္ၿခိဳက္ စြဲလမ္းလွ်က္ရွိသည့္ ဆင္ဒရဲလား ပံုျပင္ကိုေတာ့ Charles Perrault (ခ်ားလ္စ္ ဖာရိုးထ္) ဆိုသူ ၁၆၉၇ခုႏွစ္က ေရးသားခဲ့သည့္ လက္ရာမြန္ အႏုပညာအျဖစ္ မွတ္သားခဲ့ရ၏။ မိေထြးႏွင့္ ဖခင္၏ မယားပါ သမီးႏွစ္ေယာက္တို႕ ေစ ခိုင္းသမွ် ဇယ္ဆက္သလို မေနမနား လုပ္ေပးရရွာေသာ မိန္းကေလးတစ္ဦး။ ပါးပါးရွားရွား နားခ်ိန္ အနည္းငယ္တိုင္းမွာ မီးေသြးတံုးမ်ား (cinders) ေပၚ၌ အေမာေျဖ နားေလ့ရွိသျဖင့္ သူ႕အား"Cinderella"ဟု အမည္နာမ ပညတ္ခံခဲ့ရသူ။ ထိုအမည္ကို ကၽြန္ေတာ္က "မမည္း တူ" ျမန္မာျပန္ဆိုၾကည့္လိုက္လွ်င္ သေဘာမတူ ကန္႕ကြက္သူ မ်ားၾကလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ အႏွိမ္ခံ အပယ္ခံ မမည္းတူ ဘ၀မွ ဘုရင့္ သား ၾကင္ယာေတာ္ အျဖစ္သို႕ တြန္းပို႕ေပးလိုက္ေသာ ကံကုသိုလ္ထူး။ သူကေတာ့ ဖာရိုးထ္ မူ ပံုျပင္ထဲက ဆင္ဒရဲလား တစ္ေယာက္ပါ။<br />
<br />
(၂)<br />
<br />
ဆင္ဒရဲလား ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အဂၤလိပ္ ကဗ်ာဆရာ Ted Hughes [တဒ္ဟ်ဴးစ္(၁၉၃၀_၉၈)]၏ “ခ်စ္လွစြာေသာ” ဇနီး သည္ Sylvia Plath [ဆစ္လ္ဗိယ ပလာ့သ္(၁၉၃၂_၆၃)] ျဖစ္သည္။ ဤဆင္ဒရဲလားမွာ ပထမ ဆင္ဒရဲလားေလာက္ ကံကုသိုလ္ မထူးခၽြန္ လွပါ။<br />
<br />
ဘုရင့္သားေတာ္ ဖိတ္ၾကားသည့္ နန္းေတာ္ ကပြဲခန္းမေဆာင္မွာ ညသန္ေခါင္ယံ ၁၂နာရီထိုးသံကို စိုးတစ္ထိတ္ထိတ္၊ မေပ်ာ္ တစ္ ၀က္ ေပ်ာ္တစ္၀က္စိတ္ျဖင့္ ေျခာက္ေျခာက္ျခားျခား ခံစား အားငယ္ရရွာသည့္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦး။ မိခင္ေဟာင္း နတ္မိမယ္၏ တံခိုး ဣဒၶိ ပါတ္ေၾကာင့္သာ ေရႊမင္းသားေလးႏွင့္ ယွဥ္တြဲ ကခုန္ခြင့္ရသည့္ မိန္းမငယ္ ခံစား နာက်င္ရေသာ အငံု႕စိတ္ႏွင့္ စိတ္က်ေရာဂါ ေ၀ဒနာ တို႕အား ဖြဲ႔႕ႏြဲ႕စပ္ဆိုထားရာ ရိုမန္တစ္ဆန္ဆန္ အခ်စ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္။<br />
<br />
<br />
Cinderella<br />
<br />
The prince leans to the girl in scarlet heels,<br />
Her green eyes slant, hair flaring in a fan<br />
Of silver as the rondo slows; now reels<br />
Begin on tilted violins to span<br />
<br />
The whole revolving tall glass palace hall<br />
Where guests slide gliding into light like wine;<br />
Rose candles flicker on the lilac wall<br />
Reflecting in a million flagons' shine,<br />
<br />
And glided couples all in whirling trance<br />
Follow holiday revel begun long since,<br />
Until near twelve the strange girl all at once<br />
Guilt-stricken halts, pales, clings to the prince<br />
<br />
As amid the hectic music and cocktail talk<br />
She hears the caustic ticking of the clock.<br />
<br />
<br />
<br />
Sylvia Plath<br />
<br />
_From Collected Poem (Amazon 1981)<br />
<br />
<br />
<br />
(၃)<br />
<br />
ဆစ္လ္ဗိယ ပလာ့သ္ ေရးဖြဲ႕ေသာ Cinderella ကဗ်ာသည္ Sonnet ပံုသ႑ာန္ သီကံုး စပ္ဆိုမႈ။ confessional poem ေခၚ ကိုယ့္ ဇာတ္ ေၾကာင္း ကိုယ္ျပန္လည္ ေရးဖြဲ႕ေသာ ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား။ ကဗ်ာကို ေလးေၾကာင္း သံုးပါဒႏွင့္ ႏွစ္ေၾကာင္း တစ္ပါဒတို႕ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထား သည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ကာရန္စံနစ္ကေတာ့ abab cdcd efef gg။<br />
<br />
<br />
<br />
ကဗ်ာ အေၾကာင္းအရာကလည္း ဘာမွ် အဆန္းတၾကယ္ မဟုတ္လွပါ။ စာဖတ္တတ္သူ အားလံုးနီးပါးႏွင့္ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ၿပီးသား နတ္ သမီး ပံုျပင္။ ပလာ့သ္က ထိုပံုျပင္ထဲမွ ဇာတ္ကြက္တစ္ကြက္ကို ေကာက္ႏွုတ္ ေရးဖြဲ႕ထားသည္သာ။ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ ကပြဲ ခန္းမ ေဆာင္ထဲက ညသန္ေခါင္ယံ ၁၂နာရီ ထိုးလုလု အခ်ိန္။<br />
<br />
<br />
<br />
ကဗ်ာအား လြယ္လြယ္ကူကူပင္ ႏွစ္ပိုင္း ခြဲျခမ္း ၾကည့္ရႈႏိုင္၏။ ၾကက္ေသြးေရာင္ ဖိနပ္ ၀တ္ဆင္ထားေသာ မိန္းမပ်ိဳႏွင့္ တြဲဖက္ ကခုန္ လွ်က္ရွိေသာ မင္းပ်ိဳမင္းလြင္တစ္ဦး။ ဂီတ သံစံုတီး၀ိုင္း။ ကပြဲ မွန္နန္းေဆာင္။ ကပြဲလာ မင္းပရိသတ္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား။ လိုင္းလက္ ပန္း နံရံေပၚမွာ လင္းလိုက္ မွိန္လိုက္ မီးေရာင္ လင္းသြန္ေပးလွ်က္ရွိသည့္ ႏွင္းဆီေရာင္ မီးတိုင္မ်ား။ ၀ိုင္ပုလင္းႀကီးမ်ားမွ ဖ်တ္ဖ်တ္လက္ လက္ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနေသာ ျပန္လင္းတန္းမ်ား။ ပထမပါဒႏွင့္ ဒုတိယပါဒမ်ားထဲက လွပေသာ ေနာက္ခံ အခင္းအက်င္းႏွင့္ ရိုမန္းတစ္ ဆန္လွေသာ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေန သရုပ္ေဖာ္ ေရးသားစီကံုးမႈ။ <br />
<br />
<br />
<br />
တတိယပါဒႏွင့္ စတုတၳပါဒမ်ားတြင္ မိန္းမငယ္၏ ဂနာမၿငိမ္သည့္ စိတၱေဗဒအား ေရးဖြဲ႕ထားသည္ကို ဖတ္ရႈရပါသည္။ ၁၂နာရီ ထိုးခါနီး လာေလေလ ထိုမိန္းမပ်ိဳ ပို၍ ပို၍ ေသြးပ်က္လာေလေလ။ စိတ္ညိွဳ႕ခံထားရသကဲ့သို႕ ညင္ညင္သာသာ ေရြ႕လွ်ား ကကြက္ေဖာ္ ေနၾက သည့္ စံုတြဲမ်ား၏ ေပါ့ပါး သြက္လက္ ေပ်ာ္ရႊင္ခံစားမႈ။ ၁၂နာရီ ထိုးေပေတာ့မည္။ အျပစ္မကင္းသည့္ စိတ္အေျခအေနျဖင့္ ကခုန္ေနရာမွ ရုတ္တရက္ ရပ္တံ့။ ျဖဴဖတ္ျဖဴေလွ်ာ္ မ်က္ႏွာ။ မင္းသားေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မည္ကို စိုးတစ္ထိတ္ထိတ္ျဖင့္ တြဲမွီ တိုးကပ္ထားမိ။ ဆူဆူညံညံ ဂီတသံႏွင့္ ေကာက္ေတးလ္ စကား၀ိုင္းက ပြင့္ထြက္လာေသာ စကားသံမ်ားအၾကားမွာ ထိုမိန္းမငယ္ ၾကားေနရသည္ မွာကေတာ့ သူ႕ေပ်ာ္ရႊင္ သာယာမႈအား ဆံုးခန္းတိုင္ေစမည့္ နာရီ တစ္ခ်က္ခ်က္ ျမည္သံ။ ေပါက္ကြဲလုလု အခ်ိန္ကိုက္ ဗံုးတစ္လံုးကဲ့သို႕။<br />
<br />
အဆိုပါ “ဆင္ဒရဲလား” ကဗ်ာကို ေအာက္ပါအတိုင္း အၾကမ္းဖ်င္း ဘာသာျပန္ဆိုၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။<br />
<br />
<br />
<br />
မင္းသားေလးက ၾကက္ေသြး ဖိနပ္စီးသူ မိန္းမငယ္ကို မွီလို႕<br />
<br />
သူ႕မ်က္လံုးက ေစြေစာင္းေစာင္း၊ ေငြယပ္ေၾကာင့္ ဆံပင္ေတြ တစ္ဖြားဖြား<br />
<br />
ေတးသြားက ေႏွးသြား၊ အခုေတာ့ ထပ္ေက်ာ့<br />
<br />
ေမွးေထာက္ထားတဲ့ တေယာေတြ ေတးကြက္ေျပာင္းဖို႕ အားယူၾက<br />
<br />
<br />
<br />
ဆံုလည္ ဖန္နန္းေဆာင္ တစ္ခြင္လံုး<br />
<br />
ပရိသတ္ေတြ ၀ိုင္လို အလင္းထဲ မသိမသာ ေလွ်ာ၀င္ေနၾက၊<br />
<br />
ႏွင္းဆီ အလင္းတိုင္ေတြ လိုင္းလက္ပန္း နံရံေပၚမွာ မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္နဲ႕<br />
<br />
၀ိုင္ပုလင္း တစ္သန္း ျပန္လင္းေရာင္ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္<br />
<br />
<br />
<br />
ေလွ်ာေရြ႕ေနတဲ့ စံုတြဲေတြ ပတ္ခ်ာလည္ မိန္းေမာလို႕<br />
<br />
အထေႏွးတဲ့ အေပ်ာ္ၾကဴးပြဲမွာ အရွိန္ရၾက<br />
<br />
ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ထိုးလုလုအထိ တစိမ္း မိန္းမငယ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ<br />
<br />
မလံုမလဲစိတ္နဲ႕ ရပ္တံ့၊ ျဖဴဖတ္ျဖဴေလွ်ာ္၊ မင္းသားေလးကို တြယ္ကပ္မိ<br />
<br />
<br />
<br />
မရပ္မနား ဂီတနဲ႕ ေကာက္ေတးလ္ စကား၀ိုင္းထဲမွာ<br />
<br />
သေရာ္ေတာ္ေတာ္ နာရီ ခ်က္ခ်က္သံ သူၾကားေနေပါ့။<br />
<br />
<br />
<br />
(၄)<br />
<br />
ဆစ္လ္ဗိယ ပလက္သ္ ဖူးလ္ဘရိုက္ထ္ ပညာသင္ဆုျဖင့္ ကိန္းဘရစ္ဂ်္ တကၠသိုလ္၊ ညူးနမ္ ေကာလိပ္ (Newnham college) သို႕ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္မွာ တဒ္ဟ်ဴးစ္ တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းျပင္ပ ေရာက္ရွိသြားႏွင့္ေလၿပီ။ သို႕ေသာ္ ဆြဲငင္အား ႀကီးမားလွေသာ တကၠသိုလ္ ပရ၀ုဏ္သို႕မူ အေၾကာင္းကိစၥ တစ္မ်ိဳးၿပီး တစ္မ်ိဳးျဖင့္ တစ္၀ဲလည္လည္ ခဏခဏ အလည္ ေရာက္ရွိေနၿမဲ။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတက္ေန ဆဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ ကဗ်ာမဂၢဇင္းမွာ ပင္တိုင္ ကဗ်ာေရးသူ။ ပလာ့သ္သည္ ထိုမဂၢဇင္းထဲက ဟ်ဴးစ္၏ ကဗ်ာမ်ားအား ဖတ္ရႈစြဲ လမ္းကာ လူကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ဆံုလိုစိတ္ ျပင္းထန္ေနခ်ိန္။<br />
<br />
<br />
<br />
ကဗ်ာမဂၢဇင္း ထုတ္ေ၀သည့္ အထိမ္းအမွတ္ အခန္းအနားသို႕ ပလာ့သ္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ တက္ေရာက္လာၿပီး သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ရင္းႏွီး ခင္မင္သြားၾက၏။ ၁၉၆၁ခုႏွစ္က ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည့္ ဘီဘီစီ လူေတြ႕ေမးျမန္းခန္း အစီအစဥ္တစ္ခု၌ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ စတင္ ေတြ႕ဆုံခ်ိန္မွာ ၁၃ရက္၊ ေသာၾကာေန႕ ျဖစ္သည္ဟု ျပန္ေျပာင္း အမွတ္တရ ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္။ အေနာက္တိုင္းသား အယူသည္းသူမ်ားအ တြက္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕ ေျခာက္ျခား ေၾကာက္ရြံ႕ၾကသည့္ ျပႆဒါးေန႕ရက္လိုမ်ိဳး။ လအနည္းငယ္အၾကာ ၁၉၅၆ခုႏွစ္၊ ဇြန္ ၁၆ရက္တြင္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္ျဖစ္သြားၾက၏။ ၀ါသနာတူ၊ စရိုက္တူ ကဗ်ာဆရာ ဇနီးေမာင္ႏွံ ဘ၀မွာ ပလာ့သ္တစ္ေယာက္ မိုးမျမင္ ေလမျမင္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ရႊင္ ခံစားခဲ့ရသည္။ ဆစ္လ္ဗိယ ပလာ့သ္၏ ေရႊေရာင္ ႏွစ္ကာလမ်ား။<br />
<br />
<br />
<br />
၁၉၆၀ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ ၁ရက္ေန႕တြင္ သမီးဦး ဖရီးဒ (Frieda) ကို ေမြြးဖြားခဲ့သည္။ ေအာက္တိုဘာလတြင္ သူ႕ ပထမဦးဆံုး ကဗ်ာေပါင္း ခ်ဳပ္ 'The Colossus'ကို ထုတ္ေ၀ ျဖန္႕ခ်ီခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ သူ႕ကိုယ္ေရး အထုပၸတၱိဆန္ဆန္ ၀တၳဳရွည္ 'The Bell Jar'ကို ေရးသား ၿပီးစီး လက္စသတ္ခဲ့၏။ <br />
<br />
<br />
<br />
၁၉၆၂ခုႏွစ္၊ ဇႏၷ၀ါရီလမွာ သားငယ္ နစ္ခလာ့စ္ (Nicholas) အား ေမြးဖြားၿပီးခါစမွာပင္ ပလာ့သ္သည္ ဆင္ဒရဲလား ပံုျပင္ထဲက နာရီ ခ်က္ခ်က္ ျမည္သံကို စတင္ သတိိျပဳမိလိုက္မိ၏။ သန္ေခါင္ယံ ဆယ့္ႏွစ္နာရီသို႕ တစ္ျဖည္းျဖည္း တိုးေရြ႕ ခ်ဥ္းကပ္ေနသည့္ နာရီ တစ္ ခ်က္ခ်က္ ျမည္သံ။ သာမာန္ လူတစ္ဦးအဖို႕ တိုးတိုးျမွင္ျမွင္ ထင္ၾကရေပမယ့္ ဆင္ဒရဲလားအတြက္ ေပါက္ကြဲခါနီး အခ်ိန္ကိုက္ဗံုးတစ္ လံုးကဲ့သို႕။ ယံုၾကည္ ကိုးစား ခ်စ္ခင္ ေလးစားရေသာ ခင္ပြန္းသည္ ဟ်ဴးစ္၏ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္မႈအား စတင္ သိရွိ ရိပ္မိခ်ိန္။<br />
<br />
<br />
<br />
ဇူလိုင္လ၌ ဟ်ဴးစ္က အက္ရွား ၀ီေဗးလ္ (Assia Wevill) ဆိုသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ “ေျခပုန္းခုတ္”ေနသည္ကို ပက္ပင္းျမင္ ေတြ႕လိုက္ရေသာအခါ ပလာ့သ္သည္ သူကိုယ္တိုင္ ဆင္ဒရဲလားကဲ့သို႕ တန္ခိုး ဣဒၶိပါတ္ ပ်က္ျပယ္သြားၿပီဟု သူ႕ကိုယ္သူ သိရွိ ရိပ္မိ သြားေလၿပီ။ စက္တင္ဘာလ၌ သူတို႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ ကြာရွင္း ျပတ္စဲလိုက္ၾက၏။ ခင္ပြန္းသည္၏ သစၥာပ်က္ယြင္း ေဖာက္ျပန္မႈအား တစ္ႏံု႕ ႏံု႕ ခံစားေနလွ်က္ကပင္ Ariel ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္အတြက္ ခံစားခ်က္ ထက္ျမက္ အားေကာင္းလွေသာ ကဗ်ာပုဒ္ေရ ၂၆ ပုဒ္ခန္႕ ေရးသား သီ ကံုးႏိုင္ေသး၏။<br />
<br />
<br />
<br />
ငယ္စဥ္ကတည္းက နာတာရွည္ စြဲကပ္ခဲ့ရေသာ စိတ္က်ေရာဂါမွာ ပို၍ပို၍ အေျခအေန ဆိုးရြားလာသည္။ ဆရာ၀န္ တိုက္ေကၽြးေသာ စိတ္က်ေရာဂါေပ်ာက္ေဆးမ်ား အဆက္မျပတ္ ေသာက္သံုးေနေသာ္လည္း ထူးျခား သက္သာ မလာပါ။ ေနာက္ဆံုး ၁၉၆၃ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ ၀ါရီလ ၁၀ရက္ေန႕တြင္ ပလာ့သ္တစ္ေယာက္ ဓာတ္ေငြ႕သံုး မီးဖိုထဲသို႕ ဦးေခါင္းကို ထိုးသြင္းကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္ သတ္ေသ သြားေလေတာ့သည္။<br />
<br />
<br />
<br />
သစ္စိုး<br />
<br />
ဇန္န၀ါရီ ၂၅၊ ၂၀၁၁ခုႏွစ္။aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843980622474928806.post-8586487651985845082011-04-07T21:36:00.001-07:002011-04-07T21:36:25.628-07:00ျမန္မာကဗ်ာ ေရစီးေၾကာင္းထဲ အားေကာင္းေမာင္းသန္ စီး၀င္လာေသာ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ဘေလာ့ကဗ်ာမ်ားအႏုပညာဆိုတာသူမ်ားအေပၚမွီခိုၿပီးအလြယ္လမ္းလိုက္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး၊ကိုယ္ပိုင္၊ကိုယ့္အေသြးအသား<br />
ညွစ္ထုတ္ဖန္တီးယူတဲ့ကိစၥ၊ လမ္းရိုးလမ္းေဟာင္းထဲမွာေနၿပီး အလြယ္ႀကိဳက္တဲ့သူေတြက သမိုင္းထဲမွာေနတဲ့ လူေတြျဖစ္တယ္။ အသစ္ထြင္ခ်င္တဲ့သူေတြ၊ လမ္းသစ္ေဖာက္ခ်င္တဲ့သူေတြက သမုိင္းထဲမွာ မေနတဲ့သူေတြလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာရပါတယ္။<br />
ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္<br />
<br />
<br />
တိတ္ဆိတ္ျခင္းဟာ သီးျခားရပ္တည္ေနသလား၊ ဘာသာစကားကိုအသံုးျပဳၿပီးကဗ်ာနဲ႔အျခားသိမႈနယ္ပယ္ေတြကို ခ်ဲ႕ထြင္လို႔ရသလား။ အႏုပညာကိုအသံုးခ်ၿပီး ကဗ်ာနယ္ပယ္ကို အသစ္ျပဳျပင္တည္ေဆာက္လို႔ ရသလား။ ကဗ်ာဆိုတာ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာသာ ေနရာရႏုိင္သလား။ သတင္းနည္းပညာနဲ႔ အိုင္တီပညာရပ္ ေတြက ကဗ်ာနဲ႔ ကဗ်ာဆရာအၾကား ပိုမိုေ၀းကြာသြားေစႏုိင္သလား။ သတင္းနည္းပညာနဲ႔ အိုင္တီပညာရပ္ေတြ သာ မရွိခဲ့ရင္ ကဗ်ာဖန္တီးလို႔ မရႏုိင္ေတာ့ဘူးလား။ စိတ္ထဲ လႈပ္ရွားေနမိသည္။ ေမးခြန္းေတြက အေျဖေတြကို တိတိပပ သယ္ေဆာင္လာႏုိင္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနမိပါသည္။ဆရာသစၥာနီကေတာ့ အလကၤာ၀တ္ရည္ဂ်ာနယ္မွာ စားပြဲ၊ ကုလားထိုင္နဲ႔ ကဗ်ာေရးတဲ့ေခတ္ကုန္ၿပီဟု ေရးခဲ့သည္။ လြမ္းမိပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ကာလမ်ားက ကဗ်ာကို စြဲလမ္းရင္ခုန္တပ္မက္ခဲ့သည္။ လစဥ္ထုတ္ မဂၢဇင္းမ်ားမွ ကဗ်ာမ်ားကို ေစာင့္ဖတ္ရင္း ကဗ်ာသည္ အေသြးအသားထဲ စိမ့္၀င္ပ်ံ႕ ႏွံ႔လာသည္။ ကဗ်ာကို ဗလာစာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ ေရးသားၿပီး ၀ါသနာတူရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကဗ်ာစာအုပ္ေလးမ်ားစုထုတ္ရင္းကဗ်ာေပၚတိမ္းမူးခဲ့ၾကသည္။ေနာက္ပိုင္းေတာ့မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားထက္တြင္ ကဗ်ာမ်ားကို အစဥ္တစိုက္ ေရးဖြဲ႕ ခဲ့သည္။ အဲဒီႏွစ္ပိုင္းေတြကေတာ့ လူသားတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ၊ လူသားခ်င္းစာနာမႈေတြ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းလိုမႈေတြ၊ မတရားမႈကို တံု႔ျပန္ရဲေသာ တရားဓမၶေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြကို စာမ်က္ႏွာမ်ားကိုအသံုးျပဳၿပီး ကဗ်ာအေနနဲ႔ အေလးေပး ေရးဖြဲ႕ ခဲ့သည္။ေခတ္ရဲ႕ေရစီးေၾကာင္းသည္ လ်င္ျမန္စြာျဖတ္သန္းစီးဆင္း၍ ေနေပသည္။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ႏွင့္ အျခား ႏွစ္တစ္ႏွစ္သည္ မ်ားစြာကြာျခားသြားခဲ့သည္။ နည္းစနစ္၊ ၀ါဒ၊ အယူအဆေရးရာေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာႏွင့္အတူ ကဗ်ာသည္ ရင့္က်က္၍လာေပသည္။ အရင္သိမွတ္နားလည္ခဲ့ၾကတဲ့အႏုပညာစံႏႈန္းေတြ၊ တန္ဖိုးေတြ၊ ဂုဏ္ရည္ေတြ၊ နည္းဥပေဒသေတြ၊ အကဲျဖတ္မႈေတြအားလံုးကို ေက်ာခိုင္းစြန္႔ခြာ ထားခဲ့ရေတာ့မည္။ အမွန္တကယ္ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ ျဖတ္သန္းလြန္ေျမာက္သြားရမည့္လမ္းခရီးကား အမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစား ရွိေနႏုိင္ ပါသည္။ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကိုျဖတ္သန္း၍ျဖစ္ေစ၊ေတာင္တန္းႀကီးေတြကိုေက်ာ္လြန္ျဖတ္သန္း၍ျဖစ္ေစ၊ေလယာဥ္ပ်ံ<br />
ႀကီးကိုစီး၍ျဖစ္ေစ ရည္ရြယ္ေသာခရီးပန္းတုိင္ဆီသို႔ ဆုိက္ေရာက္ႏုိင္ေရးသည္သာ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ကဗ်ာဆိုတာ ခံစားမႈဥာဏ္ျမင့္မားတဲ့သူေတြသာ ဖတ္ရႈခံစားႏုိင္၊ ဖန္တီးေရးသားႏုိင္တဲ့ အႏုပညာတစ္ရပ္လို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္က ထင္ျမင္မိပါသည္။သတင္းနည္းပညာေခတ္ႀကီးသည္ ကမၻာႀကီး၏ျမန္ႏႈန္းကို ျမွင့္တင္ႏုိင္ခဲ့သည္။ မိုင္ေပါင္းရာခ်ီေ၀းကြာ ေသာ ခရီးအကြာအေ၀းမ်ား၊ ဆက္သြယ္မႈမ်ားကို အလ်င္အျမန္ ခ်ံဳ႕ပစ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ကမၻာႀကီးသည္ အုိင္တီနည္း ပညာအစြမ္းေၾကာင့္ ရြာႀကီးတစ္ရြာအသြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကလစ္တစ္ခ်က္ႏွိပ္လိုက္ရံု၊ အန္းတားတစ္ခ်က္ ေခါက္လိုက္ရံုမွ်ႏွင့္ပင္ ကမၻာတစ္ဖက္ျခားကို ဆက္သြယ္ႏုိင္သည္။ လုိအပ္ေနေသာ အခ်က္အလက္၊ သတင္း၊ နည္းပညာ၊ ဗဟုသုတ အခ်က္အလက္မ်ားစြာကို အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွ ရွာေဖြလာႏုိင္သည္။ နည္းပညာ၊ အတတ္ပညာ၊ အႏုပညာတုိ႔ ေပါင္းစည္းဆက္စပ္ျခင္းရလာဒ္အျဖစ္ Web Blog စာမ်က္ႏွာမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ဘေလာ့ကဗ်ာ မ်ားကို ဖန္တီးႏုိင္ခဲ့သည္။ ကဗ်ာဆုိင္ရာ အႏုပညာဘေလာ့မ်ားသည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္မွ အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။ <br />
<br />
၄င္းတုိ႔အထဲတြင္ လမ္းအိုေလး ဘေလာ့၊ http://lanolay.wordpress.com သည္ ျမန္မာကဗ်ာဆရာအမ်ားစု၏ ကဗ်ာမ်ား၊ ၀တၳဳမ်ား၊ အက္ေဆးမ်ားကို စုစည္းတင္ျပထားသည့္ နာမည္ႀကီးအႏုပညာဘေလာ့ပင္ျဖစ္သည္။၁၉၉၈ ခုႏွစ္တစ္၀ိုက္စတင္ခဲ့ေသာ ဘေလာ့တစ္ခုလည္းျဖစ္ၿပီး၊ကဗ်ာဆိုင္ရာအကိုးအကားမ်ားအျဖစ္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာအမ်ားစုကိုေလ့လာႏိုင္ပါသည္။<br />
အျခားေသာဘေလာ့မ်ားကို ေအာက္ပါလိပ္စာေပးထားသည့္အတုိင္း ဖတ္ရႈႏုိင္သည္။<br />
<br />
ေတာေက်ာင္းဆရာဘေလာ့<br />
http://www. openmindblog.info<br />
On Blogger Since – About 2008<br />
<br />
တင္မင္းထက္ (ေရႊ၀ါျပည္) ဘေလာ့<br />
http://tinminhtet.blogspot.com<br />
On Blogger Since – June 2009<br />
<br />
Burmese Poetry Foundation Blog.<br />
http://www.burmesepoetryfoundation.org<br />
On Blogger Since – About 2009<br />
EqualSignPoetryEtics Z E Y A R L Y N N -ေဇယ်ာလင္းဘေလာ့<br />
http://www.equalsignpoetryetics.com<br />
On Blogger Since – About 2010<br />
<br />
ေကာင္းကင္ဘေလာ့<br />
http://www.kaungkin.com<br />
On Blogger Since –<br />
<br />
ေမာင္ယုပိုင္ -ကဗ်ာႏွင့္အေရးအသားမ်ား<br />
http://www.mgyupie.co.cc<br />
On Blogger Since – About March 2010<br />
<br />
ညိမ္းညိဳဘေလာ့<br />
http://nyeinnyo.blogspot.com<br />
On Blogger Since – October 2007<br />
<br />
ေအာင္ရင္ၿငိမ္း - အပ်င္းေျပစကားလံုးမ်ားႏွင့္ေဆာ့ကစားျခင္း ဘေလာ့<br />
http://www.aungyinnyein.co.cc<br />
On Blogger Since – July 2010<br />
<br />
<br />
သစ္ေကာင္းအိမ္ဘေလာ့<br />
http://thitkaungeain.blogspot.com<br />
On Blogger Since – About 2006<br />
<br />
မိုးလိႈင္ည (ႏွစ္ခ်ိဳ႕ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ ငါ့ၿမိဳ႕ ပ်က္ညေတြ) ဘေလာ့<br />
http://www.moehlaingnya.net<br />
On Blogger Since – About 2007<br />
<br />
ဘုန္းေနသြန္း - အမွတ္တမဲ့… ႏွင္း … ဘေလာ့<br />
http://maungphone.wordpress.com<br />
On Blogger Since – March 2009<br />
<br />
အိႃႏၵာဘေလာ့<br />
http://eaindrar.blogspot.com<br />
On Blogger Since – October 2008<br />
<br />
မေနာ္ဟရီဘေလာ့<br />
http://manorhary.blogspot.com<br />
On Blogger Since –<br />
Plus Equal Minus - experimentally everything<br />
http://www.pemskool.org<br />
On Blogger Since –September 2009<br />
<br />
ေအာင္ပိုင္စိုး၊ သူရနီ (အဓိပၸါယ္ေဖာ္ျပရန္ခက္ခဲေသာ ကဗ်ာ) ဘေလာ့<br />
http://aungpaingsoemyint.blogspot.com<br />
On Blogger Since – October 2009<br />
အထက္ေဖာ္ျပပါ ဘေလာ့အမ်ားစုမွာ ျမန္မာကဗ်ာဆရာ/မ မ်ား ဖန္တီးျပဳလုပ္ထားေသာ ဘေလာ့မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ေဖာ္ျပရန္က်န္ရွိေသးသည့္အျခားဘေလာ့မ်ားလည္းအမ်ားအျပားက်န္႐ိွေနပါသည္။တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမ႐ိွသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္၏လိုအပ္ခ်က္သာျဖစ္ပါသည္။ထင္သာျမင္သာရွိေစရန္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျခားအမည္ေဖာ္ျပရန္ က်န္ရွိေသာ အႏုပညာဘေလာ့အမ်ားအျပား႐ိွေနသည္ကိုေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါ သည္။ယေန႔ေခတ္ ကဗ်ာဆုိင္ရာေရစီးေၾကာင္းထဲ ဘေလာ့ဂါ ကဗ်ာဆရာမ်ားအားေကာင္းေမာင္းသန္စီး၀င္လာခဲ့ၾကသည္။ထို႔အတူနည္းပညာကိုအသံုးျပဳၿပီးျမန္မာကဗ်ာဆရာမ်ားသည္လည္းအင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွတစ္ဆင့္ျမန္ႏႈန္းျမင့္ဘေလာ့ဆိုဒ္မ်ားကိုထူေထာင္လာခဲ့ၾကသည္။ ႀကိဳဆိုထုိက္သူမ်ားကိုႀကိဳဆိုျခင္းသည္မဂၤလာတစ္ပါးပင္ျဖစ္သည္။ပရင့္ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ဘေလာ့ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ ကဗ်ာဆရာဘေလာ့ဂါမ်ား၊ပရင့္စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား၊အြန္လိုင္းစာဖတ္ပရိသတ္မ်ား၊သေဘာတူသူမ်ား၊ကြဲလြဲလိုသူမ်ားပါမက်န္ႀကိဳဆိုအပ္ပါေၾကာင္း ၂၀၁၁ကမၻာ့ကဗ်ာေန႔အမွတ္တရ စာစုမွတစ္ဆင့္ ေျပာၾကားလိုက္ပါသည္။<br />
<br />
<br />
<br />
မွတ္ခ်က္။ ။အထက္ပါစာတမ္းအား ကမၻာ့ကဗ်ာေန႔အခန္းအနားႏွင့္ အလယ္႐ိုးမကဗ်ာဆရာေမာင္သင္းခိုင္(၇၁)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔အခမ္းအနားတြင္႐ြတ္ဖတ္ခဲ့ေသာစာတမ္းျဖစ္ပါသည္။<br />
<br />
ေအာင္ပိုင္စိုး<br />
မတ္လ ၂၀၁၁(အလယ္႐ိုးမ၊ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕)aungpaingsoehttp://www.blogger.com/profile/08251630677814020874noreply@blogger.com1